ถ้ามนุษย์ ไม่มีมือ คือ ..."มะนด"

นับเป็นพจน์คำศัพย์ฉบับใหม่

บัญญัติเองเรียกเองอย่าเกรงใจ

ขอบอกไว้ สังเกตง่าย ช่างคล้ายคน

        แต่ว่าไม่ มีมือ ถือข้าวของ

ส่ายตามองนั่งลุกได้ทุกหน

สองเท้าเขี่ยประกอบดูชอบกล

เที่ยวซุกซนไม่นิ่งวิ่งเล่นกัน

       หากโมโหโกรธมากใช้ปากกัด

ดีใจจัด หัวเราะจัง เสียงดังลั่น

นอนเกลือกกลิ้ง ไปมา...เวลาคัน

กินเผือกมันผลไม้ไม่ใช้มือ

        ปากแทะดุนว่องไวคล้ายกับหมู

อาศัยรูและถ้ำตัวดำปื๋อ

เพื่อนสนิทเช่นลิงกับกิ้งกือ

เสียอย่างเดียว...ด้านดื้อ...ดันทุรัง

      ต้องขอบคุณ...คิดถึง จึงมาต่อ

ด้วยเฝ้ารอ ประสงค์ดี มีความหวัง

ตั้งกระกระทู้ ไม่น้อย เห็นบ่อยจัง

เป็นคนดัง คำคม...คารมณ์ดี

       คำ มะนด ละม้ายคล้ายมนุษย์

คิดสมมุติ ตั้งใหม่ ใช่เลยพี่

เพื่อเปรียบเทียบ ให้เห็น เป็นพิธี

แต่คำนี้ ห้ามใช้ ทั่วไปนะ

        เพียงเขียนเล่น เป็นกลอน มาวอนกล่าว

เสริมเรื่องราว สัญลักษณ์ อักขระ

พอเหลือบแล แค่ปลื้ม แล้วลืมซะ

เป็นวาทะ เย้าหยอก...มาบอกกัน

         ถ้ามนุษย์ไม่มีมือก็คือหมด

สิ่งสวยสดอยากมองมิต้องเอ่ย

แสนเสียดายงายงมงมอดชมเชย

สัตว์อาจเย้ย..."อย่างนี้...นี่หรือคน"

        ไม่มีมืออำนวยช่วยสรรสร้าง

ในโลกกว้างลึกลับสุดสับสน

ยิ่งค่ำคืนยาวยืดยิ่งมืดมน

ทั้งเครื่องยนต์เครื่องใช้ก็ไม่มี

          อีกตึกรามบ้านช่องรวมห้องแถว

คงไร้แววดั่งเช่นเป็นอยู่นี่

พบแต่ป่าแต่ดงเป็นพงพี

"ประสงค์ดี"...ไม่รู้ ...อยู่ที่ใด...