..กาลสมัย เคลื่อนขับ ขยับเปลี่ยน
เป็นบทเรียน ประวัติศาสตร์ ชาติศึกษา
กรุงศรีฯแตก รามัญ รุกรบมา
แพ้สองครา สองหน ปล้นสดม

..เมืองอกแตก แหลกราญ ไฟผลาญวับ
พม่าจับ เป็นเชลย เคยขื่นขม
กรุงระส่ำ ระสาย หน่ายระทม
ดุจดั่งจม ติดใน อเวจี

..กาลอดีต ใช่หรือ ถือประกาศ
เชิงสามารถ เพลงรบ กลบศักดิ์ศรี
หรือเพราะสิ้น ในรัก สามัคคี
บ้านเมืองมี ตัวหนอน บ่อนไส้ไซร้

..เมืองสงบ จบสิ้น สงครามศึก
อยุธยา รำลึก นึกร้องไห้
ซากปรักหักพัง จำฝังใจ
หากผ่านไป พบเห็น ยังเด่นชัด

..ย้ายลงสู่ กรุงธนฯ ต้น รอ หนึ่ง
พระคุณซึ้ง จักรี มีประวัติ
เป็นกรุงเทพฯ ธานีศรีไตรรัตน์
ธงสะบัด พลิ้วไหว ในปัจจุบัน

..มหานคร สงัด เมืองสงบ
ฉลองภพ อมรนาครขันธ์
ตึกสูงเสียด ระฟ้า กว่าสิบชั้น
สลับคั่น สลัม น้ำคลำเทา

..โอ้กรุงเทพฯ กรุงเทพฯปฎิวัติ
กี่ครั้งผลัด นายกฯ ยังอย่างเก่า
แย่งอำนาจ บาทใหญ่ ใจมัวเมา
ประชาเศร้า โศกศรี มิสร่างซา

...ประชาธิปไตย เตาะแตะ เตาะแตะ
วนเวียนแวะ เข้าพง หลงทางป่า
จนไม่รู้ ที่ออก เหมือนหลอกตา
เลือกตั้งมา..กี่ครั้ง..ยังเหมือนเดิม....