พอเห็นรายชื่อนักเขียน บวกกับเรื่องที่กล่าวว่าบางคนลืมกำพืดของตัวเอง ก็นึกได้ว่า หลาย ๆ คนในนั้นชอบท่องเที่ยวต่างประเทศมาก บางคนเขียนหนังสือท่องเที่ยวเป็นอาชีพ บางคนถึงกับไปเที่ยวญี่ปุ่นแล้วเกิดความประทับใจ ก่อให้เกิดแรงบันดาลใจในชีวิต เขียนเป็นพ็อกเก็ตบุก

สงสัยดิชั้นคงต้องหาลู่ทางเก็บเงินไปต่างประเทศบ้างค่ะ วัตถุดิบในเมืองไทยอาจจะยังไม่พอในการเขียนหนังสือ แต่ตอนนี้ขอเหมารถสองแถวไปเที่ยวทุ่งแสลงหลวงก่อนะคะ อิอิ