ReadyPlanet.com


ขอชี้แจงกับคุณตาต้อม


 

เกิดอะไร กับกระทู้ พ่อทูนหัว
เพราะเรามัว พักผ่อนกาย คลายสงสัย
ปลีกวิเวก แสวงหา แรงบันดาลใจ
สามคืน สี่วันไป ตกปลา ลาพักงาน

ขึ้นจากแพ แลหา มือถือน้อย
บรรจงค่อย เปิดเครื่องมือ รับสื่อสาร
เตรียมพร้อมรับ สู้ศึก กับงานการ
แลเปิดอ่าน กระทู้ตน ด้วยเคยชิน

อ่านข้อความ คุณตาต้อม น้อมชี้แจง
ขอแถลง ใจตรงกัน ใช่หยามหมิ่น
คุณตาต้อม เจ้าขา โปรดได้ยิน
อ.ราศีพิจิก ผู้ผ่องพิณ กวีกานท์

คุณตาต้อม เจ้าขา มารับฟัง
"ทรชนบ้านนอก"นี้ เคยพลาดพลั้ง น่าสงสาร
จะขอเล่า เรื่องก่อนเก่า ครั้งวันวาน
เคยร้าวราน เจ็บระทม ตรมอุรา

อักขระ กานท์สุนทร สะท้อนชีวิต
ถ่ายทอดจิต วิญญาณ ผ่านภาษา
มิได้หวัง ค่าตอบแทน เป็นเงินตรา
เพียงแค่ว่า ร้อยความใน เรียงใจตน

ชีวิตของ "ทรชน บ้านนอก" นั้น
ค่ำคืนวัน ร่ำเมรัย ทั่วแห่งหน
สิ้นทุกข์โศก โลกเน่าเน่า ที่เวียนวน
ใจหลุดพ้น ปล่อยวาง ว่างเปล่าใจ

เขียนกลอนไป ใจไร้ซึ่ง ความว่างเปล่า
เก็บมาเล่า เป็นเรื่องราว ขาวแลใส
ทุกสิ่งอย่าง ที่ได้เห็น ดำเนินไป
ผิดใจใคร อย่าเคืองโกรธ โปรดพิจารณา

ด้วยก่อนเก่า สมาคมฯ ช่างเหงาเงียบ
แวะพักเทียบ มาทายทัก สักครั้งหนา
อ่านกวี พี้อารมณ์ สมอุรา
นานนานมา ไม่เปลี่ยนแปลง กระแสจริง

ด้วยความรู้ ด้านกวี แค่หางอึ่ง
ไม่ถ่องถึง ฉันทลักษณ์ จักเพราะพริ้ง
โพสต์กระทู้ เป็นรายวัน ขยันอิง
อ้างสิ่งนั้น อวดสิ่งนี้ จนลายตา

มาวันหนึ่ง ซึ้งน้ำใจ คุณยรรยง
ที่หมายจง เปิดผนึก จะปรึกษา
เขียนคำวอน ถึง"ทรชน บ้านนอก"มา
กลอนไร้ค่า สุนทรีย์รมณ์ ไม่สมฤทัย

"ทรชน บ้านนอก" กลับตอบคำ คุณยรรยง
พื้นที่ตรงนี้ ไว้ลงกลอน อักษรสมัย
ผิดหรือถูก น้อมรับคำ มาเตือนใจ
แม้พลาดไป จงเป็นครู ผู้สอนกานท์

วันต่อมา อ.ราศีพิจิก มาชี้แนะ
ท่านคอยแปะ และสั่งสอน ถ้อยขับขาน
ฉันทลักษณ์ เสียงสูงต่ำ คำวิจารณ์
แต่ยังหา ความซาบซ่าน หวานคำคม

วนเวียนคำ ตามสัมผัส มาเล่าเรื่อง
อยู่เนืองเนือง ใครแค้นเคือง ไม่ขื่นขม
เขียนตามใจ ผิดบ้างไป ตามอารมณ์
ยิ่งผสม ฤทธิ์สุรา บ้าเกินกานท์

น้อมเทิดทูน คนเขียนกลอน อักษรวิจิต
เป็นแบบคิด วางแนวทาง อย่างอาจหาญ
ปรับลงตัว คงยึดมั่น มายาวนาน 
ผสมผสาน โครงคำ ล้ำปฐพี

ยุคสมัย เปลี่ยนแปร มิแลสิ้น
ยังคงกลิ่น อนุรักษ์นิยม ชมวิถี
นอกคอก นอกกานท์ ว่าไม่ดี
ศักดิ์แลศรี มีให้เห็น เป็นฤาไร

เป็นคำถาม ยอดฮิต ศิษย์ใคร่ถาม
คมกระบี่ ผู้ครั้นคราม สะท้านไหว
"กระบี่ ใบไม้" เฉือนคำคม บาดกลางใจ
แม้ปรับได้ แต่ไม่งาม นะทรามเชย

ต้องขอบคุณ คุณตาต้อม พร้อมคำนับ
โปรดรับทราบ ความเป็นมา สหายเอ๋ย
อ.ราศีพิจิก หาปรามาส ตัวผมเลย
ไม่คุ้นเคย ไม่พบหน้า แต่ปราณี

อ.ราศีพิจิก ศิษย์นั้น ไม่กระจ่างใจ
สิบอกไห่ ปลดลายเซ็นต์ เห็นวจี
ใคร่ครวญถาม แบบไม่งาม กานท์วิถี
จะหลบหนี หาหลุดพ้น ดอกอาจารย์

สิบอกไห่...อิ อิ
 



ผู้ตั้งกระทู้ ทรชนบ้านนอก :: วันที่ลงประกาศ 2012-05-02 00:12:42


[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (2270343)

 หวังว่าทุกอย่างจะคลี่คลายได้ดีครับ 

ผู้แสดงความคิดเห็น กระบี่ใบไม้ วันที่ตอบ 2012-05-02 11:24:53


ความคิดเห็นที่ 2 (2270390)

"ใจแลใจ ใจใส่ใจ เราแลเขา"

 

หากใจว่าง วางใจ ไม่ถือโกรธ

แล้วไม่โทษ กันไปมา หาเหตุผล

เพราะหวังดี ชี้นำพา กันทุกคน

อย่าหมองหม่น เคืองใจกัน มันไม่งาม

...

หนึ่งท่านนี้ ชี้นำทาง สร้างกานท์ดี

ให้ถูกต้อง ฉันทลักษณ์ วิธีสยาม

อีกหนึ่งคน ใคร่เห็นใจ ดูลามปาม

ว่าเหยียดหยาม เขาได้ อย่างไรกัน

...

อย่าผิดใจ กันเลย ผู้สว่าง

อย่าบาดหมาง เคืองใจ ให้โศกศัลย์

คนขี้เมา พร่ำกลอน อ้อนรำพัน

สมานฉันท์ จักบังเกิด ประเสริฐใจ

...

"อาจารย์ราศีพิจิก"

 

อารมณ์กลอน พาไป มันไหลรื่น

ช่างม่วนชื่น สุขสม ฤาสงสัย

ร้อยเพ้อพร่ำ พรรณา จากเนื้อใน

กลั่นกลอนไป เมาไป ไฉนดี

...

อ่านร้อยแก้ว เรียงร้อยคำ ล้ำไพเราะ

วางเหมาะเจาะ เสนาะยิ่ง ทุกสิ่งนี้

แต่ออกเสียง เป็นร้อยกรอง ท่องวจี

กานท์กวี ที่ความหมาย หาเปลี่ยนแปร

....

อารมณ์กลอน มัวหาเสียง เรียงสัมผัส

อาจจะขัด ข้องเคืองใจ ในกระแส

อ่านเลยผ่าน อารมณ์ ประสงค์แล

หมดสิ้นแท้ ร้อยเรียง จำจรรนา

....

นั่นคงหมาย ที่ตาต้อม มองเห็นตรง

จักดำรง หาพระแสง อะไรหนา

ไม่ได้เขียน เรียงร้อย อวดศักดิ์ดา

เลยเป็นว่า อ.ราศีพิจิก แลผิดไป

...

คุณตามต้อม คงเข้าใจ วันวานเก่า

ที่ได้เล่า ให้ท่านฟัง หายสงสัย

ความคลางแคลง แหนงหนาย ในหัวใจ

มาเริ่มใหม่ ด้วยกัน นั้นเป็นดี

..

คำที่ผม ใช้ประจำ ยามมีทุกข์

มันแน่นจุก ฝังหัวใจ ให้สุขี

อดและทน ทนและอด มานานปี

อีกคำมี "ช่างหัวมัน" นั่นคือ "คน"

ฯลฯ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ทรชนบ้านนอก วันที่ตอบ 2012-05-02 15:09:16


ความคิดเห็นที่ 3 (2270738)

 เขียนไปเถอะ


เขียนไปเถอะหากใจให้ขีดเขียน
ไม่ต้องเพียรฝืนให้ใจหมองหม่น
ปลดปล่อยจินตนาการผ่านกมล
แล้วร่วงหล่นบนกระดานจารคำกลอน

กลอนกาพย์ฉันท์โคลงร่ายหรือไร้ลักษณ์
ย่อมประจักษ์แก่ผู้รู้อักษร
อ่านอารมณ์อิ่มสารอันสุนทร
เสมอสมรร่ายรำร่ำสุรา

ราวีหน่อยค่อยรู้ผู้ใดมิตร
ผู้ใจจริตงดงามหรือทรามว่า
ได้ต่อคำได้รู้คู่สนทนา
มันเป็นบ้าหรือเราที่เขลาเอง

เขียนไปเถอะหากใจให้ขีดเขียน
เจ้าจะเรียนจากดื้อถือว่าเก่ง
เขียนไปตามครรลองทำนองเพลง
เจ้าจะชื่นครื้นเครง อย่าเกรงใคร
 
 
 
 
 
ป.ล.ต้องขอโทษคุณทรชนบ้านนอก และคุณตาต้อมด้วยที่ผมใส่อารมณ์ในกระทู้ก่อน
 
ผู้แสดงความคิดเห็น ราศีิพิจิก วันที่ตอบ 2012-05-03 16:37:32


ความคิดเห็นที่ 4 (2270783)

 

 
 

"ครูผิดอันใด"

 

ไยขอโทษ ศิษย์เง่า เล่าครับครู

ท่านอดสู ในจิตใจ สิ่งใดหนา

เห็นคำครู  ร่ายคำคม  กวีมา

แลด้วยตา อ่านด้วยใจ ใคร่บอกที

 

ครูคือครู ผู้โปรดศิษย์ ที่โง่เขลา

แล้วไยเล่า  ครูเรา  เหงาเช่นนี้

เคืองแค้นโกรธ โปรดอภัย ศิษย์ตัวดี

ถ้อยวจี กานท์กวี นี้ถึงใจ

 

ครูคงแปล แลใจผิด เจตนา

ถ้อยภาษา กานท์โง่เง่า ของศิษย์ไหม

ศิษย์ขอชี้ อ่านลึก ถึงความใน

 นั่นแท้ไซร้ คงใช่ความ ที่ต่างกัน

 

ช้าช้าหน่อย ครูค่อยอ่าน ทวนสักนิด

ใจศิษย์คิด เยี่ยงไร ในกลอนฉันท์

ทุกสิ่งอย่าง หากมองต่าง ผิดอนันต์

ศิษย์ดึงดัน ใคร่ครูแจง แถลงการณ์

ฯลฯ

ผู้แสดงความคิดเห็น ทรชนบ้านนอก วันที่ตอบ 2012-05-03 20:03:07



[1]


แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *
ผู้แสดงความคิดเห็น  *
อีเมล 
ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล



Copyright © 2010 All Rights Reserved.