หน้าหลัก | ข้อมูลสมาคม | บทความ | บทร้อยกรอง | ข่าวสารประชาสัมพันธ์ | กิจกรรม | กระทู้ | หนังสือ | ร้อยกรองออนไลน์ |
ยิ่งอวดยิ่งอาย | |
เกิดถิ่นฐานบ้านเดียวกันเชียวนะ กับ ฯพณฯ ท่านนายกปลื้มอกหลาย " ดีใจจ้าน"สุขจริงทั้งหญิงชาย จึงมุ่งหมายหวังท่านสรรค์สร้างไทย เป็นคนแก่แต่หน้าใสพูดไพเราะ ท่าทีเหมาะถ่อมตนแบบคนใต้ พูดกี่หนกี่ครั้งยังภูมิใจ อยู่แห่งใหนโอ้อวดพลันฉันโชคดี และแล้วขวัญฉันสลายใจกายหม่น เมื่อเห็นคนถูกฆ่าน่าบัดสี ท่านครอบงำตำรวจอวดบารมี นิ้วท่านชี้ดับชีวาประชาชน น้ำตาฉันมันไหลไม่ยอมหยุด ร่างฉันทรุดนอนซมจมสับสน ยิ่งรับรู้ยิ่งชอกช้ำตอกย้ำตน ท่านฆ่าคนฆ่าได้อย่างไรกัน ชาติเปรมปรีดิ์ที่หวังพังหมดแล้ว เหมือนกินแห้วหัวใหญ่ให้น่าขัน ความโชคดีที่เอ่ยเลยหมดพลัน ศีรษะฉันคงครอบปีบรีบซ่อนตัว หากยิ่งอวดยิ่งอายอีกหลายเท่า หากยิ่งเล่ายิ่งเหน็บยิ่ง "เจ็บหัว" คนนครเ - วแบบนี้ไม่กี่ครัว คือแบบชั่วเหมือนคนที่เที่ยวลี้ภัย
ที่ทำเครื่องหมาย " " เป็นภาษาใต้ | |
ผู้ตั้งกระทู้ วว :: วันที่ลงประกาศ 2008-11-02 18:19:25 |
Copyright © 2010 All Rights Reserved. |
Visitors : 870223 |