๐ ปฏิจจสมุทปบาท ๐

     ๐   ปฏิจจสมุปบาท         อย่าประมาทวิถีธรรมนี้

อวิชชาก่อสังขารกายมี              วิญญาณที่ส่งผลเป็นรูปนาม

  ๐  นามรูปเกิดสฬายตนะ          ก่อผัสสะเวทนาอย่ามองข้าม

ผัสสะสร้างตัณหาคอยติดตาม          เกิดคำถามอุปทานภพชาติเรา

  ๐  เมื่อมีภพก็มีชาติก่อกำเนิด       เวียนว่ายเกิดแก่ชราตายอับเฉา

ทุกข์ระทม ตรมโศก หลง มัวเมา       โทมนัสแสนเหงาเศร้าวังเวง

  ๐  อนุโลมเทศนาเบื้องต้นนี้        สำแดงชี้ทุกข์ทั้งปวงที่ข่มเหง

จากต้นเหตุสู่ปลายทางเรียบง่ายเอง      เพียงเพื่อเร่งเตือนสติให้ระวัง   

  ๐  สำแดงย้อนกลับด้านปลายหาต้น   อาจแลผลเหตุปัจจัยเรื่องย้อนหลัง

ปฏิโลมเทศนา นี้ดัง                เส้นทางหวังดับสิ้นทุกข์สู่นิพพาน

  ๐  ตัวตน เป็นของกู หลงยึดติด     ปล่อยวางจิต ดับอัตตา สิ้นสงสาร

ทุกข์ทั้งหลายทั้งปวงจากวันวาน        หมดร้าวรานเพียงดับชาติดับตัวตน

  ๐  ชาติจะดับต้องสิ้นภพจบภพชาติ    อุปทานหมายมาดยึดเหตุผล

ดับตัณหากิเลสเร่าร้อนรน             ย่อมหลุดพ้นเวทนาผัสสะตัว

     ๐  ตาหูจมูกลิ้นกายใจ        ดับลงได้สิ้นนามรูปที่เกลือกกลั้ว

ไม่สัมผัสรับรู้สิ่งเมามัว               ละทำชั่วปรุงแต่งใจไร้วิญญาณ       

     ๐  ภาวนาระลึกสติปัญญา       อวิชชาแตกดับกับสังขาร

ความขลาดเขลาเง่าโง่ทรมาน         เห็นนิพพานด้วยปัญญาพาสุขใจ

     ๐  สมุทยวาร นโรธวาร       เป็นหลักการดับทุกข์สุกสดใส

รู้ต้นสายปลายเหตุสิ่งเป็นไป           ทบทวนได้แก้ตรงจุดสิ้นทุกข์เอยฯ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”