เจ้าพระยาพาที : อาชญากร-อาชญากรรม 

(ไทยโพสต์ ๒๖ ก ค ๕๒)

อาชญากรพฤติกรรมทำร้ายเพื่อน
นับวันเกลื่อนเลื่อนระดับขยับขยาย
ไม่มีโทษโกรธเคืองด้วยเรื่องร้าย
ทั้งไม่หมายเข่นฆ่า..แต่คะนอง

คือสาวหนุ่มกลุ่มจิตวิปริตประหลาด
ปาหินสาดกระจกรถสยดสยอง
เหยื่อเจ็บปวดล้มตายลงก่ายกอง
เกินตำรวจกวาดจับจ้องดับผองทราม

ไม่เคยโกรธเคืองกันแม้วันไหน
แต่ทำไมไปทำร้ายใครใคร่ถาม
ทิ้งขนบประเพณีไทยดีงาม
ไม่เกรงขามกฎหมายขื่อบ้านเมือง

 
ที่อ้างเพื่อกวาดทรัพย์รับเหลือเศร้า
ทำร้ายเขาถึงชีวิตจิตฟุ้งเฟื่อง
เหยื่อไม่เคยทำอะไรให้ขัดเคือง
ยากยักเยื้องไร้โรคจิตติดวิญญาณ

ที่ตำรวจจับมาได้หน้าใสซื่อ
โต้ตอบสื่อน่าอนาถพูดฉาดฉาน
“ผมยอมรับอย่างลูกผู้ชายชาญ
ผมกล้าหาญยอมรับเพราะความคะนอง”

โอ้ศีลธรรม-สติ-สัมปชัญญะ
ไร้-หิริโอตตัปปะ-เถื่อน-ถ่อย-สมอง
-ธรรมนิยม-สันดาน-ไร้กลั่นกรอง
เข้าทำนองตาซื่อใสไร้สำนึก

เหมือนเหตุการณ์ในบ้านเมืองเรื่องวันนี้
เบี่ยงวิถีเหยียดกฎกรรมธรรมกถึก
กล้าบ่ายเบี่ยงยุติธรรมเล่ห์ล้ำลึก
กล้าเหยียบย่ำความรู้สึกธรรมจรรยา

อาชญากรชั้นเศรษฐีต่างหนีศาล
ยังห้าวหาญท้ากฎหมายไปทั่วหล้า
อวดอำนาจบารมีเล่นลีลา
กล่าวหาว่าตุลาการนั้นลำเอียง

ยังบังอาจทาสน้ำเงินเพลินปากเหม็น
สร้างประเด็นเฉี่ยวสถาบันมันปากเปรี้ยง
เชิดนักโทษเป็นพ่อต่อท่อน้ำเลี้ยง
ยุชนแยกแตกเป็นเสี่ยงเพียงเพื่อตน

เฮ้ย..ขื่อแปบ้านเมืองนี้อยู่ที่ไหน
“ความปลอดภัย”ของประชาชักสับสน
“ความมันคง”ในมือใครให้กังวล
รออีกหน..”รัฐประหาร” กันหรือไร !!!
(รอ“ปฏิวัติ” กันอีกหนหรือไร...เว้ย !!!)

ปรง  เจ้าพระยา