ร่องรอยกาลเวลา ...กับฤดูกาลที่ผ่านเรื่องราว

ฤดูกาลเปลี่ยนปรับสลับช่วง    ต่างลุล่วงผ่านพ้นจนเลือนหาย

มีร้อนร้าวหนาวฝนปนปะปลาย           เปลี่ยนกลับกลายเป็นหนทางสร้างเรื่องราว

ฤดูร้อนแรกเริ่มเพิ่มความฝืน                ไร้จุดยืนต้องหลบหลีทุกฝีก้าว

เกิดเหตุการณ์ภัยแล้งขื่นที่ยืนยาว        เกิดเป็นข่าวที่ตรอมตรมขื่นขมใจ

ข้าวก็ยากหมากก็แพงแข่งกันเพิ่ม        แสงแดดเสริมรุมเร้าร้อนมิหย่อนให้

รายจ่ายสูงค่าน้ำเพิ่มเสริมค่าไฟ           เงินรายได้ก็มิเหลือเจือชีวิน

ผ่านช่วงร้อนก็เข้าสู่ฤดูฝน                   น้ำท่วมท้นปัญหาพูนสูญทรัพย์สิน

แม้อากาศจะดีล้นฝนหลั่งริน                กลับสูญสิ้นคนดีหายล้มตายกัน

ไข้เลือดออกโรคฉี่หนูจู่โจมชีพ             สัตว์ป่ารีบฝ่าสายชลจนยากกลั้น

เสียน้ำตาเสียที่อยู่หดหู่พลัน                 ทุกข์อนันต์ตลอดกาลวันเวลา

ฝนพร่ำผ่านลมหนาวโชยพัดโบยโบก  ลมกระโชกพัดกระหน่ำสำราญหนา

ก่อไฟผิงอบอุ่นหนุนกายา                    เปล่งวาจาคุยกันก้องซ้องสำเนียง

แต่ย้อนมองคนบนดอยคอยให้ช่วย     ทมระทวยหนาวสั่นร้องพร้องส่งเสียง

ขอให้ช่วยรอไออุ่นคุณมองเมียง           ส่งเสบียงความห่วงใยให้ถึงกัน

ดั่งดอกไม้มีสดชื่นและขื่นขม               ยามบานพารื่นรมย์สมสุขสันต์

ยามร่วงโรยพาหมองจิตคิดรำพัน        กาลเปลี่ยนผันพลัดกันบานผ่านฤดู

อดีตกาลยากกลับหวนทวนแก้ไข         ต้องมุ่งไปทำวันนี้ดีสุดสู้

เก็บอดีตเป็นบทเรียนเพียรเร่งรู้            แล้วมุ่งสู่อนาคตอันงดงาม

นางสาวลัดดาวัลย์  ไตรลักษณ์

โรงเรียนเรียนมาบตาพุดพันพิทยาคาร

                                                                        โทร   086-8482890