[น้ำตาดาว]

๐ เก็บดวงดาวพราวแสงแห่งฟากฟ้า
เก็บจันทราราตรีกาลผ่านล่วงพ้น
เก็บรอยฝันอันหวานซึ้งตรึงตราตน
เก็บทุกข์หม่นบนนภาอาลัยคอย

๐ ทอตะวันฝันงามยามวันใหม่
ร้อยหัวใจไขว่คว้ากล้าไล่สอย
สอยฝันอันไกลห่างอย่างเลื่อนลอย
ถักเรียงร้อยรอยชีวิตขีดร่างตน

๐ ออกเผชิญเดินย่างต่างวิถี
ทุกคนมีดีต่างพรางมุ่งผล
แสวงหามาเพื่ออยู่สู้ทุกข์ทน
แม้นหมองหม่นจนยากอยากถอนตัว

๐ โดนกรงกรอบครอบขังดังนักโทษ
เป็นคนโฉดโคตรร้ายกายตัวชั่ว
ดังตราบาปสาปตนทนหมองมัว
สาบกลิ่นกลัวทั่วกายตายทั้งเป็น

๐ ลมหายใจไหลรวยรินดิ้นกันต่อ
ทุกข์ไม่ท้อก่อตนบนทุกข์เข็ญ
เช้ายันค่ำย่ำไปในกงเวร
จุดหมายปลายทางเร้นเห็นรำไร

๐ สองมือสร้างอย่างนักสู้รู้ชีวิต
ทบทวนคิดขีดสร้างทางสายใหม่
ความสำเร็จเท็จจริงสิ่งอันใด
ฝังในใจให้จดจำลำนำทาง

๐ รอดวงดาวพราวแสงแห่งฟากฟ้า
รอจันทราราตรีกาลผ่านเยือนย่าง
รอรอยฝันอันหวานซึ้งตรึงตราพราง
รอทุกข์หม่นระคนจางกลางหมู่ดาว

เทพสุรา ผู้ไร้รัก
๒๐ มีนาคม ๒๕๕๘