RDAs สูงกว่าเพื่อให้ครอบคลุมผู้ที่มีความต้องการสูงกว่าค่าเฉลี่ย ทั้งหมดนี้เป็นส่วนหนึ่งของการบริโภคอาหารอ้างอิง สำหรับวิตามินบางชนิด มีข้อมูลไม่เพียงพอที่จะกำหนด EARs และ RDA สำหรับสิ่งเหล่านี้ การบริโภคที่เพียงพอจะแสดงอยู่บนสมมติฐานที่ว่าคนที่มีสุขภาพดีบริโภคเพียงพอ [3]ประเทศต่างๆ มักไม่เห็นด้วยกับปริมาณวิตามินที่จำเป็นเพื่อป้องกัน โรคขาดวิตามิน ตัวอย่างเช่น สำหรับวิตามินซี RDAs สำหรับผู้หญิงในญี่ปุ่น สหภาพยุโรป (เรียกว่าปริมาณอ้างอิงของประชากร) และสหรัฐอเมริกาคือ 100, 95 และ 75 มก./วัน ตามลำดับ อินเดียกำหนดคำแนะนำไว้ที่ 40 มก./วัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศที่ไม่ต้องการการเสริมความแข็งแรงของข้าวสาลีและแป้งข้าวโพดและข้าวเพื่อทดแทนปริมาณไทอามีนที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติที่สูญเสียไปจากการสีการฟอกสีและการแปรรูปอื่นๆ การขาดสารอาหารอย่างรุนแรงทำให้เกิดโรคเหน็บชาซึ่งเริ่มแพร่หลายในเอเชีย เนื่องจากผู้คนหันมารับประทานอาหารที่มีข้าวขาวเป็นหลักมากขึ้น Wernicke encephalopathyและKorsakoff syndromeเป็นรูปแบบของโรคเหน็บชา โรคพิษสุราเรื้อรังอาจทำให้ร่างกายขาดวิตามินได้เช่นกัน การขาดสารอาหารในระยะยาวอาจเป็นอันตรายถึงชีวิตได้