ReadyPlanet.com


เมื่อกวีไม่มี...


 

เมื่อกวีไม่มี...
 
เมื่อกวีไม่มีตา
ยากจะหาจุดหมายประกายฝัน
ความมืดบอดตลอดไปไกลนิรันดร์
สวรรค์ชั้นกวีไม่มีมนตร์
 
เมื่อกวีไม่มีหู
ก็สิ้นสุดการรับรู้ทุกแห่งหน
ความเงียบงันบรรเลงเพลงแห่งตน
ไร้ผลแม้มีธรรมเทศนา
 
เมื่อกวีไม่มีจิต
ก็คล้ายคิดไม่เป็นเห็นควรค่า
เปรียบเช่นไก่ได้พลอยด้อยราคา
สิ้นสง่าภาพลักษณ์ยอดนักกลอน
 
เมื่อกวีไม่มีรัก
การตระหนักในฝันถูกผันผ่อน
ความดาดดาดอาจหาญประหารพร
ลางสังหรณ์กลียุคเริ่มลุกลาม
 
เมื่อกวีไม่มีเพื่อน
ก็คล้ายเหมือนเดินย่างอยู่กลางหนาม
ต้องระมัดระวังทุกครั้งยาม
เสี่ยงต่อเรื่องเสื่อมทรามทุกประการ
 
เมื่อกวีไม่มีไฟ
โลกทั้งใบต้องหลบลี้หนีตระหง่าน
ความเฉื่อยชาอาลัยในกลกาล
อักษรพาลพล่านพร้อยทุกรอยเกวียน
 
เมื่อกวีไม่มีศีล
การป่ายปีนปล้นจี้ไม่มีเปลี่ยน
วิถีคำพร่ำนับการดับเทียน
โขกเขียนขู่ตะคอกหลอกสังคม
 
เมื่อกวีไม่มีธรรม
ความดื่มด่ำอันใดก็ไม่สม
สิ่งสรรพกลับเพศกิเลสนิยม
เขียนระทมเหนือชั้นไว้บั้นปลาย
 
เมื่อกวีไม่มีภาวนา
โลกหน้าทุคติเป็นที่หมาย
รักดอกจึงบอกมาอย่าเขินอาย
รู้แล้วบ่ายหน้าเดินเจริญธรรม
 
เมื่อกวีไม่มี
โลกใบนี้อาจชอุ่มชุ่มฉ่ำ
มีบ้างไหมบทกวีวลีคำ
ที่น้อมนำโลกสดใสหรือ...ไม่เลย ฯ
 
ปรัชญ์ วลีพร
 
 
 


ผู้ตั้งกระทู้ ปรัขญ์ วลีพร (peeramit07-at-hotmail-dot-co-dot-th) :: วันที่ลงประกาศ 2012-11-01 10:19:37


[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (2312234)

 

     ปรารถนาโลกนี้มีความสุข

ใช่สนุกแต่กิเลสเศษตัณหา

คอรัปชั่นร้ายแรงแฝงมายา

หมดคุณค่าความเป็นคนสิ้นหนทาง 

    มาเถิดมาจุดชวาลตระการก่อง 

แสงเรืองรองลบโศกสู่โลกกว้าง

ธรรม หลอมจิตปวงชนดลปล่อยวาง

แล้วร่วมสร้างสันติเอื้อเพื่อโลกวิไล

      

                   เรียน คุณปรัชญ์ วลีพร

                             ขอสนับสนุนผลงานหัวข้อ เมื่อกวีไม่มี  ด้วยครับ

                             และฝากความรำลึกถึงมาด้วย

                                 ราชาวดี

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ราชาวดี วันที่ตอบ 2012-11-01 11:04:07


ความคิดเห็นที่ 2 (2312244)

       

 

เพียงแค่ คนขี้เมา           คงอับเฉา คนกวี

เพียงแค่ มีเหล้าดี           อยู่สุขี กับความฝัน


เพียงแค่ เทพสุรา           ผู้ตามหา มิตรผองฉัน

เพียงแค่ เหล้ารำพัน        สุขทุกวัน อย่างครื้นเครง


เพียงแค่ เหล้าเปิดใจ      ชื่นฤทัย เคล้าบรรเลง

เพียงแค่ วิวังเวง             ปลีกวิเวก สงบใจ


เพียงแค่ รักคือรัก            ยากยิ่งนัก หวังรักใคร

เพียงแค่ รักที่ให้             ก็ค่าเกิน รักตอบแทน


เพียงแค่ เดินสายกลาง  ปล่อยทุกอย่าง อันหนักแสน

เพียงแค่ รู้ถึงแกน           ธรรมย่อมเกิด ในใจตน


เพียงแค่ คนเขียนกลอน  ท่านสุนทร อาจแลผล

เพียงแค่ สัปดน               ยังห่างไกล ชนกวี 


เพียงแค่ ตัวเรายัง           รักชิงชัง ตัณหามี

เพียงแค่ เพียรใฝ่ดี           ยากเข้าใจ กวิทรา


ปรัชญ์ วลีพร เอย           ท่านเฉลย สุขหนักหนา

ตัวเรา น้อมศรัทธา         เอกกวี ผู้นำทาง



ขอน้อมคารวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ทรชนบ้านนอก วันที่ตอบ 2012-11-01 11:56:39


ความคิดเห็นที่ 3 (2312246)

 

เพียงแค่ คนขี้เมา           คงอับเฉา คนกวี

เพียงแค่ มีเหล้าดี           อยู่สุขี กับความฝัน


เพียงแค่ เทพสุรา           ผู้ตามหา มิตรผองฉัน

เพียงแค่ เหล้ารำพัน        สุขทุกวัน อย่างครื้นเครง


เพียงแค่ เหล้าเปิดใจ      ชื่นฤทัย เคล้าบรรเลง

เพียงแค่ วิวังเวง             ปลีกวิเวก สงบใจ


เพียงแค่ รักคือรัก            ยากยิ่งนัก หวังรักใคร

เพียงแค่ รักที่ให้             ก็ค่าเกิน รักตอบแทน


เพียงแค่ เดินสายกลาง  ปล่อยทุกอย่าง อันหนักแสน

เพียงแค่ รู้ถึงแกน           ธรรมย่อมเกิด ในใจตน


เพียงแค่ คนเขียนกลอน  ท่านสุนทร อาจแลผล

เพียงแค่ สัปดน               ยังห่างไกล ชนกวี 


เพียงแค่ ตัวเรายัง           รักชิงชัง ตัณหามี

เพียงแค่ เพียรใฝ่ดี           ยากเข้าใจ กวินทรา


ปรัชญ์ วลีพร เอย           ท่านเฉลย สุขหนักหนา

ตัวเรา น้อมศรัทธา         เอกกวี ผู้นำทาง



ขอน้อมคารวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"

 

 
ผู้แสดงความคิดเห็น ทรชนบ้านนอก วันที่ตอบ 2012-11-01 11:59:54


ความคิดเห็นที่ 4 (2312279)

เมื่อกวีไม่มีเพื่อน

หนาวเยือนร้อนรมขมถากถาง

ไฟแห่งมิตรขับเคลื่อนความเลือนลาง

ให้เพื่อนย่างถูกวิถีมีลำเนา

"คิดถึงคุณเพื่อนเกลอ  คิดถึงเธอเพื่อนเก่า"

ที่พูดมิใช่เมา               แต่เพราะเราลึกกว่าคำ

มาเถิดมาเรียงถ้อย      เลือกคำร้อยสร้อยคมขำ

มาเถิดเปิดลำนำ         ทำโลกใหม่ให้มวลชน

เริ่มต้นค้นความคิด      ก่อนถูกปิดกล่องเหตุผล

จุดต่อจรดล                ไฟกมลคนกวี

ปรัชญ์  วลีพร

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ปรัชญ์ วลีพร (peeramit07-at-hotmail-dot-co-dot-th)วันที่ตอบ 2012-11-01 14:03:28


ความคิดเห็นที่ 5 (2312355)

 

     เมื่อกวีไม่มีจิตรู้ผิดชอบ
ซ้ำประกอบด้วยความคิดอันมิจฉา
สร้างน้ำคำที่สำแดงแฝงมายา
ย่อมไร้คุณหมดค่าไม่น่าชม
     หมึกหนึ่งหยดจรดกระดาษขาดสติ
เพราะทิฏฐิฝังเจ้าเข้าทับถม
ถึงอวดอ้างอย่างเทพเสพย์แดนพรหม
แต่กลับข่มโลกมนุษย์ดุจโลกันตร์
     ก็ผู้ใดไหนเล่าเขาจำแนก
โลกให้แผกผิดแม้นแดนสวรรค์
เท้าเหยียบดินสิ้นทุกคนไม่พ้นกัน
ไยเย้ยหยันเหยียบย่ำให้ช้ำทรวง
     แม้จุตินิมิตกายกลายเป็นเทพ
ไฉนเสพย์แดนมนุษย์หลุดแดนสรวง
ฤาหอมดินกลิ่นโคลนด้วยโดนลวง
จึงหลงบ่วงแดนมนุษย์หลุดแดนพรหม
 

หวังว่าสถานที่ ณ ที่แห่งนี้จะกลับมาเป็นแหล่งสร้างสรรค์จรรโลงดุจดังเดิม     
ด้วยความเคารพต่อทุกท่าน  และยังคิดถึงมิตรอยู่เสมอครับ

ผู้แสดงความคิดเห็น ปุณณมี วันที่ตอบ 2012-11-01 17:36:07



[1]


แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *
ผู้แสดงความคิดเห็น  *
อีเมล 
ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล



Copyright © 2010 All Rights Reserved.