 |
| หน้าหลัก | ข้อมูลสมาคม | บทความ | บทร้อยกรอง | ข่าวสารประชาสัมพันธ์ | กิจกรรม | กระทู้ | หนังสือ | ร้อยกรองออนไลน์ |
 | |
1.. | |
ผู้ตั้งกระทู้ สดายุ (sdayoo-at-hotmail-dot-com) :: วันที่ลงประกาศ 2013-07-10 20:52:22 |
| [1] |
ความคิดเห็นที่ 1 (2385023) | |
เอาให้ถึงแก่นกันไปเลย เอากันให้ถึงแก่นจริงๆแล้ว พระแท้จะไม่แสดงตน แต่จะสังเกตได้จากศีลาจารวัตร กับอารมณ์อันเรียบนิ่ง ธรรมะแท้ จะไม่ปรากฏรูปเป็นคำสอน ไม่ว่าทางวาจาหรือคัมภีร์ แต่จะอยู่เป็นลมหายใจของสรรพสิ่ง ที่จะต้องสัมผัสกันเอาเองตามระดับสติปัญญา ปรากฎการณ์ของความเป็นศาสดา จึงจอมปลอมตั้งแต่เริ่มประกาศศาสนาแล้ว ไหนเลย ที่สาวกจะเข้าถึงความจริงแท้ได้ เหล่าบรรดาพิธีกรรม การสวดสรรเสริญบูชาจึงต้องเกิดขึ้น และได้พอกเป็นเปลือกหนาด้วยเหตุนี้ ห่อหุ้มอะไรต่ออะไรใว้อีกหลายๆชั้น ที่บุคคลซื่งถูกยกย่องให้เป็นปราชญ์แห่งยุคสมัย เรียกว่า แก่น ความจริงน่าจะเป็นแค่เปลือกชั้นในเท่านั้นเอง ผู้เป็นเนื้อเดียวกับธรรมชาติ เฝ้ามองปรากฏการณ์แล้วได้แต่ยิ้มๆ รับรู้เพียงว่า สิ่งนี้ๆกำลังเกิดขึ้น โดยที่มิได้งุนงง หรือคับข้องใดๆ คารวะ สดายุ นายเงา
| |
ผู้แสดงความคิดเห็น นายเงา วันที่ตอบ 2013-07-11 10:20:46 | |
ความคิดเห็นที่ 2 (2385270) | |
สวัสดีครับนายเงา .. ยินดีที่มาเจอกันที่นี่อีก .. เรื่องพวกนี้เป็นเรื่องนามธรรมที่เข้าใจยาก อธิบายยาก เราจึงจะได้ยินได้ฟังกรณีอย่าง นิกร ยันตระ ภาวนาพุทโธ เณรคำ ธรรมชัยโย (รายหลังนี้คงจุนเจือถึงตัวเป้งในมหาเถร จึงยังคงครอบ"ชนชั้นกลางเชื้อสายจีน ที่มากด้วยศรัทธาจริตนอนเนื่องในจิต" ผ่านชมรมพุทธศาสตร์ตามมหาวิทยาลัยต่างๆมายาวนานได้โดยไม่มีใครแตะ .. ทั้งๆที่เป็นสัทธรรมปฏิรูปเต็มรูปแบบ - ยุคพุทธกาลคงเรียก เดียรถีย์ .. และพระพุทธเจ้าคงตรัสเรียก โมฆะบุรุษ เยี่ยงภิกษุสาติเกวัฏฏะบุตรนั่นทีเดียว) มาไม่ขาดสาย และจะมีต่อไปอีกนับนาน สติปัญญาที่สามารถพอจะไตร่ตรองสภาวะธรรมรอบตัวอย่างเป็นเหตุเป็นผลและไปได้พ้นจากความเชื่อแบบหลับหูหลับตา สามารถพูดได้ว่าเป็นปริมาณฝ่ายน้อยในสังคมหนึ่งๆ และน่าจะไม่ถึง 1% เคยนึกเปรียบเทียบกับอะไรสักอย่างว่าความยากที่จะทำให้คนเข้าใจเรื่องนามธรรมได้ถูกต้องนั้น คงเหมือนพยายามอธิบายเรื่อง คณิตศาสตร์ชั้นสูง พวก แคลคูลัส .. differtial .. integration ให้กับ กรรมกรโรงงานฟัง .. ซึ่งคงแทบเป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้เข้าใจได้ .. และนี่คือความยากของ นามธรรม .. ศรัทธาส่วนใหญ่จึงต้องพึ่งพา รูปธรรม อย่าง "พระเจ้า" อันเป็นบุคคลาธิษฐาน ให้นึกออกมองเห็นได้ เมื่อสัทธรรมเชิงนามธรรมแบบ พุทธะ เคลื่อนเข้าปะทะกับการนับถือผีของท้องถิ่นสุพรรณภูมิ ความลักลั่นอีหลักอีเหลื่อก็เริ่มต้น .. เป็นการพยายามท่องจำถ้อยคำที่ไม่เข้าใจภาพรวม หรือ หลักใหญ่ใจความ .. จึงเป็นการยึดถือถ้อยคำแห่งพุทธะหรือเถระ(เถรวาท) แทน เจตนารมย์ หรือ บุคคลิกภาพแห่งพุทธะ (แบบทางมหายาน วัชระยานองธิเบต) .. ปัญญาชนระดับโลกจึงรู้จัก พุทธแบบวัชระยานอย่าง ดไลลามะ มากกว่า เถรวาทแบบ ไทย พม่า ลาว เขมร ลังกา "ตรรกะวิภาษ" แบบธิเบตจึงย่อมต้องกับลักษณาการแห่งจิตที่ต้องการ สัจจธรรม "ไม่เชื่ออย่าลบหลู่" แบบไทยจึงย่อมต้องกับการลักษณาการแห่งจิตที่ขาดเหตุผลและปกป้องตัวเองสูง เพราะไม่ต้องการให้ตัวตนถูกกระทบกระแทก .. อยากอยู่อย่างมืดบอดใต้กะลาครอบตราบสิ้นลม ยากครับสำหรับสังคมแบบ เชื่องเชื่อ นี้จะให้คนถือเหตุผลได้ ยินดีมากครับที่ได้แลกเปลี่ยนความเห็น
| |
ผู้แสดงความคิดเห็น สดายุ วันที่ตอบ 2013-07-11 22:22:35 | |
ความคิดเห็นที่ 3 (2385703) | |
ท่านสดายุ 1 รู้สึกตื่นเต้นที่ท่านสนทนาด้วยขนาดยาว มีอาการปลื้มปริ่มเหมือนแฟนคลับเจอซุปตาร์ การที่ผู้ทรงภูมิรู้มาคุยด้วยขนาดนี้ ถือเป็นมงคลของชีวิตอย่างหนึ่ง คงจะอยู่ในความทรงจำไปอีกนาน 2 ปุถุชนอย่างเรา ไม่สามารถรู้ได้หรอกว่า สงฆ์รูปไหนบรรลุธรรมขั้นไหนอย่างไร แม้จะมีบางคนพยายามบอก จนเกิดกระแส ศรัทธาบ้าคลั่งขึ้นมาซ้ำแล้วซ้ำอีก ท้ายสุดก็เน่าเฟะครั้งแล้วครั้งเล่า ขึ้นต้นเป็นอรหันต์จบท้ายเป็นอลัชชี และก็เชื่อว่า อีกไม่นาน พระอรหันต์จะถูกสร้างขึ้นมาใหม่ จากปากคำของผู้มีเครดิตทางสังคม ในสังคมที่แห้งแล้งโหยหา การที่จะมีผู้วิเศษเหนือมนุษย์ขึ้น มาสักคน น่าจะพอชดเชย ปะชุนในส่วนที่ขาดหายไปได้บ้าง ก็ใช่ว่าคนพวกนั้นจะโง่เขลาไปเสียทีเดียวหรอกนะครับ น่าจะมีคนดู ออกบ้าง แต่คงพยายามหลอกตัวเองว่า สินค้าที่กำลังเซลอยู่คือสิ่งที่ใช่ อย่างน้อยก็จะได้มีความสุขขณะที่ควักเงินซื้อ กลายเป็น โรคระบาดทางสังคมที่เกินจะเยียวยา สิ่งเหล่านี้จะเกิดขึ้นและดับหายไปเป็นระลอกๆ เป็นไปตามสภาวธรรมเหมือนปราฏการณ์อื่น ซึ่งสามารถสอนธรรมะได้เช่นเดียวกัน 3 แต่ถึงแม้เราจะไม่สามารถบอกระดับการบรรลุธรรมของสงฆ์แต่ละรูปได้ ถ้าสังเกตก็น่าจะพอบอกได้ว่าสงฆ์รูปใดเป็นพระ สุปฏิปันโนบ้าง สำหรับผมเอง จะไม่กราบไหว้สมมุติสงฆ์ซื่งมีลักษณะที่เห็นได้จากภายนอก ดังนี้ 3.1 อวดอิทธิปาฏิหาริย์ 3.2 คลุกคลีด้วยหมู่คณะมากเกินจำเป็น (พวกมาก พาวเวอร์เยอะ ไม่เคยห่างพวก) 3.3 ร่ำรวยจากการบวช และอี่นๆอีกหลายข้อซึ่งมักจะหลบซ่อน สังเกตยาก แต่เอาแค่ 3 ข้อ พระสงฆ์ในเมืองไทยก็หาทีกราบไหว้ได้ยาก แล้ว และเชื่อว่าวิธีการสังเกตเพียง 3 ประการ จะทำให้สร้างพระอรหันต์ขี้นมาเซลไม่ได้เลย 4 ปัญหาเรื่องสีลัพพตปรามาส ที่ถูกมองว่าห่อหุ้มแก่นพุทธธรรมนั้น ถ้าศึกษาจะพบว่าผู้ที่จะหลุดพ้นจากสังโยชน์ข้อนี้ได้ โดยสิ้นเชิง จะต้องเป็นระดับโสดาบันขึ้นไปเป็นอย่างน้อย ดังนั้น เราท่านทั้งหลายที่ยังไม่ได้บรรลุโสดาบัน เชื่อว่าทุกคนยังต้องมี มันจะเกิดขื้นเมี่อจิตใจอ่อนแอ เช่นนักเรียนกลัวสอบตกไปบนบานพระพุทธรูปให้สอบได้ สิ่งนี้ ถ้าไม่ทำมากเกินไปก็ไม่ถึงกับเป็น อันตราย หากเมี่อไปบนแล้วกลับมาอ่านหนังสือขนาดหนัก ผลคือสอบได้ สรุปได้ว่า การสอบผ่านเกิดจากวิริยะ หนึ่งในคำสอนชุด อิทธิบาท 4 แต่การที่มีจิตใจเข้มแข็งให้มีกำลังฮึดสู้ คลายความหวาดกลัวและวิคกกังวล ก็น่าจะเกิดจากความอบอุ่นใจ จากบนบานพระพุทธรูป ซี่งเป็นการใช้พระพุทธรูปไปในทางที่ผิด แต่ถ้าไม่มากจนเกินไปถึงกับขอสวรรค์วิมาน นอกจากจะไม่เป็น อันตรายแล้ว ก็ยังเป็นประโยชน์บ้าง แต่เป็นประโยชน์อยู่ในระดับยาแก้ปวด ไม่ใช่เป็นการรักษาที่ถูกต้องเหมือนไปพบแพทย์ (ธรรม)และการกินยาแก้ปวดหากบ่อยเกินไปก็เป็นโทษกับร่างกาย เหมือนการบนบานถ้าทำบ่อยเกินไปก็จะบดบังสติปัญญา ซึ่งในการสอบครั้งต่อไปนักเรียนคนนี้อาจฝังใจว่าตนเองสอบได้เนื่องจากความศักดิ์สิทธิ์ของพระพุทธรูป จึงไปบนอีกและไม่อ่าน หนังสือ ผลคือสอบตก เป็นต้น ดังนั้น ในความเป็นปุถุชน แม้จะยังไม่สามารถละทิ้งสิ่งนี้ได้ ก็ควรทำอย่างมีสติ โดยเมื่อกินยาแก้ ปวดแล้ว อย่าลืมไปพบแพทย์อันเป็นสาระสำคัญด้วย พุทธธรรมจึงจะไม่ถูกบดบัง 4 สวนโมกข์ จะปรับมหายานเข้ากับเถรวาทได้ดีที่สุด ในบรรดาคำสอนทั้งหมด เรื่องความว่างจะถูกหยิบยกขึ้นมาพูดบ่อยครั้ง ในระบบคิดแบบเซ็นของมหายาน โดยไม่ผ่านความคดเคี้ยวของอภิธรรมในพระไตรปิฎกเถรวาท ในขณะเดียวกันคำสอนในทาง เถรวาทก็จะไปเน้นพระสูตร ซึ่งเป็นทางที่ลัดสั้นและง่ายขึ้น สมัยก่อนสวนโมกข์นานาชาติ ฝรั่งเยอะ เดี๋ยวนี้ใม่ทราบเพราะไม่ได้ไป มานาน ในยุคกี่งพุทธกาลพระสงฆฺไทย สอนธรรมได้เป็นเลิศที่เห็นมีอยู่ 2 รูป คือท่านพุทธทาส และเจ้าคุณประยุทธ(เจ้าอาวาสวัด ญาณเวศกวัน) แต่น่าเสียดายที่สวนโมกข์จะอ่อนด้อยในทางบริหารจัดการ คำสอนที่เป็นเลิศจะค่อยๆแผ่วลงหลังจากที่ท่านพุทธ ทาสเสียชีวิต ส่วนวัดญาณฯ ต่อไปก็คงจะเป็นเช่นเดียวกัน รู้ว่าจะต้องเป็นไปตามสภาวธรรม แต่ในความเป็นปุถุชน ก็ยังอด เสียดายไม่ได้ อ๋อ ลืมสะกิดบอกท่าน เวลาจะพูดถึงผู้เป็นข่าวอื้อฉาวรายใด ไม่ควรไประบุชื่อออกมาตรงๆ ระวังนิดหนึ่ง พวกนี้มี ทนายความเก่งๆทั้งนั้น พูดในภาพรวมๆมาเถอะ ผมฟังเข้าใจ เอ้อ เหนื่อย ไม่เคยจิ้มดีดนานขนาดนี้ อยากสนทนากับท่านสดายุนานๆ แต่พิมพ์ช้าไม่ทันใจ แค่นี้ก่อนนะครับ ผมค่อนข้างจะมีเวลาน้อย และเวลาก็น่าจะเหลือน้อยแล้วด้วย โอกาสดีๆค่อยสนทนากันอีกนะครับ คารวะ นายเงา
| |
ผู้แสดงความคิดเห็น นายเงา วันที่ตอบ 2013-07-12 15:49:03 | |
ความคิดเห็นที่ 4 (2385770) | |
นายเงา .. ว่าด้วยชื่อนี้สักนิด .. หลังจากเพิ่งผ่านตาอีกครั้ง ตัวสังขารก็ปรุงแต่งขึ้นมาว่า ตั้งชื่อได้ดีมากครับ นาย .. มีสองนัยะ boss กับ Mr ขอโทษที่ต้องใช้ภาษาอังกฤษเพราะเข้าใจง่าย .. ขณะที่ภาษาไทยใช้คำเดียวกัน อาจทำให้ไม่ชัดเจน เงา .. shadow .. มีรูป มองเห็นได้ แต่จับต้องไม่ได้ จะพูดว่ามีก็ไม่ได้ จะพูดว่าไม่มีก็ไม่ได้ .. เหมือนความว่าง .. เหมือนคำว่า เต๋า ของเล่าจื้อ ทาบลงบนสิ่งใดก็เป็นสิ่งนั้น .. ไม่ทำให้สิ่งนั้นเปลี่ยนแปลงทั้งการเพิ่มขึ้นหรือลดลง แปลว่า วิมุติภาวะ ก็ได้ .. คือ อรหันต์ .. มีรูปแต่ไม่มีตัวตน .. สังขารผมทำงานออกมาแบบนี้ .. ระวังญาติโยมจะตามหากันขวักไขว่นะขอรับ . . ตำราดูพระ"ปลอม"ของผม ดูๆจะมากข้อกว่านายเงาพอสมควรครับ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&month=06-2013&date=18&group=164&gblog=40 ด้วยจิตคารวะเช่นกันครับ สดายุ
| |
ผู้แสดงความคิดเห็น สดายุ วันที่ตอบ 2013-07-12 23:42:52 | |
ความคิดเห็นที่ 5 (2389234) | |
O ดอกไม้..ที่ปลายมือ .. O O เห็นเขาวางดอกไม้หลากหลายสี | |
ผู้แสดงความคิดเห็น สดายุ วันที่ตอบ 2013-07-20 06:10:01 | |
| [1] |
| Copyright © 2010 All Rights Reserved. |
| Visitors : 869678 |
 |