ล ด ไ ฟ ป ล า ย ท า ง ข บ ว น...

ล ด ไ ฟ ป ล า ย ท า ง ข บ ว น นั้ น ( ใ ห้ ฉั น ที )
... ๑. เสียงรถไฟสายใต้ขบวนนั้น หวูดหวู่ดูเงียบงันกว่าวันก่อน ส่งเธอทหารกล้าด้วยอาวรณ์ ฉันแอบซ่อนหวั่นไหวอยู่ในทรวง เสียงรถไฟสายใต้ขบวนนั้น เคลื่อนผลักดันฝันเธอจนลุล่วง สละแล้วชีพพลี..ถวายปวงฯ ดั่งดาวร่วงสุกสกาวลับราวฟ้า เสียงรถไฟสายใต้ขบวนนั้น ซากคืนวันเศร้าหมองกองตรงหน้า ต่อไปนี้..มีเพียงฉันและลูกยา หลั่งน้ำตาก้มเผชิญ..เดินต่อไป เสียงรถไฟสายใต้ขบวนนั้น พรากความฝันฉันหล่นสู่หนไหน ท่ามสวนยางข้างมัสยิดหรือทิศใด ลึกพงไพรใครพานพบ..เธอหลบนอน ๒. ช่วยลดไฟ..ปลายทางขบวนนั้น..ให้ฉันที แม้ชีวีแลกคืนไม่ได้ , ไม่เหมือนก่อน แต่อย่างน้อยเพื่อหลายใครกลางไฟฟอน ได้คืนคอนนอนหลับพักแนบตักเดิม !!! ไ ด้ คื น ค อ น น อ น ห ลั บ พั ก เ เ น บ ตั ก เ ดิ ม !!! ... ระวี ตระการจันทร์
ผู้ตั้งกระทู้ ระวี ตระการจันทร์ :: วันที่ลงประกาศ 2014-08-06 10:22:24

[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (3682843)

จะไปลดไฟขบวนนั้นให้เธอได้อย่างไร

แค่ลดไฟ(โรคจิต)บนรถไฟขบวนไหนๆ ก็ยังทำไม่สำเร็จ

ไม่เห็นหรือ

จะให้ไปลดไฟปลายทางขบวนใหัเธอ

อย่างนั้น....เชียว!!

หัวขบวนอยู่ตรงไหน จนป่านนี้แล้วยังมะงุมมะหงาหราปิดตาคลำกันอยู่เลย....ว้าว!!!

หวังล่วงหน้าไปตั้งอีกกี่อสงไขยกัน

ไม่เอาไม่พูดต่อ

เอาเรื่องใกล้ๆตัวดีกว่า

รถไฟสายไหน ลดไฟที่ใด ภาพไม่โผล่อีกแล้ว

คราวนี้ดูจากโน๊ตบุค รุ่นที่ได้ชื่อว่า peak สุดแล้วนะ...เธอ

ผู้แสดงความคิดเห็น มุ้งมิ้ง วันที่ตอบ 2014-08-06 12:28:49

[1]

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *

ผู้แสดงความคิดเห็น *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล