ตรุษจีนสีชมพู

1….ดอกไม้สีชมพูบานอีกกาลครั้ง
สองฟากฝั่งเจ้าพระยาที่อาศัย
เตือนใจเลือดมังกรผู้จรไกล
มาร่วมใจร่วมถิ่นแผ่นดินงาม

ได้พึ่งร่มพระบรมโพธิสมภาร
เย็นน้ำหลั่งฝั่งธารบ้านเมืองสยาม
ชาวมังกรร่วมราชการ งานสงคราม
เคยค้าขาย เคยแบกหาม ตามต้องการ

อยู่ร่วมกันด้วยสันติและไมตรี
โอบอ้อมอารีกันทุกสถาน
จีนกับไทยเลือดเดียวกันมิทันนาน
ผสมผสานเป็นน้องพี่มีหนึ่งใจ

จนตั้งตัวได้ลาภยศปรากฏชื่อ
เลือดมังกรล้วนเลื่องลือทุกสมัย
เป็นส่วนหนึ่งของถิ่นแผ่นดินไทย
ล้วนอยู่ใต้พระบารมีเป็นศรีตัว

ไหว้พ่อแม่ปู่ย่าคราปีใหม่
ไหว้แผ่นดินของทรงชัยเจ้าอยู่หัว
ไหว้ด้วยจิตผ่องใสไม่ขุ่นมัว
กตัญญูมอบทั่วแผ่นดินไทย

ไม่มีสีเหลืองแดงอันแรงกล้า
มีชมพูเย็นตาในวันไหว้
สวมชมพูเพื่อดลมงคลชัย
แด่องค์ไท้ราชันย์ขวัญแผ่นดิน
                                     “ณ ปลายฟ้า”
2...ซินเจียหยู่อี่ ชินนี้ฮวดใช้
ใช้จนเป็นคำไทยไปทั่วถิ่น
จะเข้าใจ  ไม่เข้าใจ  เพียงได้ยิน
ก็รับสื่อทั้งสิ้นด้วยยินดี

ด้วยรู้ว่าเป็นมิ่งมงคลคำ
ราวร่ำรินพรพิเศษศรี
รู้ว่าคือธรรมเนียมประเพณี
นับพันปีที่สืบทอดตลอดมา

จึงคงความเป็นจีนได้ในทุกที่
ที่โน่น ที่นี่  ที่ไหนไหนในโลกหล้า
วันนี้ สีชมพูจึงตรูตา
อยู่ใต้ร่มมหาบุญญาธิการ

และอยู่ได้ด้วยการทำงานหนัก
อยู่ด้วยรัก และถือว่าคือบ้าน
จากลุ่มน้ำแยงซีเกียงแต่ก่อนกาล
มาร่วมจิตวิญญาณเจ้าพระยา

...จงมั่งมีศรีสุข ในสรรพสิ่ง
ยิ่งอยู่ยิ่งหยั่งรากสวัสดิรักษา
ยิ่งนับปีอั่งเปายิ่งเข้ามา
ซองยิ่งหนา ยิ่งซินนี้ สีชมพู
                                       อัคนี หฤทัย