โคลงขี้เมา

ReadyPlanet.com

หน้าหลัก

ข้อมูลสมาคม

บทความ

บทร้อยกรอง

ข่าวสารประชาสัมพันธ์

กิจกรรม

กระทู้

หนังสือ

ร้อยกรองออนไลน์

โคลงขี้เมา
[โคลงขี้เมา] ๐] เขียนโคลงสามสี่ห้า....บรรทัด ละอ่อนกลอนฝึกหัด.........เริ่มต้น คมคำช่ำชองกลัด-...........เกลาก่อ สานเอย เทียมเท่ารสนมข้น...........หยาดเยิ้มดวงมาน ๑] ๐ กรองกานท์กาพย์กู่ก้อง..เกริกไกร ขรมขากขับขานไข........ขู่ข้า โคลงเคลงเคร่งคำใคร....คละคู่ เงาโง่งมเหงยง้า...........งอกเงี้ยวงางาม ๒] ๐ ยามยกยอย่องยิ้ม.....เยาะหยัน เดินดุ่มดากแดกดัน....ด่าวดิ้น เฝ้าฝักใฝ่ฝ่าฝัน.........ฝืนฝั่ง ลมเล่ห์ละเลงลิ้น........ลูบไล้โลมเลีย ๓] ๐ มีเมียมากมอดม้วย.....เมินหมาง บัวเบ่งบานใบบาง........บดบี้ ศรีศิลป์ศาสตร์ศศางค์....ศศิ รุมร่างระริกรี้..............ร่ายร้อยเรียงราย ๔] ๐ ชาติชายชาญเชี่ยวใช้....เชยชม ความใคร่คำคนคม........เคี่ยวเคล้น ใจเจ้าเจ่าจอมจม...........จับจิต ติต่างแตกตื่นเต้น.........แต่งแต้มตัวตน ๖] ๐ ดาวเดือนดลดุ่มด้าว.....เดินดิน บุ่มบ่ามโบกโบยบิน.........บอดใบ้ เย็นยะเยือกยลยิน..........ยากยิ่ง เสพสุขสานสอดไส้........สร่างสิ้นสุขสม ๗] ๐ คมคนครางครึกครื้น...โครงเครง ไหลล่องลอยละเลง........ลับล้วง ตัวต้อยต่ำโตงเตง.........แตกตื่น เจนจบจ้องจาบจ้วง........แจ่มแจ้งจิตใจ ๘] ๐ หวั่นไหวหวาดเหว่หว้า....วูบวาบ ซู่ซ่าซึมซับซาบ...............ซ่านซึ้ง บิดเบือนบุญบอกบาป.........บานเบ่ง ทนทุ่มเทแทงทึ้ง.............ทอดทิ้งทานทน ๙] ๐ กลกานท์กาพย์ก่องก้น....กรองกานท์ สรวลเสสรรเสริญสาน.......สู่สร้าง หาห้ำหั่นหักหาญ.............แหห่ม หมกหมุ่นหมายเมินม้าง.....แมกไม้เมฆหมอก ๑๐] ๐ หลอกลวงละเล่นลิ้น....ลอยลม จับเจ่าใจจอมจม...........จิตจ้อ หนีนางเนิ่นนานนม......เหนื่อยหน่าย เฉือนฉาบฉวยฉลฉ้อ......ฉี่(ปรือ)ฉู้ฉูดฉาด ๑๑] ๐ ผิวผุดผาดผ่องแผ้ว.........ผิผัน โคลงคลื่นครางโครมครัน...ครึกครื้น ระรินรื่นโรมรัน...............เริงร่า อิงแอบเอียงอาย(สะ)อื้น.....อวดอ้างเอาเอง ๑๒] ๐ กระโตงเตงไต่เต้า.......เขียนโคลง เรียงร่ายหมายจรรโลง......กล่อมหล้า กระแดะแต่งผูกโยง........บอกเล่า ความเอย เขียนเรื่องเมลืองกล้า......เอ่ยอ้าตามจินต์ ๑๓] ๐ พิณบรรเลงครึกครื้น.......โครงเครง หวานแว่วมนต์เสียงเพลง....เห่ห้อม เงียบสงัดวังเวง...............วิเวก จังเลย จิตปล่อยวางจินต์รุมล้อม......แต่งแต้มสีสัน ๑๔] ๐ จันทราสาดส่องพื้น.....พิภพ กระต่ายยอมสยบ...........พร่่ำเพ้อ หลงใหลเมื่อคราพบ.......เดือนแจ่ม หลอกล่อหลงคอยเก้อ.....ทอดทิ้งเดียวดาย ๑๕] ๐ กรีดกรายเริงร่าฟ้อน-....ระบำ โคลงคลื่นหัวคมำ...........ย่ำย้อน ตาบอดลูบคลึงคลำ..........ระส่ำ โครงนอ หัวร่อจินต์ปรุงป้อน.........สร่างสิ้นจิตวิญญาณ ๑๖] ๐ กานท์กวีเพริศแพร้ว....มโนภาพ ซึมซ่านจิตกำซาบ..........ปลดเปลื้อง อารมณ์หวั่นวูบวาบ........ใจสั่น หนอพี่ เสือกระดาษกระเตื้อง......ปลุกเร้าจริตตน ๑๗] ๐ ปัจเฉกชนเก่งกล้า.........กระดาษ ปลายพู่กันขีดเขียนวาด.....แต่งแต้ม ภายในว่างศิลป์ศาสตร์......กลค่าย ศึกเฮย ยามหนุ่มโคลงแฉล้ม.......แก่แล้วเขียนคัมภีร์ ๑๘] ๐ อันเมธีนั่งห้อง............เขียนโคลง กานท์เอย เติมแต่งโลกจรรโลง.......ส่องหล้า เสือกระดาษผูกเชือกโยง...วัวหวั่น ฤาพี่ จินต์กร่างปากเองอ้า........เอ่ยอ้างหลักการ ๑๙] ๐ สันดานปราชญ์ชั่วร้าย.....เลวดี นะพ่อ ดีย่อมมีศักดิ์ศรี...............ต่างชั้น เลวหลงต่างวิถี...............ดีย่าง ก้าวนอ ติดหล่มจริตกั้น..............แจ่มแจ้งเพียงอักษร ๒๐] ๐ กานต์กลอนใดสร่างสิ้น...จิตวิญญาณ ตรวนโซ่พันธนาการ........บีบคั้น ปราชญ์ชนก่อผลงาน........จินต์ร่าง แตกต่างคนดื้อรั้น...........ใฝ่รู้โดยตรง ๒๑] ๐ หลงชมปราชญ์ส่อสร้าง...หลงใหล คุณค่ากระดาษใบ...........ค่าสิ้น บทคำคมร่ายไฉไล.........งามเด่น นักนา เหลือแต่ลมลวงลิ้น.........เล่ห์ร้ายมายา ๒๒] ๐ โจราธิปไตย...........งำเมือง นาพ่อ กระเดื่องรองรังเรือง....ลากตั้ง วิถีต่างเคียดเคือง.......ปิดปาก เงียบเฮย ห้ำหั่นมิหยุดยั้ง.........ล่าล้างตระกูล ๒๓] ๐ พนาสูรทั่วหล้า.......ทุรยศ เกิดก่อโจรกระบถ......ฆ่าปล้น ธรรมตราชั่งงอคด......คลอนสั่น ระอา คุณธรรมไหลล้น.......ปากผู้ดีปลอม ๒๔] ๐ ยอมจำนนต่อฟ้า......ผืนดิน แล้วฤา จันทร์ส่องงามถวิล......แผ่นแคว้น มธุรสชาชิน..............ขับกล่อม นอนเอย คืนสุขหายเคืองแค้น...พวกพ้องสรรเสริญ ๒๕] ๐ กลับหมางเมินปกป้อง....คนจน ชนไพร่ทุกข์ลำบน.........ชอกช้ำ เชือกผูกจมูกคน............เดินวิ่ง แตกต่างเตือนตอกย้ำ......เคียดแค้นฝังใน ๒๖] ๐ โจราธิปไตย..........งอกงาม ยุคถิ่นกาเหลืองทราม...เชิดหน้า มือถือสากปากหยาม....ปาดบั่น คอแม่ ชายนุ่งกระโปรงผ้า.....เยาะเย้ยกานดา ๒๗] ๐ กาขาวบินสู่ฟ้า........ยุคสมัย ใครเล่าบอกความนัย...ไป่รู้ อับแสงแห่งธรรมตรัย...หมองหม่น ทุรชนลุกสู้...............เดือดร้อนทั่วพารา ๒๘] ๐ เวรกรรมชาติก่อไว้...หนใด ผีห่าทำลายไทย........หมดสิ้น รุมเหยียบย่ำแถไถ.....ทั้งครอก จิ้งจอกหลอกเล่นลิ้น...ท่านผู้ทรงเกียรติ ๒๙] ๐ ภาพเสนียดหน่อเนื้อ....คนโกง ตะหง่านเสากระโดง.....ก่อนกี้ โฮปเวลห่าลงโลง.......ศพเล่า อดีตถึงวันนี้.............เร่งรื้อทำลาย ๓๐] ๐ ชายสามศอกซุกใต้...กระโปรง อีแอบสวมโสร่ง.......ห่มน้อย ประกาศิตผูกโยง......เกียวสั่ง โลว์คอสท์ตาละห้อย...ต่อสู้เสรี ๓๑] ๐ วันเดือนปีผ่านพ้น....วันวาน งมโง่จมดักดาน.......เที่ยงแท้ รถไฟวิ่งมานาน.......จนแก่ หำเหี่ยวมิเคยแก้.......รากเหง้ารถไฟไทย ๓๒] ๐ ไฟเผาปูเร่าร้อน....ชวนชิม แตกต่างจากไอติม....อร่อยล้ำ ผงกะหรี่ปูนิ่ม..........จานเด็ด เอมอิ่มสุดกลืนกล้ำ....ชอกช้ำราคาแพง ๓๓] ๐ สำแดงเดชปกป้อง....เหนือชน อภิสิทธิ์ตัวตน..........มากล้น แอบแฝงเล่ห์โกงกล...สิงสู่ โฉดชั่วหมายดั้นด้น...ชั่วช้าขันที ๓๔] ๐ จีวรสีห่มห้อม.....หำยาน ฝักใฝ่หานิพพาน...แก่นแท้ เสวยสุขคนทาน.....เติมต่อ ศพกี่ศพคอยชะแง้...เทพไท้อธรรม ๓๕] ๐ ใครงำเมืองเรื่องนี้.....เมียงมอง นาพ่อ ตราชั่งตีความสอง.........เที่ยงแท้ มารเทพต่างมัวหมอง.....เฉกเช่น กันนอ แยกแบ่งเกินยากแก้......ป่นปี้แหลกลาญ ๓๖] ๐ ผลาญทำลายล่าล้าง.....ชนไทย สีต่างบอกจัญไร...........ต่างด้าว รอนแรมเร่แดนไกล.....ผลัดถิ่น เสียดส่อประกาศกร้าว....หมิ่นเย้ยยุติธรรม ๓๗] ๐ เวรกรรมชาติห่อนรู้....ใครทำ ฤาพี่ ทรามชั่วโคตรระยำ.......ต่ำช้า เปรตโหงห่าผีคลำ-.......คลึงไตร่ สวนเอย วางปล่อยเหมือนมิกล้า...ละเว้นลอยนวล ๓๘] ๐ ทบทวนคนเหลี่ยมหน้า....หนีจร เดินสู่เชิงตะกอน.............หมอดไหม้ ประเทศชาติฮำฮอน..........สาปแช่ง ตายห่าวิญญาณใกล้..........ย่างเยื้องอเวจี ๓๙] ๐ ศึกสองสีมล้าง........พินาศ ปากว่าสนองชาติ........เอ่ยอ้า กบฎชั่วอำมาตย์.........ทาสไพร่ หักเหลี่ยมดังหมาบ้า.....แลบลิ้นเห็นพุง ๔๐] ๐ กรุงเทพเทพท่านสร้าง...กรงขัง ชีวิตเขรอะเกรอะกรัง.......คละคลุ้ง กบฎไพร่รุงรัง..............ขวักไขว่ ดีชั่วกระจายฟุ้ง.............ต่างชั้นศิโรราบ ๔๑] ๐ ปลายดาบตระหง่านชี้....สดุดี วีรกรรมนานหลายปี.....ก่อนกี้ รบฝรั่งราวี...............ยีย่ำ ฝากชื่อวีรชนนี้.........กอบกู้ไทสยาม ๔๒] ๐ ระบิลนามเกียรติก้อง...ปฐพี ผืนแผ่นดินตายเป็นผี....ปกป้อง เลือดนองดุจนที.........ไหลหลั่ง รินนา อริราชแซ่ซ้อง............เก่งกล้าโรมรัน ๔๓] ๐ ประจัญบานศึกโพ้น...ทะเล รบพุ่งเรือซวนเซ.........พ่ายแพ้ ทัพฝรั่งพังเพ.............เฉกเช่น กันเอย วันเก่ามิอาจแก้...........เวี่ยไว้โลกชม ๔๔] ๐ กระดูกถมแผ่นพื้น.....บรรพชน ไทยโง่เถลิงตน...........แย่งยื้อ อำนาจน่ายินยล...........ฝักใฝ่ ใครฤา ไทยฆ่าไทยบอดบื้อ.......ส่อเสี้ยมเกลียดชัง ๔๕] ๐ ฝังธุลีเศษเถ้า...........กองกระดูก สอนสั่งบอกหลานลูก.....ทั่วหล้า อำนาจเถื่อนพันผูก.......จากรุ่น สู่รุ่นนอ กระบอกปืนลบฟ้า.........ปิดกั้นเสรี ๔๖] ๐ รักจีรังเวี่ยไว้..........ยืนยง กายแหลกเป็นผุยผง....ห่อนรู้ โหยหาใฝ่พะวง........หลงผิด คิดแต่หมายชมชู้.......หม่นไหม้ฤดี ๔๗] ๐ ชลนทีคดเคี้ยว.........พันรอบ รักกว่าพบคำตอบ........เอ่ยอ้าง ใจเวียนว่ายในกรอบ...กำหนด จรดนภากว้าง...........ไป่รู้หนทาง ๔๘] ๐ ใจบอบบางเร่าร้อน.....จริตตน ยึดมั่นกับวังวน..........เล่ห์ร้าย วิถีย่างตามถนน.........วางปล่อย วันลับแสงสุดท้าย.......แผ่นฟ้าอาวรณ์ ๔๙] ๐ ศศิธรคู่ฟ้า............เคียงดาว คืนค่ำใจเหน็บหนาว...เหว่หว้า วิหคล่องกลางหาว......แหวกม่าน เมฆาเฮย ยามย่ำทิวาล้า............รักข้าเดียวดาย ๕๐] ๐ ปลายสุดเลเล่ากว้าง....คืบศอก วัดหยั่งคะเนบอก.........ตอบได้ ใจนางที่ลวงหลอก.......หลงเชื่อ เขานอ ยากยิ่งบันทึกไว้...........ใหญ่กว้างดังเงา ๕๑] ๐ ขุนเขาสูงเท่าฟ้า........ตาเห็น หากแต่ใจเนื้อเย็น........เท่ากำปั้น ตากลับบอดลำเค็ญ.......มัวพร่า รักซ่อนรักปิดกั้น.........เท็จแท้จริงลวง ๕๒] ๐ สรวงวิมานรักนั้น.....ปรารถนา เคียงคู่ดวงยี่หวา........ชิดชู้ ขอเทพท่านเมตตา......สักหนึ่ง ครั้งเอย โปรดบอกเธอรับรู้.......รักนี้เพื่อเธอ ๕๓] ๐ เจอนรกแห่งห้วง......รักสลาย รักพ่ายเจ็บเจียนตาย.....ป่นปี้ ความหวังวอดวางวาย...จบเห่ เจ็บหนักรักครานี้........นรกแท้ในใจ ๕๔] ๐ นอนหลับใหลคลื่นไส้.....อาเจียน โลกสั่นหมุนวนเวียน........สะท้าน ตาแลเพ่งเสียงเทียน.........สาดส่อง ฝันใฝ่ทุกรอบด้าน........พร่ำเพ้อรอคอย ๕๕] ๐ ใจลอยหมายเหม่อค้น...คำตอบ นับหนึ่งมิรอบคอบ.........ชอกช้ำ สองสามสี่นอกกรอบ.......แปดหก ศูนย์วิตกตอกย้ำ...........เจ็ดเก้าควรมอง ๕๖] ๐ ลองครวญคิดอีกครั้ง...ทบทวน ทุกท่าครบกระบวน........เหนื่อยล้า สลับล่างบนชวน...........แทงเล่น หวังพึ่งชะตาฟ้า..........นั่งลุ้นหวาดเสียว ๕๗] ๐ เรียวหวดดากหนึ่งครั้ง....วันวาน เสียงท่องอาขยาน.........กู่ก้อง บวกลบสูตรคูณหาร.......เขียนอ่าน กอไก่ประสานร้อง........ครึกครื้นเฮฮา ๕๘] ๐ เรือแจวพาสู่โพ้น....ปลายฝัน บากบั่นเกือบทุกวัน.....ค่ำเช้า กายใจเร่งผลักดัน......ทำเพื่อ ใครเอย ปลุกปั่นหมายตัวเจ้า....เพียบพร้อมวิชชา ๕๙] ๐ เมตตาธรรมโอบเอื้อ.....การุณย์ คอยสนับสนุน.............ปลูกสร้าง สอนทุกอย่างเป็นทุน......เติมต่อ กอปรก่อธรรมเคียงข้าง....แน่นเนื้อจิตใจ ๖๐] ๐ ใครกันประเสริฐแท้.....เทียบดัง พ่อแม่ รักมั่นมิชิงชัง...............หลั่งล้น หัวใจท่านคาดหวัง........ตัวศิษย์ ดีเฮย สอนสั่งจนหลุดพ้น.......อกอ้อมกอดครู ๖๑] ๐ สัพพัญญูหยั่งรู้..........ศิลป์ศาสตร์ ครูท่านดังจอมปราชญ์....แต่งแต้ม ครูเป็นแม่พิมพ์ชาติ......เสริมส่ง ศิษย์เบ่งบานแรกแย้ม....จิตน้อมกราบครู ๖๒] ๐ ทหารผู้พ่ายแพ้...ความตาย ชีพดับชีวาวาย.........หลุดพ้น คารวะชาติชาย.........นักรบ กายสยบคืนต้น........รากเหง้าธุลีดิน ๖๓] ๐ จินต์รำลึกท่านสร้าง..มากมาย จารึกเกียรติยอดชาย....เมื่อสิ้น อาลัยรักเสียดาย.........ทุกถิ่น สุขถวิลหยุดดิ้น........พบแล้วสัจธรรม ๖๔] ๐ กงกรรมคงเที่ยงแท้...มนุษย์ ใครเล่าจะรอดหลุด.....ชอกช้ำ คนหามแห่วิมุตติ.......เหยียบย่ำ ซึมซ่านธรรมคงค้ำ.....สู่ห้วงนิพพาน ๖๕] ๐ ใจร้าวรานกล่อมเศร้า.....ปลอบทรวง บาศบ่วงหลงกลลวง..........รสเหล้า ซึมซาบซ่านแดดวง...........ชโลมจิต ยามย่ำทิวาเคล้า................ยกแก้วจิบบางบาง ๖๖] ๐ ลืมนวลนางก่อนครั้ง......หนุนนอน อดีตรักแรมรอน..............จากเจ้า โหยหาพร่ำอาวรณ์...........ครวญคร่ำ ดวดดื่มลืมโศกเศร้า.........ปลุกฟื้นวิญญาณ ๖๗] ๐ ราตรีนานเนิ่นนี้..........สุขสันต์ รอรุ่งแสงตะวัน.............ส่องหล้า เมรัยกล่อมดาวจันทร์.......เคียงคู่ ฝืนอยู่แหงนเหงยหน้า......ร่ำเหล้าหยามจันทร์ ๖๘] ๐ วันเวลาผ่านพ้น.........นานกัปล์ เกินกว่าคณานับ...........หยั่งรู้ พิษเหล้านั่งคอพับ.........หดหู่ เช้าตรู่ลุกยืนสู้..............เยาะเย้ยฟ้าดิน ๖๙] ๐ รินมาเถิดอย่าช้า..........พันจอก ปลดปล่อยรักลวงหลอก....ทอดทิ้ง หญิงร้อยเล่ห์ปลิ้นปลอก....ลวงล่อ รักต่างเหล้ากลอกกลิ้ง......แหน่งน้องหลายใจ ๗๐] ๐ ละมุนละไมรักร้าย.......เชือดเฉือน เหล้ารสมิแชเชือน.........เคลื่อนคล้อย ยกจอกซดเสมือน..........น้ำทิพย์ นาพี่ ชีวิตจิตละห้อย..............รักแท้คืนหลอกลวง ๗๑] ๐ สรวงวิมานเทียบฟ้า......ดาวดึงส์ หมายมั่นจะไปถึง..........แผ่นแคว้น บุญกลับบ่ตราตรึง..........บาปท่วม หัวเฮย มวลหมู่เทพมากแม้น.....เอ่ยอ้างเวรกรรม ๗๒] ๐ ลำนำอรรถรสล้ำ..........คำความ ดูดดื่มเมือกคูถทราม........ส่างเศร้า ชนศิลป์ศาสตร์เยาะหยาม...ศีลเสื่อม ชายห่อนรู้รสเหล้า...........เสื่อมสิ้นชายชาญ ๗๓] ๐ ยุติกานท์พร่ำเพ้อ.......ลำนำ ความเอ่ยออกคมคำ.......ลึกล้ำ ขมาหมิ่นหยามตำ.........แทงทิ่่ม ใจพี่ เมารสรักกลืนกล้ำ..........รสเหล้าเหงาฤดี ๗๔] ๐ ศรีปราชญ์วาดแต่งแต้ม...แกมศิลป์ สินธาตุปาดรดจินต์.............ถิ่นหล้า คราคืนชื่นประทิน................ยินสดับ รับกฎบทตราหน้า...............ล่าล้างพรางคม ๗๕] ๐ ลมฝนสนแดดฟ้า...........พาหวน ชวนกลิ่นศิลป์รัญจวน.......ป่วนไส้ ใจพลันสั่นเรรวน...............ครวญพ่าย รักเอย เกยกรอบขอบออกได้......ไล่พ้นมนตรา ๗๖] ๐ กาเรียกเพรียกร่ำร้อง....มองหา สกุณาภาษา.....................ก่าก้อง ผองผกาปร่าน้ำตา............อาลัยจาก พรากรักสลักห้อง.............คล่องคล้อยลอยเลือน ๗๘] ๐ เดือนดาวหนาวอกอ้อม....ตรอมใจ ไกลจากพรากอาลัย...........ไล่ล้าง ทางฝันมั่นฉันใด.................มิใคร่ รู้เลย เผยเอ่ยเลยเกินบ้าง............ว่างเว้นเห็นเงา ๗๙] ๐ เฉาดุจนุชจากหน้า........ลาจร ถอนไถ่ใจไหวคลอน.........ผ่อนแล้ว แจวพายป่ายแรมรอน........ดอนป่า ลาแม่ แขใยไออุ่นแก้ว.................แผ่วร้องผองไพร ๘๐] ๐ ใดใดในโลกนี้...............จีรัง ฤาพี่ หนีต่างวางหันหลัง...........คลั่งไคล้ ไสผลักตักตวงหวัง...........หลบนั่ง ชมแม่ แลหมอกเมฆเสกฝันไว้.....ใฝ่รั้นจรรโลง ๘๑] ๐ โคลงมิยากเอ่ยเอื้อน.......เหมือนเพลง เลงใส่ใจกระเตง.................เร่งเข้า เงาโคลงโล่งบรรเลง...........เพลงร่าย พายล่องคลองหยอกเย้า....เต่าเหี้ยนเขียนโคลง ๘๒] ๐ โยงใยไปเรื่อยแจ้ว....แนวกลอน ตอนร่ายพายสลอน......ห่อนรู้ ถูแถแล่งามงอน...........คอนแบก โคลงเฮย เลยบ่ยอยกกู้...............อยู่เนื้อเถือโครง ๘๓] ๐ กรงคำหงำครอบเนื้อ....เหลือความ ถามไถ่ใบโคลงงาม..........ห่ามล้น ฝนคำค่ำคืนยาม..............ตามต่อ คำพี่ หนีหน่ายพายเรือพ้น.......ย่นเยื้อเจือจุน ๘๔] ๐ หนุนนำคำเคร่งครื้น......กลืนคาย หมายมั่นสัญญาชาย........ถ่ายเคล้า เสาโครงโก่งเอียงอาย......หายเชื่อ คำแม่ แลร่างวางขวดเหล้า.........เห่าโฮ้งโคลงกลอน ๘๕] ๐ นอนวันฝันตื่นเต้า........เกลากลอน นอนหลับพับคาหมอน.....ว่อนไหว้ ใยเหลือเยื่ออาวรณ์.........ถอนไถ่ ไสขัดจัดผังได้................ไต่เต้าเกลาสลัก ๘๖] ๐ รักฉาบทาบกอดเกื้อ....เถือนาง พรางซ่อนถอนอำพราง....ว่างเว้น เดนชนหม่นหมางนาง.......ถางไล่ ใครเอ่ยเคยแอบเร้น.........เซ่นไหว้นางนอน ๘๗] ๐ ศรรักปักอกไว้......ใจตรม ขมขื่นฝืนจอมจม......ถ่มไห้ ใดใดใคร่ระทม.........งมโง่ โอ้รักพักใจไว้...........ไล่ล้างวางลง ๘๘] ๐ หลงเตลิดเกิดรักแท้.....แถไถ ใยเยื่อเหลือบางใบ...........ใคร่ค้าง นางคล้ายหน่ายผลักไส...ใครเอ่ย นอแม่ แขเล่าเขาหวงก้าง............ต่างเต้นเห็นทรวง ๘๙] ๐ สรวงกานต์สานแผ่นฟ้า...พาฝัน จันร์ส่องหมองเงาจันทร์......สั่นสะอื้น คืนคำค่ำโศกศัลย์...............หันหลบ จันทร์เอย เคยรักพักใจฟื้น...................ตื่นใต้ในเงาจันทร์ ๙๐] ๐ ฝันเคียงเรียงคู่น้อง.......ครองหอ รอรักปักใจรอ...................ต่อเนื้อ เหลือแขแค่ถักทอ.............ร่วมก่อ ฝันพี่ ปีเคลื่อนเดือนโอบเอื้อ......เชื่อได้ใจลวง ๙๑] ๐ พวงมาลายกขึ้น.........ถวาย ไว้ก็ดี ศรีผ่องตรองดูที.............ลี้หน้า พากายว่ายวนหนี...........รีล่อง จรเอย เกยกรอบขอบฟากฟ้า...ล่าน้องมองชาย ๙๒] ๐ กกกายหมายกอดเกี้ยว...เรียวนาง พรางพรั่งดังศศางค์............ต่างหน้า พาพิศจิตเลือนราง..............วางปล่อย ถอยร่นจนใจกล้า...............ผ่าล้วงทรวงนาง ๙๓] ๐ วางแปลนแผนรักแล้ว......แจวพาย หมายพร่ำพรอดทอดกาย....ก่ายเกื้อ เรือรักมั่นผันกลาย...............สลายล่ม คมมีดกรีดเฉือนเนื้อ............เบื่อแล้วแจวลา ๙๔] ๐ มาลัยจีบกลีบซ้อน..........ออนซอน ศรรักปักงามงอน................ค่อนหว้า มาลีคลี่กำจร......................ตอนรุ่ง เช้าเอย เกยบ่วงรวงรักล้า...............ว่าเศร้าเหงาตรม ๙๕] ๐ ลมรำเพยเผยรักแท้.......แขดวง สรวงรักพักตักตวง............ช่วงเช้า เงาสุมรุ่มรานทรวง.............พวงพุ่ม พยอมแม่ แลเปลี่ยนเวียนรักเร้า........เก่ากี้หนีนาง ๙๖] ๐ วางแอบแนบชิดชู้..........พธูนาง ทางรักปักใจกลาง.............หว่างเต้า เผาทรวงบ่วงรักราง...........พรางซ่อน วอนมั่นขวัญคลอเคล้า......เท่านี้ศรีสุขเอย ขอน้อมคารวะจากใจ ทรชนบ้านนอก ๐๗ กรกฎาคม ๒๕๕๘
ผู้ตั้งกระทู้ ทรชนบ้านนอก :: วันที่ลงประกาศ 2015-07-07 17:10:42

[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (3847205)
uเคยมีนักเรียน2คนเป็นเพื่อนกัน >>ทั้ง2สนิทกันมาก >>ไปไหนไปด้วยกัน >>สุขด้วยกัน >>ทุกข์ด้วยกัน >>ทั้งสองเรียนที่เดียวกัน >>อยู่หอพักเดียวกัน >>เรียนปีเดียวกัน >>เรียนห้องเดียวกัน >>นอนด้วยกัน >>มีวันหนึ่งเพื่อนคนหนึ่งป่วย >>และเขาอยากทานก๋วยเตี๋ยว >>เพื่อนอีกคนจึงไปซื้อให้ >>และเมื่อซื้อเสร็จก็รีบกลับ >>แต่ระหว่างทาง >>เกิดอุบัติเหตุขึ้น >>เขาเสียชีวิต >>แต่ด้วยความรักเพื่อน >>วิญญาณของเขาก็นำก๋วยเตี๋ยวมาให้เพื่อนและตายไป >>ทำให้เขาหมดห่วงและตายอย่างสงบสุข >>ได้รับข้อควา มนี้แล้วต้องโพสซ้ำ 20 กระทู้ ไม่ใช่ 20 >>copyถ้าไม่ทำ ตามจะเกิดอุบัติเ หตุ อีก 7 ชม.นับถอยหลัง >>ขอโทษนะที่หล อกนี่เป็นกระทู้ท ี่ 20 แล้ว ตอนแรกเราก็ไม่เช ื่อ >>เพื่อนเราในก ลู่ม 5 คน เกิดอุบัติเหตุ
ผู้แสดงความคิดเห็น ,,, วันที่ตอบ 2015-07-26 10:01:19

[1]