หน้าหลัก | ข้อมูลสมาคม | บทความ | บทร้อยกรอง | ข่าวสารประชาสัมพันธ์ | กิจกรรม | กระทู้ | หนังสือ | ร้อยกรองออนไลน์ |
ขอเชิญร่วมงานสัมมนา จ้วง-ไทยรากเหง้าเดียวกัน | |
งานสัมมนาเรื่อง “จ้วง – ไทย รากเหง้าเดียวกัน” วันศุกร์ที่ 8 มกราคม 2553 ณ โรงเรียนวัฒนธรรมและการศึกษาซีโน-ไท เวลา 08.30 น. เชิญลงทะเบียน/รับเอกสาร เวลา 09.00 น. ผู้ว่าราชการจังหวัดขอนแก่น ประธานในพิธี เดินทางมาถึง เวลา 09.05 น. พิธีเปิดงานสัมมนาเรื่อง “จ้วง – ไทย รากเหง้าเดียวกัน”เวลา 09.15 น. พ่อชาญ เนียมประดิษฐ์ ประธานบริหารโรงเรียนวัฒนธรรมและการศึกษาซีโน-ไท กล่าวรายงานเวลา 09.20 น. ผู้ว่าราชการจังหวัดขอนแก่น ประธานในพิธี กล่าวเปิดงานเวลา 09.35 น. การปาฐกถา เรื่อง “จ้วง – ไทย รากเหง้าเดียวกัน” โดย ศ. ฟ่าน หง กุ้ย ผู้เชี่ยวชาญด้านชาติพันธุ์วิทยาในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เวลา 10.15 น. พิธีเปิดผ้าแพรคลุมป้าย “สำนักวิจัยวัฒนธรรมร่วมไทย – จีน” ผู้มีเกียรติและผู้ร่วมงานเยี่ยมชมกิจกรรมวัฒนธรรมจีนและโรงเรียนวัฒนธรรมและการศึกษาซีโน-ไท
กิจกรรมนี้เป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมงาน 50ปี สมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทย “จ้วง”เป็นชื่อสมมุติเรียกเครือญาติพี่น้องที่พูดตระกูลภาษาไทย-ลาว มีประชากรมากกว่า 13 ล้านคน มณฑลกวางสี (ติดกับมณฑลกวางตุ้ง ตอนใต้ลุ่มน้ำแยงซี ในจีนแผ่นดินใหญ่) เมื่อไม่กี่วันมานี้ ทองแถม นาถจำนง(บรรณาธิการสยามรัฐรายวัน)ชักชวนพี่น้องจ้วงหนุ่มๆจากกวางสีเอาซีดีเพลงจ้วงให้ฟัง ตั้งชื่อชุดว่า พี่น้อง เขียนอักษรโรมันว่า BEIH NONGX มีข้อความโปรยเป็นภาษาไทยว่า พี่น้อง อัลบั้มชุดแรกของเพลงแนวสมัยใหม่ในภาษาจ้วง กับสารบัญ 15 เพลงที่ชาวจ้วงพิมพ์แทรกเป็นภาษาไทยไว้ดังนี้ 1.รู้บุญคุณปู่ล๊าวต่าว (ภาษาจ้วง)วงดนตรีหัวไว ผมเปิดฟังหมดแล้วทั้ง 15 เพลง ล้วนเป็นแนวสมัยใหม่ ถึงจะร้องเป็นภาษาจ้วงในตระกูลไทย-ลาว แต่ฟังไม่รู้เรื่องเลยสักคำ แถมสำเนียงยังไปทางจีนมากกว่าจนหลงคิดไปว่าทั้งหมดเป็นเพลงจีนร่วมสมัย ยังดีที่มีเสียงขับลำเป็นทำนองจ้วงพื้นเมืองดั้งเดิมแท้อยู่ด้วย ได้ยินแล้วขนลุกขนชัน ชวนให้คล้อยไปว่าลีลาเดียวกับช่างขับและหมอลำของชาติพันธุ์สองฝั่งโขงที่ส่งผลให้มีขับเสภา, ร้องลำนำ, ฯลฯ บริเวณลุ่มน้ำเจ้าพระยา เพลงดนตรีมีพลังสร้างปัญญาและจินตนาการ ชาติพันธุ์ผู้ให้กำเนิดอารยธรรมใหญ่ๆในโลกล้วนให้ความสำคัญเพลงดนตรีเป็นอันดับต้นๆ ผู้เชี่ยวชาญจีนวิทยาบอกว่านักปราชญ์จีนต้องเล่นดนตรีได้ไม่น้อยกว่า 1 เครื่องมือ แม้ขงเบ้งก็เล่นดนตรี(แต่ไม่ใช่ขิม) ส่วนนักปราชญ์ภารตวิทยาบอกว่าเทวดาอินเดียมีดนตรีเป็นอาวุธ ขณะเดียวกันก็ใช้เป็นเครื่องแสดงสติปัญญาด้วย เช่น พระสรัสวดีดีดพิณ เป็นต้น ดนตรีไทย แท้จริงแล้วคือดนตรีสุวรรณภูมิอุษาคเนย์ เป็นมรดกทางวัฒนธรรมร่วมกันของชาติพันธุ์ต่างๆในภูมิภาคนี้ ดูจากชื่อเพลงไทยในดนตรีไทยนำหน้าด้วย ลาว, เขมร ,มอญ, พม่า, จีน, แขก(มลายู), ชวา, ฯลฯ เป็นพยานว่าไม่ใช่สมบัติของไทยพวกเดียว หากเป็นสมบัติวัฒนธรรมร่วมกัน แต่ครูดนตรีไทยในสถาบันการศึกษาไม่เข้าใจ เลยอธิบายเข้ารกเข้าพง แถมบางคนยกตนข่มท่านว่าดนตรีไทยไพเราะที่สุดในโลก—บ้าชิบเป๋ง แต่ถึงยังไงสังคมไทยก็“ล้าหลัง”ทางเพลงดนตรี เพราะไม่ใส่ใจไม่ว่าจะเรียกดนตรีไทยหรือดนตรีสากล(ออเคสตรา) ดูจากท้องถิ่นจำนวนมากมีงบก่อสร้างมหาศาล, มีงบดูงานพาหัวคะแนนเที่ยวเหลือเฟือ,ฯลฯ แต่ไม่มีให้เพลงดนตรีที่สร้างปัญญาและจินตนาการให้ผู้ใหญ่และเยาวชนคนในท้องถิ่นมีจิตอาสา
ซีดีชุดพี่น้อง เพลงแนวสมัยใหม่ภาษาจ้วง(มณฑลกวางสีในจีน)
เพลงดนตรี (Music Journal) ของวิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล มีส่วนกระตุ้นให้เกิดบรรยากาศเพลงดนตรีมีปัญญาสู่สังคมไทย
บทความ สุจิตต์วงษ์เทศ /สยามประเทศไทยมติชนรายวัน ฉบับวันที่ 23 ธค.52 | |
ผู้ตั้งกระทู้ ผู้สื่อข่าวบ้านไพร :: วันที่ลงประกาศ 2009-12-30 15:20:42 |
Copyright © 2010 All Rights Reserved. |
Visitors : 869851 |