ขอเป็นหนึ่งในทีมงานสำรวจ

แต่ศรัทธาที่มีอยู่ในใจเรา             เป็นดังเงาติดตัวตลอดไป

๐ก้าวเดินตามฝันอุดมการณ์          รักสมัครสมานพี่น้องยิ่งใหญ่

น้ำใจเป็นหนึ่งเดียวก้าวไกล           สู่ป่าไพรดงดอยถิ่นกันดาร

๐จุดหมายปลายทางอันไกลโพ้น       โลดแล่นผาดโผนทั่วทุกถิ่นฐาน

หอบรักสานฝันเด็กน้อยผู้ร้าวราน      ก่อกอปรงานสานศรัทธาของชมรม

๐ เราไม่ได้อยู่สูงเหนือใคร             หัวใจทุกคนยิ่งใหญ่ท่วมถม

ทีมงานเติมเต็มรักสุขภิรมย์            จิตชื่นชม “ชมรมเข้าป่าทำบุญ”

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

นี่หรืออนาคตของชาติ

แก๊งโจ๋ - ตำรวจสภ.หนองขาม จ.ชลบุรี จับกุมด็กชายวัยรุ่น 13 คนกำลังเรียนอยู่ชั้นมัธยมฯ แต่หลงผิดรวมตัวกันตั้ง "แก๊งฟันน้ำนม" ออกตระเวนขโมยรถจยย.นับร้อยคันทั่วอ.ศรีราชา สารภาพหาเงินไปเที่ยวเตร่ เมื่อวันที่ 17 มี.ค.

๐ เด็กน้อยยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม             เห็นข่าวสุดขื่นขมเจ็บปวดยิ่ง

ลักรถขโมยทรัพย์นั้นเรื่องจริง        สังคมนิ่งดูดายได้อย่างไร

๐ เกิดเมื่อวานซืนหื่นสันดานโจร      วิ่งโลดโผนปล้นจี้ชักสงสัย

อยากรู้พ่อแม่เด็กน้อยเป็นใคร        ไฉนปล่อยลูกไว้ไม่เหลียวแล

๐ ตั้งซุ้มโจรอันธพาลกวนชาวบ้าน    สุดร้าวรานดวงจิตเศร้าอนาถแท้

สิ่งแวดล้อมดลใจหนูไม่แคร์          ขอเพียงแค่มีเงินใช้ไม่อายใคร

๐ เด็กน้อยเอยเจ้ารู้ด้อยการศึกษา      ชีวิตโหยหาความรักอันยิ่งใหญ่

พ่อแม่ทุกข์ทนลำบากอยู่ร่ำไป        อยากเห็นลูกเติบใหญ่เป็นคนดี

๐ พ่อแม่ห่วงใยลูกเท่าชีวิต           เด็กหลงผิดเพราะคบเพื่อนชั่วนี้

ใครกันหนอจะเมตาปราณี                    ช่วยชี้ทางออกเด็กน้อยตาดำดำ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

"ประเทศไม่ต้องการวีรบุรุษ"

๐ ประเทศไม่ต้องการวีรบุรุษ         อยากจะหยุดสดุดีผู้กล้า

วีรชนเสียสละชีพวิญญาณ์           หยดน้ำตาถั่งโถมท่วมแผ่นดิน

๐ เสียงร่ำไห้อาลัยคราพานพบ        ไฟใต้ไม่สงบยากจบสิ้น

เหล่าผู้พิทักษ์หลั่งเลือดไหลริน             คราบมลทินตราบาปคำสาปอันใด

๐ พิราบขาวบินหลงทางสันติภาพ     กลิ่นสาบความตายคละคลุ้งแดนใต้

เสียงปืนระเบิดกึกก้องประเทศไทย    คำถาม.เมื่อไหร่ความสงบหวนมา

๐ ประเทศไม่ต้องการวีรบุรุษ         ขอเป็นศพสุดท้ายร่ำไห้ครวญหา

สันติภาพจงบังเกิดทุกเวลา           "ฮารับปันบารู" พี่น้องชาวใต้

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

"อย่าอายในชาติกำพืดเจ้าของ"

๐ ควายบักตู้เขางามอร่ามตา                สาวน้อยนุ่งผ้าซิ่นเดินตีนเปล่า

วิถีชีวิตคนอีสานบ้านเฮา                     ลูกข้าวเหนียวเขาเอิ้นว่าซุมลาว

๐ อีสานหลากตระการวัฒนธรรม         ร่ายลำนำขับขานกานต์กลอนกล่าว

โคตรเหง้าชาติเผ่าพันธุ์อันยืนยาว        สืบสาวท้าวความบอกเล่าต่อกันมา

๐ ผืนนาแล้งน้ำแห้งขอดดินระแหง      ปานฟ้าแกล้งแช่งสาปแผ่นดินข้า

ทุกข์ระทมตรมตรอมตราบชีวา            โดนตราหน้าด่าว่าโง่เหมือนควาย

๐ ความทุกข์ยากสร้างคนอีสานแกร่ง   ศักดิ์ศรีแห่งปั้นข้าวเหนียวสู้ขวนขวาย

น้อมธรรมะสร้างชีพให้ร่ำรวย              เพียบพร้อมด้วยน้ำใจมิตรไมตรี

๐ ควายบักตู้เขางามอร่ามตา                สาวน้อยจ้อนผ้าซิ่นหยิ่งศักดิ์ศรี

คนอีสานอย่างซุมเฮากะมีดี                  แม้นตายเป็นผีบ่เคยคดโกงกิน

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

" หนังสือดีๆที่ต้องซื้ออ่าน"

๐ กำพืดเถือกเขาเลากอภูไท           เล่าไว้ถึงความเป็นมาคนอีสาน

เชื้อชาติเผ่าพันธุ์เครือญาติวงศ์วาน    ประวัติตำนานภูไททุกชาติชน

๐ กำพืดตนควรรู้บอกลูกหลาน        เรื่องเล่าผ่านตำราก่อเกิดผล

อยู่แห่งหนใดมิอาภัพอับจน           เกิดเป็นคนผู้ไทลูกแถนแสนดี

๐ มิรู้ตัวเองจะบอกคนยังไง           เราเป็นใครบันทึกไว้ ณ ตรงนี้

ภาคภูมิใจเรื่องราวอันมากมี           ผลงานดีที่รังสรรค์จากหัวใจ

๐ กำพืดเถือกเขาเลากอภูไท           ถูกจารึกบันทึกไว้อย่างยิ่งใหญ่

ชีวิตข้าฯเกิดเป็นชาวภูไท            บ่อับอายใครเรื่องวัฒนธรรม

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

"อย่าดูถูกชาวเชียงใหม่ อย่าหยามหัวใจคนทั้งแผ่นดิน"

โฆษกพรรคเพื่อไทย ยืนยันอดีต ส.ส.เขต 3 จ.เชียงใหม่ ลาออกเพราะมีปัญหาสุขภาพและต้องการลงการเมืองท้องถิ่น ไม่ใช่ถูกบีบเพื่อเปิดทางให้นางเยาวภา วงศ์สวัสดิ์ ลงสมัครเลือกตั้งซ่อม

๐ ดูถูกประชาชนเกินไปไหม               เพื่อนายใหญ่หาญกล้าลาออก

เห็นไพร่นายนาแม่ค้าขี้ครอก              ปากพร่ำบอกว่าสุขภาพย่ำแย่

๐ หนังตะลุงออกศึกขัดตาทัพ             วันนี้กลับกลอกหลอกหลวงนักแท้

ตอนลงสมัครยืนยันไม่เปลี่ยนแปร     จะแน่วแน่ยึดมั่นปณิธาน

๐ ลิ้นไม่มีกระดูกปากพูดพล่าม           ดูหมิ่นเหยียดหยามทำตัวน่าสงสาร

มะกอกสามตะกร้าไร้อุดมการณ์         ก่อนเก่าฉะฉานว่ารักบ้านรักเมือง

๐ เลือกตั้งคราใดภาษีถูกผลาญ           เพียงเพื่อพวกหน้าด้านชอบก่อเรื่อง

ประชาชนทุกคนย่อมแค้นเคือง          เสียดายเปลืองเงินเดือนงบแผ่นดิน

๐ ดูถูกประชาชนเกินไปไหม              ปากบอกไม่ได้ทำเพื่อตักสิน

พร่ำตะโกนถ้วนทั่วจงยลยิน              ชาวเชียงใหม่ถวิลเลือกตั้ง ฤา เปล่า

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

โปรดเข้าใจตำรวจไทยบ้าง

๐ รับใบสั่งแลกใบเสร็จที่โรงพัก      เพื่อเมียรักจำใจทำทุกอย่าง

ด่านสกัดมากมายตั้งริมทาง                 ตำรวจสร้างวินัยจราจร

๐ โปรดเข้าใจหน้าที่บ้างสักนิด            ใครผิดไม่ผิดเขาต้องสั่งสอน

แจกลายเซ็นให้อย่าร้าวรอน                 พึงสังวรกำลังปฏิบัติงาน

๐ ทำตัวคุ้มค่าภาษีประชาราษฎร์         สมชาติชายชาตรีผู้อาจหาญ

ภาระอันยิ่งใหญ่ข้าราชการ           หนาวร้อนฝนทนทานทุกวันคืน

๐ รับใบสั่งแลกใบเสร็จที่โรงพัก           รายได้หักค่าใช้จ่ายมันข่มขืน

เงินเดือนไม่พอยาไส้แสนกล้ำกลืน    จึงต้องฝืนยืนตากแดดตั้งด่านรอ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

          น้ำมือมนุษย์

๐ โลกมนุษย์วุ่นวายมิสิ้นสุด                  น้ำมือมนุษย์ทำลายเผาผลาญ

ธรรมชาติสรรพสิ่งแหลกลาญ                  เข่นฆ่าห้ำหั่นหักหาญกันเอง

๐ ปานฉะนั้นอ้างตนผู้ประเสริฐ         จิตใจเกิดกิเลสรุกเร้าข่มเหง

สันดานดิบเถื่อนอันน่าหวาดเกรง       ผลักดันเร่งสัญชาตญาณสัตว์ร้าย

๐ ใกล้ถึงเวลาธรรมชาติลงโทษ          เอาผิดพวกมนุษย์โฉดทั้งหลาย

ทุกชีวิตม้วยมอดดับดิ้นวางวาย         บทสุดท้ายโลกกัลปาวสาน

๐ สิ่งใดค้ำจุนมนุษย์ผู้โง่เง่า             ผ่อนหนักเป็นเบากายจิตสังขาร

แสงธรรมส่องสว่างพ่างไขดาน         เปิดดวงมานรับไออุ่นละมุนใจ

๐ ดวงตาเห็นธรรมย่อมเห็นโลก         ทุกข์สุขโศกเกิดแก่เจ็บตายใช่

วัฏสงสารเวียนว่ายตลอดไป            วันใดใจรู้แจ้งแห่งธรรม..สุขเอย

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

ผลความพากเพียรของคนเขียนกลอน สร้างงานจากการเขียนกลอนด้วยตนเอง พัฒนาผลงานเป็นที่ประจักษ์ ด้วยความสุจริตใจ ตรงไปตรงมา ขอให้พบกับความสำเร็จในการเขียนกลอนตลอดไป

"เอาเกาะดอนสวรรค์คืนมา"

๐ ดอนสวรรค์มารร้ายมาแสวง            ชิงแก่งแย่งผืนดินธรรมหนองหาร

ไทสกลทุกคนเจ็บปวดร้าวราน       ฟ้าดินจงเป็นพยานเราพร้อมสู้

๐ สู้เพื่อความยุติธรรมของพี่น้อง         สู้เพื่อปกป้องสิทธิ์ถิ่นฐานบ้านอยู่

สู้เพื่อป่าวประกาศให้โลกรับรู้              สู้เพื่อกู้ศักดิ์ศรีสกลนคร

๐ ตะวันรอนดอนสวรรค์วันนี้              หม่นฤดีร่างวัดร้างมิถูกถอน

น้ำตาแห่งศรัทธาไหลอาวรณ์        ถิ่นบ้านเกิดเมืองนอนร้อนระทม

๐ ดอนสวรรค์มารร้ายหวังแสวง     อำนาจแสงอธรรมย่ำเหยียบข่ม

ออกโฉนดโฉดชั่วไว้เชยชม          วัดรุ่งท่วมถมเมืองแต่ไร้ศีลธรรม

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

“อวสานบ่วงบาป”

๐ ไม่ว่าเอ็งชั่วช้าข้าก็รัก                ยากตัดหักผลักไสทิ้งเธอได้

เวรกรรมทั้งหลายกระทำไป            เจ้าชดใช้ชาตินี้ก่อนตายลง

๐ ชาติกำเนิดสูงส่งศักดินา             ลูกพระยาอัปสราดุจหงส์

อรชรนวยนาถสวยอ่าองค์             กริยาคงค่ากุลสตรี

๐ สันดานเนื้อในแท้เล่ห์ร้ายยิ่ง          สาบผีสิงกอปรกรรมย่ำศักดิ์ศรี

ชาติตระกูลสูงศักดิ์ใจอัปรีย์             ต่างกับอีทาสสถุลรู้ธรรม

๐ กรรมใดใครก่อย่อมคืนสนอง         จงไตร่ตรองถ้วนทั่วอย่ามัวถลำ

เดินหลงทางบ่วงบาปก่อเวรกรรม       สักวันหนึ่งชอกช้ำกับกรรมตน

๐ หยุดก่อบาปหันหน้าสร้างแต่บุญ      รับไออุ่นธรรมะสู่มรรคผล

ศีลธรรมกลัดเกลาดวงกมล              ย่อมหลุดพ้นบ่วงบาปสาปกายใจ

๐ไม่ว่าเอ็งชั่วช้าข้าก็รัก                 ยากยิ่งนักทิ้งเมียคนนี้ได้

เวรกรรมเจ้าจงชดใช้ต่อไป                        แต่พี่ให้อโหสิกรรมเธอ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

     "แค่หวยแดก จิ๊บๆ"

๐นั่งหน้าดำคร่ำเครียดหลังหวยออก           เนื้อหนังถลอกเลือดกระซิบไหล

แสงสว่างปลายอุโมงค์อีกไกล                 หวังต่อไปงวดใหม่อีกไม่นาน

๐หวังจะรวยซื้อต่อไปต้องใจถึง               เพื่อพึ่งรางวัลที่หนึ่งซื้อรถบ้าน

วันละสามร้อยบาทค่าจ้างแรงงาน             ชั่วอสงไขยกาลยากได้ดังใจ

๐เกิดเป็นคนไทยอย่าสิ้นความหวัง            อนาคตล๊อตเตอรี่ยังสดใส

ขายแพงเกินราคากันต่อไป                   หวยใต้ดินกำไรบานตะเกียง

๐อย่าทุกข์เศร้าเหงาโศกกับเรื่องหวย           ยินดีด้วยกับโชคซื้อสุ่มเสี่ยง

สะสมทรัพย์รอนับค่าเสบียง                  แวะมาเลี้ยงเหล้าจักจอกคงดี

๐นั่งหน้าดำคร่ำเครียดหลังหวยออก           น้ำตากระฉอกกระเซ็นไหมน้องพี่

ตั้งหน้าตั้งตาทำงานมานนานปี               โดนหวยแดกแต่ละทีมันช้ำทรวง

๐คาถาร่ำรวยพุทธองค์สอนว่า                          ทำมาหากินสุจริตชอบโชติช่วง

รู้จักเก็บออดออมทรัพย์ทั้งปวง               อย่าตกบ่วงอบายมุขอันใด

๐อันเรื่องหวยล็อตเตอรี่บอกยาก              ตัดใจจากช่างยากยิ่งไฉน

ใครไม่เดือดร้อนจงซื้อต่อไป                 อุดหนุนรัฐบาลไทยใช้หนี้เอย

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

อย่ากินแต่บุญเก่า

๐ อย่ามัวนั่งเก็บกินแต่บุญเก่า           ดูใครเขาเก่าไม่มีกับดีได้
ทุกวันนี้อดทนอยู่เรื่อยไป              ยิ้มรับไว้กับคำด่าของทุกคน

๐ รู้หลบเป็นปีกรู้หลีกเป็นหาง          ใครเป็นบ่างช่างยุอย่าไปสน
จงทำดีเท่าเขาสนองตน                แค่เหตุผลดีเท่าตัวชั่วพริบตา

๐ มือไม่พายอย่าเอาตีนราน้ำ            ใครจะทำอะไรอย่าถือสา
ร้อยพ่อพันแม่เอ่ยคำนินทา             คิดเสียว่าธรรมดาปุถุชน

๐ บุญเก่านับวันถอยหลังสิ้นสุด         จงเร่งรุดก่อบุญใหม่สัมฤทธิ์ผล
อย่ารอเทพเทวาบันดาลดล             คำด่าคนเป็นนายคือหวังดี

๐ นิ่งสงบยอมรับผิดทุกอย่าง           ละใจวางว่างเปล่าทุกเรื่องนี้
ที่อดทนดักดานอยู่นานปี              ก็เพราะมีอุดมการณ์ในหัวใจ

๐ คำด่าคนแม้นด่าได้เต็มปาก           แต่ในใจกระดากอายใช่ไหม
เพราะว่าเขาใช่ว่าดีกว่าใคร             สักแต่ปากพูดไปไม่ตริตรอง

๐ อย่ามัวนั่งเก็บกินแต่บุญเก่า          ทำดีเข้าไว้ดีนั้นคืนสนอง
เก่าหมดไปใหม่แทนสุขสมปอง               ถูกหรือเปล่าพี่น้องลองคิดดูเอย

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

"เธอสาวเธอสวยพี่จึงต้องมอง"

๐ ถึงเวลาสมควรแก้กฎหมาย         หญิงร่างชายได้สมปรารถนา
เรือนกายอันพ่อแม่เจ้าให้มา                เหมาะสมกับคำว่านางสาวไทย

๐ สวยสง่าอ่าองค์พ่อโฉมฉาย         วีรสตรีชาติชายผู้ยิ่งใหญ่
หัวจรดเท้างามเด่นไฉไล             ละเมียดละไมกริยาชดช้อย

๐ กระจกวิเศษบอกข้าหน่อยเถิด      ว่าชายใดงามเลิศในกองร้อย
ชะแลตาพิลาสหมายเนื้อกลอย        วาสนาจ่าน้อยเป็นบุญตา

๐ บุราณสตรีรบเคียงบ่าเคียงไหล่      เก่งฉกาจเกริกไกรแม่หญิงกล้า
ย่าโมหญิงจันคุณมุกรวมศรัทธา       นำประชาต้านอริราชศัตรู

๐ ถึงเวลาสมควรแก้กฎหมาย         เปลี่ยนจากนายเป็นนางสาวให้โลกรู้
ใครกันหนอจะเมตตาเอ็นดู           โอ้พธูแม่ยอดชายอกสามศอก

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

"กำลังใจสำหรับคนท้อ"

๐ ถ้าใครท้อชีวิตจงดูไว้                ชายผู้ไร้มือแขนด้วนหนึ่งข้าง
มีแต่ตีนก้าวเดินไปตามทาง            กับหัวใจบอบบางในตัวตน

๐ เกิดเป็นคนไม่ดิ้นรนอายหมา         เอาศรัทธาแกร่งกล้าก่อกอปรผล
ลมหายใจเท่าเทียมกันทุกคน           ก้าวข้ามพ้นสังขารพิกลพิการ

๐ มีมือตีนแต่เกาะพ่อแม่กิน            หน้าซุกแผ่นดินเถิดลูกล้างผลาญ
โจรปล้นจี้ฆ่าชิงทรัพย์ไอ้สันดาน       ลงทัณฑ์ประหารใช่นอนเฝ้าเรือน

๐ ชีวิตคือการต่อสู้นั่นละคน                  เกิดมาจนอย่าให้ใครด่าเชือดเฉือน
ง่อยเปลี้ยเสียแขนยังไม่รางเลือน        แต่เพื่อนครบสามสิบสองประการนี่

๐ ไร้เหตุผลอันใดจะต้องท้อ            ควรสร้างก่อเติมแรงใจเต็มที่
ลุกขึ้นสู้อีกสักครั้งย่อมต้องดี           ชีวิตเรายังมีโอกาสเสมอ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

“ขอจงอโหสิกรรมแก่ข้า”

๐ เรื่องราวที่เกิดขึ้นในชีวิต          หลายครั้งผิดต่อใครหลายคน
มากมายปัญหาวุ่นวายสับสน        เกิดจากตนเป็นผู้ก่อกระทำ

๐ ทุกครั้งสำนึกผิดจากหัวใจ                ไม่เคยต้องการให้ใครเจ็บช้ำ
แต่สุดท้ายเลยเถิดเหลิงถลำ          หลายคนต้องร่ำไห้เสียน้ำตา

๐ เรานี้มีความเลวปนอยู่มาก                ไม่อยากให้ใครมาถือสา
อย่ามองเราว่าเป็นคนมีค่า            ส่วนตัวรู้ดีว่าตนเป็นใคร

๐ ผิดที่กระทำไม่อาจลบล้าง                  เวรกรรมทุกอย่างสมควรชดใช้
ไม่ต้องรอถึงชาติหน้าหนใด          เวรก่อไว้ใกล้เวลารับกรรม

๐ เรื่องราวที่เกิดขึ้นในชีวิต                   น้ำมือลิขิตกรรมสุดชอกช้ำ
สำนึกผิดทุกประการที่ทำ             เอ่ยคำอโหสิกรรมสาธุเทอญ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

อีกมินานข้าจะกลับมา”

๐ เน็ตบ้านนอกช้ายิ่งนักพี่เอย              ใครเคยสัมผัสเรื่องแบบนี้บ้าง
หัวใจฉันที่เงียบเหงาอ้างว้าง         กำลังเดินทางสู่สายพระธรรม

๐ สุขสงบร่มเย็นแห่งห้วงจิต               พาชีวิตพ้นคราวทุกข์เคราะห์ช้ำ
กรรมซัดถาโถมโหมกระหน่ำ         หมดสิ้นจองเวรต่อกันแต่นี้นา

๐ ดำรงสติหลุดพ้นทางโลก                  สุขโศกอนิจจังวัฏสังขาร์
วิถีชีวิตเรียบง่ายธรรมดา            จงอนุโมทนาบุญกับเรา

๐ นับจากเพลานี้คงหยุดพัก                 ทั้งเรื่องรักโลกีย์เหมือนใครเขา
ขอหยุดพักหัวใจใต้ร่มเงา -           กาสาวพัสตร์เหย้าเรือนพักพิง

๐ บุญอันใดที่ข้าสร้างนับแต่นี้              เพื่อนพี่น้องทุกคนรับเอาทุกสิ่ง
รักปรารถนาดีจากใจจริง             ทรชนลาทิ้งท้ายแค่นี้เอย

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

๐ นับเป็นบุญข้าพเจ้ายิ่งนัก                อาศัยพักพิงร่มเงาศาสนา

ตั้งจิตอธิษฐานสัตย์ปฏิญาณ์               บุญกุศลนำพาสมดังตั้งใจ

๐ พึงสละแม้มิอาจตัดทุกอย่าง         ผ่อนกิเลสเบาบางลดอยากใคร่

ตรองสติพิจารณาความเป็นไป        อดีตไม่อาจแก้ไขเหมือนวันนี้

๐ สมณะสมถะละลด                 ตถาคตบริสุทธิ์ผ่องศรี

น้อมนำธรรมะสู่ดวงฤดี              ปฏิบัติตามวิถีพุทธองค์

๐ โลกหมุนเวียนเปลี่ยนผันสรรพสิ่ง   ใจคนวิ่งตามกระแสไหลหลง

วัตถุศฤงคารอันมั่นคง               มิอาจปลงปล่อยละวางจนสิ้นสุด

๐ บ่าแบกหามของหนักชั่วชีวิต       ครอบครัวญาติสนิทดิ้นบ่หลุด

ครอบหัวปัจเจกชนผองมนุษย์        ยากยิ่งโผล่เผยผุดพ้นกรอบวิถี

เจริญพร

อุตตฺโม

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

๐ กุฏิพระนะโยมมิใช่เรือนรัก             แลชำรุดพังหักยากเกินอาศัย

วัดขาดแคลนทุนทรัพย์ปัจจัย        ต่างวัดใหญ่ในเมืองกรุงศิวิไลซ์

๐ ศรัทธาบ่ทั่วถึงวัดจึงดูร้าง               หลายคนต่างมุ่งสร้างแต่วัดใหญ่

วัดบ้านนอกถิ่นกันดารห่างไกล      ยากเกินจะมีใครใส่ใจเหลียวแล

๐ วัดมิได้เลี้ยงพระสงฆ์องค์เจ้า           เพียงคำข้าวชาวบ้านญาติพ่อแม่

บ่มีเกจิปูนปั้นศักดิ์สิทธิ์แท้          มีแต่หลักธรรมคำสอนโคตะมา

๐ ดำรงวิถีสมณะอยู่ได้                        กายจิตใต้ร่มเงาพระศาสนา

ขี้เรือนในตัวไตร่ตรองปัญญา        เรือนศาลาเพียงสถานคุ้มกาย

๐ ธรรมะคุ้มเกศเกล้าปกกระหม่อม      ศาลากระท่อมย่อมต่างจุดมุ่งหมาย

ถึงคับแคบอยู่ได้มิวางวาย           คับใจร้ายยิ่งกว่าสิ่งใดเอยฯ

เจริญพร

อุตฺตโม

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

๐ อยู่กับทุกข์จนรู้ทุกข์แจ่มแจ้ง       ย่อมเห็นแสงปลายอุโมงค์อันสดใส
ทุกสรรพสิ่งทุกข์สุขอยู่กับใจ         สิ้นปรารถนาเมื่อใดสุขบังเกิด

๐ ปัจเจกชนกับสมณะ                          ต่างกันตรงศีลวัตรอันประเสริฐ
สมณะอยู่ถูกที่ย่อมพราวเพริศ        แม้นมิเป็นเลิศแต่มิโดนนินทา

๐ ตั้งมั่นในพระธรรมวินัย                    ใส่ใจพระธรรมศึกษา
เจริญสมาธิภาวนา                  สวดมนตราเทศนาสอนตน

๐ ถึงมิอาจตัดขาดสิ้นทั้งหมด              แค่เพียงลดความอยากใคร่สับสน
ละอบายมุขอันสุมเร้าเผากมล        ทางมรรคผลสู่นิพพานยังอีกไกล

๐ เพียรภาวนากลัดเกลาดวงจิต            แม้นน้อยนิดแต่คงผ่องสุกใส
บุญกุศลที่สร้างยังมืดรำไร           แต่ดวงใจแน่วแน่และศรัทธา

เจริญพร

อุตฺตโม

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

๐ ท่ามกลางโลกอันวุ่นวายสับสน     บำเพ็ญตนอยู่อย่างสงบได้

แค่สัมผัสทุกสิ่งอย่างเข้าใจ           สมณะหาใช่ต่างปุถุชน

๐ มัชฌิมาปฏิปทา                                นำพาพุทธองค์พ้นสับสน

เหตุแห่งทุกข์อยู่ที่ตัวตน             ดับที่ต้นผลที่ได้คือนิพพาน

๐ ศีลวัตรปฏิบัติชอบ                           วิถีกรอบธรรมวินัยกล่าวขาน

เพียงเตือนสติเถรสมภาร             ผู้หย่อนยานครรลองแห่งธรรมดี

๐ ฝึกตนบนกองกิเลสอันเย้ายวน          ตามกระบวนรอยบาทแห่งวิถี

ทุกย่างก้าวครองสติจรลี             พระดีต่างสมีที่บริสุทธิ์ใจ

เจริญพร

อุตฺตโม

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

๐ หนึ่งหยดรดพรมมืออันเหี่ยวย่น            ดวงกมลพ่อแม่ชื่นสดใส รอยยิ้มแสนอบอุ่นนุ่มละไม                       สุขยิ่งใหญ่จากหัวใจที่รอคอย  ๐ สายตาแลชะแง้หาลูกรัก                        เนิ่นนานนักเจ้าจากลาใจเหงาหงอย เทศกาลแต่ละครั้งน้ำตาปรอย                   ยืนเศร้าสร้อยชะเง้อคอยน้ำตาริน  ๐ เหลียวมองดูลูกรักคนอื่นเขา                 แนบดวงเนาซบตักรักถวิล คืนสู่เหย้าเคล้าคลอยอยลยิน                      พ่อแม่บางคนสิ้นหวังตั้งตารอ  ๐ หนึ่งหยดรดพรมมืออันเหนี่ยวย่น         น้ำตาหล่นปนทุกข์ยิ่งแท้หนอ พ่อแม่เป็นเพียงแค่หัวหลักหัวตอ                สายใยรักเคยถักทอมิรู้คุณ   เจริญพร อุตฺตโม ขอน้อมคารวะจากใจ “ทรชนบ้านนอก”

       "คำสอนของผู้ใหญ่"

๐ คำสอนผู้ใหญ่เตือนชนรุ่นหลัง                 ทำงานตามใบสั่งนายอาจฉิบหาย

ข้าราชการในประเทศมากมาย                   ฉากสุดท้ายเป็นนักโทษแผ่นดิน

๐ เมื่อฟ้าเปลี่ยนสีเก้าอี้เปลี่ยนนาย                ข้อมูลร้ายถูกเปิดเผยไม่จบสิ้น

ที่ปกปิดซ่อนเร้นกลายเป็นมลทิน                นายเก่ามิได้ยินคำอ้อนวอนอันใด

๐ ข้าราชการผู้น้อยรับกรรม                     สิ่งตัวเองทำเสนอนายเก่าไว้

ปปช. ขุดคุ้ยความเป็นไป                       น้ำตาไหลติดคุกติดตะราง

๐ ซื่อกินไม่หมดคดกินไม่นาน                   คำบุราณขานกล่าวเปรยถากถาง

สุจริตตั้งมั่นต่อแนวทาง                         อย่าเป็นบ่างช่างยุเอาใจนาย

๐ คำสอนผู้ใหญ่เตือนชนรุ่นหลัง                 จงระวังคำสั่งนายเถิดสหาย

ผิดถูกท้วงติงชี้แนะอย่าอับอาย                   ข้าราชการอย่าขายแผ่นดินกิน

ขอน้อมคารวะจากใจ
“ทรชนบ้านนอก”

เฟอร์นิเจอร์สวยๆต้อง เฟอร์นิเจอร์แนวเรโทรนะค๊ะ