(*-* ฉาวอำ CHALAM ตัวหนังสือมีชีวิต *-* 2007/06/13 :ผู้เขียน)
http://chalam.exteen.com/20070613/entry
เมื่อวาน "คนอ่านหนังสือ" มีโอกาสได้นั่งจับเข่าคุยกัน ถึงเรื่อง
"มนต์เสน่ห์ของหนังสือ "และ " ซีไรท์ "
**
แต่กอ่นเดิมที จำได้ว่า สมัยผมเรียน มัธยมปลาย ถ้าผมอ่านหนังสือเล่มใด แล้วชอบ
ผมจะแนะนำหนังสือเล่มนั้นให้เพื่อนต่อไปเรื่อยๆ เวียนอ่านกันไป
หนังสือในรุ่นนั้นที่ดังๆ คือพวก ศพ ศพใต้เตียง ศพท้ายรถ ต่างๆนานาๆ
เป็นหนังสือปมฆาตกรรม ซ่อนเงื่อน
หนังสือ ขำขำ ก็ของโน้ตอุดม
พวกหนังสือกวีซีไรท์ อย่างตลิ่งสูงซุงหนัก คำพิพากษา
หนังสือพวกนี้เป็นสินค้าที่ ถุกบอกต่อ โดยปากต่อปาก
**
หลายต่อหลายครั้งที่ผมถูกอาจารย์ตี "เรื่องการอ่านหนังสือ ผิดเวลา"
ผมชอบแอบอ่าน ศพทั้งหลาย ในเวลาเรียน
ผมว่าหนังสือมีพลัง และมนต์สะกดจิตผม
เมื่อใดที่เริ่มอ่านแล้ว วางไม่ลงจริงจริง
อาการนี้ผมว่ามันคล้ายโรคติดต่อนะ
เพราะเพื่อนผมจะคอยมาเร่งให้ผมอ่านหนังสือให้จบ แล้วเพื่อนผมจะได้ยืมต่อ
แล้วก็อยุ่ในวงจรวัฎจักรเดียวกัน
ผมว่าผมโชคดีนะ ที่อาจารย์ยังเข้าใจพวกผม
บางทีแกก็แกล้งทำเป็นไม่เห็น อนุญาตให้อ่านหนังสือนิยาย
ในเวลาเรียนได้
-จะว่าไป มันคงพูดกันยาก เมื่อเด็กรักการอ่าน -
************************
-เชือ่ไม่ว่า หนังสือเหล่านี้ แทบจะไม่มีเวลาอยู่ในห้องสมุดเลย
จากการที่ถูกเวียนอ่านของเด็กห้องผมและข้างเคียง-
-โชคดีที่ ที่โรงเรียนผม ห้องสมุดค่อนข้างจะมีเงิน
..และได้บรรณารักษ์ที่ใส่ใจ..
หนังสือที่ได้รับการถูกหยิบยืม มากมาก จะถูกซื้อเข้าห้องสมุดเพิ่มอีก-
***********
-และเมื่อใดก็ตามที่ผมอ่านหนังสือนอกเวลาเหล่านี้จบ
มันจะทำให้ผมอยากอ่านหนังสือขึ้นอีก และถึงตอนนั้น หนังสือเอ็นทร้านซ์
ที่เป็นรายวิชา สังคม ฟิสิกส์ ชีวะ เคมี อ่านควบคู่กันไป ยิ่งเป็นอาจารย์ อุ๊
อาจารย์ปิง ยิ่งจะถูกกล่าวขานเยอะมากมาย-
**ผมว่านิยายทำให้ผมมีแรงที่จะต้องต่อสู้กับหนังสืออื่นนะ-
นับจากวันนั้น ถึงวันนี้
วันแรกที่ผมถูกมนต์หนังสือสะกดเป็นเวลาสิบปีแล้วครับ
ผมมีความรู้ จินตนาการ โดยที่ไม่ต้องออกไปไหน
หากแต่ช่วงหลัง ช่วง 4-5ปีให้หลัง ยุคหนังสือ ชีวิตใครต่อใครมาแรง
ผมเลยไม่ค่อยได้อ่านหนังสือ และเมื่อผมหันไปหา เจ้าเพื่อนเก่า
"หนังสือซีไรท์"
1. ผมว่าผมผิดหวัง มนต์เสน่ห์ที่ต้องให้จับหนังสือไม่ลง หายไป
เท่าที่ผมสังเกต รอบรอบตัวผม ก็เปลี่ยนไป
เมื่อผมถามถึงรุ่นน้อง ว่าหนังสืออะไรน่าอ่าน
คำตอบที่ได้รับก็ไม่เหมือนเดิม จากแต่ก่อนที่จะต้องบอกว่า
"หนังสือเล่มนี้ มันมาก วางไม่ลงจริงจริง"
กลายเป็น
" ลองอ่านซีไรท์ปีนี้สิ หนังสือได้รางวัลก็น่าจะสนุกนะ"
ไม่มีใครเลย ที่แนะนำเพราะถูกมนต์ขลังของหนังสือสะกดจิต
--
ผมว่า มันแย่นะ เพราะมันจะทำให้คนเลิกอ่านหนังสือ
-
ผมไม่รู้สาเหตุกลไลภายในว่าอะไรที่ทำให้ วงการหนังสือเมืองไทยเปลี่ยนไป
1.การที่เรามี ghost writer หรือเปล่า อย่างมากหลาย
2.นักเขียนดังดังในอดีตหลายท่าน เลิกเขียนหนังสือเอง
ใช้รุ่นน้องเขียนแทน
แต่ใส่ชื่อนักเขียนดังดัง เพื่อที่จะได้มียอดขายที่ถล่มทลาย
3.นักเขียนหน้าใหม่ ขึ้นมาอย่างมากมาย และยังไม่มีใครเด่นสักคน
เพราะถ้าเด่นจะเป็นข้อ2ไปหมด
4.การที่เมื่อนักเขียนหน้าใหม่ ถูกนักเขียนหน้าเก่า ลอกผลงานไป
หรือมีคนอื่น เอาเรื่องเขียนไปพิมพ์แทน
5.หรือว่าการที่รางวัลซีไรท์ กลายเป็น"สินค้า"
ถ้าคุณมีเงินจ่ายค่าถ้วยรางวัล และคุณมีคนรอบข้างที่ใหญ่พอ
คุณก็จะได้ถ้วยไปครอง
นั่นก็หมายความว่า อีกหน่อย ซีไรท์ ก็ไม่ต่างอะไรกับรางวัลดาราทองคำ "
สุพรรณหงส์" ไม่จำเป็นต้องมีคุณภาพ ไม่จำเป็นต้องมีอะไรดี -
ผมก็ไม่รู้ว่าเหตุผล ข้อไหนในนี้ ที่ทำให้ วงการมันแย่ลง
หรือมันอาจจะมีเหตุผลอื่นอีก
--
ผมอยากให้หนังสือนิยายไทย มีมนต์เสน่ห์ โฉบฉาบอยู่ในวงการอีกครั้งหนึ่ง
- ก่อนที่ ผมจะต้องหันไปอ่านหนังสือ พวก ภาษาต่างชาติ
แล้วเลิกอ่านหนังสือไทย
--
จากใจผู้ชายอ่านหนังสือครับ
เรื่องเขียนตามคำขอ
สงวนลิขสิทธิ์แน่นอนครับ
| 
