เราร่วมด้วยช่วยกันผันช่วยเหลือ

ผู้เป็นเหยื่อใจจงมั่นอย่าหันเห

อยากให้ทุกข์บรรเทาเราถ่ายเท

อย่ารวนเรใครคิดช่วยด้วยหัวใจ

ทั้งสิ่งของทรัพย์สินมิสิ้นค่า

ร่วมกันมาส่งตรงอย่าสงสัย

ไทยปี้นี้น้ำมากมากว่าปีใด

เพื่อเพื่อนให้กับให้ ส่งได้เลย

          โบราณว่า"น้ำมา ปลากินมด"

พอ"น้ำลด มดกินปลา" หน้าตาเฉย

สมัยนี้ ยุคนี้  มิมีเลย

พิโธ่เอ๋ย สื้นหมด ทั้งมด-ปลา

       มดไม่มี ที่หมาย ต้องตายอ่วม

เมื่อน้ำท่วม เต็มที่ ไม่มีท่า

น้ำนิ่งเน่า เหม็นคลุ้ง ทั่วทุ่งนา

หมู่มัจฉา ยังแย่ ถูกแช่ตาย

ขอแก้ไขใหม่ ดังนี้... (เพื่อหลีกสัมผัสซ้ำท้ายวรรค)       

        โบราณว่า"น้ำมา ปลากินมด"

พอ"น้ำลด มดกินปลา" หน้าตาเฉย

สมัยนี้ คลาดเคลื่อน มิเหมือนเคย

พิโธ่เอ๋ย สื้นหมด ทั้งมด-ปลา

       มดไม่มี ที่หมาย ต้องตายอ่วม

เมื่อน้ำท่วม เต็มที่ ไม่มีท่า

น้ำนิ่งเน่า เหม็นคลุ้ง ทั่วทุ่งนา

หมู่มัจฉา ยังแย่ ถูกแช่ตาย

 วอนน้ำใจไทยทั้งมวลล้วนเมตตา

มาเถิดมาช่วยฉุดผู้สุดเศร้า

ให้ขึ้นจากความเจ็บปวดด้วยมือเรา

ช่วยขับไล่ความเหงาประสาจน

คนละนิดคนละหน่อยตามศรัทธา

อย่ารอช้าความขาดแคลนจักเข้มข้น

และความหวังจักแจ่มชัดในบัดดล

เมื่อทุกคนเข้าใจยื่นไมตรี

ปรัชญ์ วลีพร

        น้ำไหลพุ่งไม่หยุดสุดวิตก

ในหัวอกพี่น้องหม่นหมองศรี

กระสอบทรายหายลับกับนที

น้ำก็ปรี่เข้าปร๊าดอนาถจริง

     แค่ชั่วโมงเป็นบึงท่วมครึ่งบ้าน

เข้านอกชานฉันเองยังเกรงกริ่ง

รีบโดดขึ้นต้นไม้ใต่เป็นลิง

มองเห็นปลิงปูปลามันร่าเริง

     เราสองเท้าสองมือยื้อเต็มเหนี่ยว

เสียวก็เสียวสูงมากไม่อยากเบิ่ง

มีหลังคาเท่านั้นกั้นเป็นเพิง

น้ำก็เจิ่งหวุดหวิดติดหลังคา

      ตะขาบ งู หนู นก คางคก เขียด

ต่างว่ายเบียดลอยวนชนข้างฝา

อยู่เป็นเพื่อนเราได้หลายเวลา

แหงนมองฟ้ามืดมนทั้งฝน-ลม

     ช่วงค่ำลงยุงก็กินริ้นก็กัด

นอนใกล้สัตว์มีพิษใช้จิตข่ม

หมดทางเลี่ยงเสี่ยงภัยใจระทม

วอนสังคมโอบเอื้อช่วยเหลือกัน

      ต้องขออภัยท่านผู้อ่านด้วย หากเผลอมีสัมผัสซ้ำบ้าง ขนาดแก้แล้วก็ยังไม่วาย เพราะรีบ และน้ำกำลังขึ้นเรื่อยๆ