ปืนครองเมือง

ขวานทองร้องทุกข์ บทที่ ๓ “ปืนครองเมือง”   สถิติปริหน้าแหกแตกแยกยับ จัดอันดับยิงกันตายอยู่ที่สาม เมืองยิ้มง่ายขายขี้หน้าน่าประณาม เมืองสยามแดนพุทโธโอ่บาปบุญ   สองหมื่นกว่าต่อปีที่เป็นผี สิ้นฤดีด้วยลูกปืนลูกกระสุน บ้างเป็นเหยื่ออารมณ์เหยื่อใจจุล บ้างนายทุนสะสางก้างขวางคอ   ผลประโยชน์ขัดกันก็สั่งยิง แย่งผู้หญิงก็ลั่นไกใจเหลือขอ แย่งจอดรถก็กดเปรี้ยงจึงเพียงพอ ใครแข็งข้อก็ขึ้นลำนำลงโลง   กี่คนกล้าถูกส่องต้องเป็นผี กี่คนดีพลีกายต้องตายโหง กี่คนเยี่ยมเปี่ยมยศหมดชั่วโมง กี่ไข้โป้งจากไข้ใจไร้ควบคุม   คนถือปืนคือถือดีมีอำนาจ คือถือธาตุอาชญาอาฆาตสุม คือถือโกรธโฉดเขลาเข้าเร้ารุม คือผู้กุมอัตตาบ้าประจัญ     กฎหมายปืนมีไว้ใช้บังหน้า เพื่อขายค้าอาวุธโฉดโทษมหันต์ ทำเมืองไทยเป็นเมืองโหดจนโจษจัน ทำทุกวันบนขวานทองนองเลือดแดง   ร้อยเรียงและถ่ายภาพโดย เดชา เวชชพิพัฒน์

ผู้ตั้งกระทู้ เดชา เวชชพิพัฒน์ (boodoo44-at-yahoo-dot-com) :: วันที่ลงประกาศ 2011-08-07 08:06:01

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *
ผู้แสดงความคิดเห็น  *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล