จากทุ่งข้าว ขจี สองพี่น้อง
เสียงกรับก้อง ท่าจีน ถิ่นบ้านป่า
ล่องลอยไกล กังวาน ผ่านท้องนา
ทั้งราบลุ่ม เจ้าพระยา เพลินภวังค์

     เมื่อรุ่งแจ้ง แสงพราย คล้ายสีทอง
หมู่เพื่อนผอง โลกนี้ ได้มีหวัง
เพราะชื่นฉ่ำ สำเนียง เสียงระฆัง
หวานดุจดัง การเวก เสกบรรยาย

    บัดนี้ล่วง ลาลับ ขับคำหอม
ใครจะกล่อม หลอมเหล่า เราทั้งหลาย
ใครจะขับ เสภา พรรณราย
ใครจะคล้าย สีทอง ส่องแพรวพราว

    ไว้อาลัย ในเสียง สำเนียงร้อง
ขอครูแจ้ง คล้ายสีทอง ผ่องอะคร้าว
เสวยสวรรค์ เพ็ญผุด สุดสกาว
เป็นแสงดาว สีทอง ส่องแจ้งไกล...

http://province.m-culture.go.th/suphanburi/jang.html

กรับไม้ลา

                                    เกรี้ยวกรอด เกรียดกรอด เกรียดกรอดกราด

                        ขยับยาตร ยุรยาตร เขยื้อนขยับ

                        เป็นไม้รุก ไม้รบ ไม้ลาลับ

                        สิ้นสำเนียง เสียงขับ เสภาครู

                                    “เฮ้ยเยอะ เออ เอ่อ เออ......เหม่อมองดาว...”

                        “สักวา ฟ้าขาว จวนเช้าตรู่.......”

                        น้ำค้างค้าง ระยางหยาด พลัดพรายพรู

                        “พินิจดู แสงเดือน.....” ก็เจื่อนจาง

                                    โอ้ว่า....ครูแจ้ง  คล้ายสีทอง

                        ชีวิตครู คือคัลลอง ที่ครูสร้าง

                        ผสานศัพท์ ขับไม้ สไบบาง

                        สะบัดชัย ไหวคว้าง อยู่กลางลม

                                    เศกอักษร ฟ้อนเสียง จำเรียงร่าย

                        ให้ใจหาย ใจฮึก อยู่ครึกขรม

                        บางครั้งคือ สุหร่าย ประพรายพรม

                        บางครั้งคือ ทุกข์ระทม ตรมน้ำตา

                                    เป็นครูขับ ครูร้อง ทำนองไทย

                        เป็นครูใหญ่ อยู่ในวง เผ่าพงศา

                        เป็นคัมภีร์ ตู้คำ ตู้ตำรา

                        เป็นวิชา ขยับกรับ ขยับใจ

                                    สิ้นครูแจ้ง คล้ายสีทอง..........

                        ทั้งปี่พาทย์ ระนาดฆ้อง ก็ร้องไห้

                        เจ้าการะเวก แหวกฟ้า พาครูไป

                        ฝากกรับไม้ สองคู่ ไว้บูชา

                                กรับยังอยู่ ครูกลับ ลากรับไกล
                         เก็บกรับไว้ ไม้ครู ดูต่างหน้า
                         ติดตราตรึง ถึงกรับ จับอุรา
                         ทั้งไม้ลา รุกรับ สลับกัน

                                 เคยคลอกรับ กร้อ แกร้.. กร้อ แกร้ แก๊บ..
                         สะกดแทบ ทวยเทพ ทั่วสวรรค์
                         เสียงไม้กรอ คลอขรม ข่มคนธรรพ์
                         สกัดสั้น สกัดยาว กราวกังวาน

                                 เสียงกรับก้อง เลื่องลือ มือระนาด
                         ศิลปิน แห่งชาติ องอาจหาญ
                         กล้าเล่นกรับ รับรุก ปลุกตำนาน
                         ผสมผสาน สุ้มเสียง สำเนียงครู

                                 ลาวครวญลาว ดวงเดือนพราว ลาวคำหอม
                         บังคมค้อม ร้องร่าย ถวายอยู่
                         ฝากทิ้งไว้ ให้คิด ชีวิตครู
                         ผู้ขับสู้  สืบสาย ลายดนตรี

                                 ทวิทศ เศษไตร ในเย็นย่ำ
                         กรับจะร่ำ กราวเกรียด เป็นเกียรติศรี
                         ครูลากรับ กรับกราบ ครูอีกที
                         กราบกรับนี้ กลับไกล กับไม้กรับ...

 ขอแสดงความเคารพครูแจ้ง คล้ายสีทอง และอาจารย์เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์  สองศิลปินแห่งชาติผู้ยิ่งใหญ่
                                                                                                 ว่าที่ ร.ต.สุพัฒน์  หอมสุวรรณ
                                      

“กรับกับกลับ”

๐“ก๊อกแก๊บ กรอ กร้อแกร้  กร้อแกร้แก๊บ”

ปานฟ้าแลบ ฟ้าร้อง คะนองกรับ

ไม้สั้น ยาว สกัดยาว ถึงคราวรับ

เมื่อสิ้นเสียง สำนียงขับ ประทับใจ

๐สองมือไล่ ไหลเลื่อน คอยเคลื่อนกรับ

เขยื่อนขยับ กรับกริก  ระริกไหว

กลอนเสภา สง่าอยู่ คู่ชาติไทย

เพราะจับใจ ตราตรึง ซึ้งวิญญา

๐สิ้น“ครูแจ้ง คล้ายสีทอง” โลกหมองหม่น

กรับสิ้นคน ขยับไหว อาลัยหา

ขาด “ช่างขับ คำหอม” กล่อมโลกา

“กรับกับกลับ”เป็นลับลา น้ำตาพรู

๐เชี่ยวดนตรี ปี่พาทย์ ระนาดฆ้อง

ชาญขับร้อง เพลงไทย ไพเราะหู

เชิงเสภา  รวมลีลา เสภาครู

ชาติเชิดชู  เป็น“คีต ศิลปิน”

๐วงกวี ดนตรีไทย ใจหม่นหมอง

น้ำตานอง ร่ำไห้ ไปทั่วถิ่น

สิ้นครูแจ้ง คนดี ศรีแผ่นดิน

เสียงขับสิ้น ศิษย์ครวญหา ด้วยอาลัย

๐รวมดวงจิต ส่งครู สู่สวรรค์

ขอกรับไม้ สองคู่นั้น แทนครูใหญ่

มัจจุราช มาพราก ครูจากไป

กราบกรับไม้ แทนครู เทิดบูชา

                                                                           พ.อ.จิระ เหล่าจิรอังกูร

                                                                                                    ๑๘ มิ.ย.๕๒

fake louis vuitton travel bags replica louis vuitton impression and complement any louis vuitton consult prior to making a purchase mens travel bags replica travel handbags.