“สายฝนฉ่ำใจ”

.......

สายฝนโรยโปรยปรายสลายจิต

พระพิรุณเนรมิตความฉ่ำหวาน

“ปรัชญ์ วลีพร”สะท้อนบทกานท์

ก้องประสานแห่งเสียงพิณเสนาะใจฯ

.....

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

                       คุณปรัชญ์  วลีพร ครับ

                       เข้ามาเยี่ยมเยียน  ชื่นชมผลงานถูกใจมากๆ

                                          แพรวพราวพร่างพรมหล้า          พิรุณพาดับร้อนคลาย

                                   พิศเพลินสุขสมหมาย                       พฤกษ์ชุ่มชื่นรื่นรมย์ขวัญ

                                         ข้อคิดปลุกสำนึก                        หมั่นตรองตรึกสำเร็จพลัน

                                   เตือนตนผลหมายมั่น                       สำเร็จสมอุดมการ

 ชื่นชมค่ะ

ปกติชอบตัว พ มาก

คราวนี้เลยยิ่งชอบทวีคูณ

สงสัยต้องหัดเขียนกลอนแปดบ้างค่ะ

เขียนแต่กาพย์ยานี ๑๑ จนติดใจ

      ๘ ๑ ๘ ๑ ๘

ขอบคุณครับ คุณ "ทรชนบ้านนอก"

ขยันเยี่ยมขยันหยอกหยาดวรรณศิลป์

คุณ "วิวัฒน์ บัตรเจริญ" เชิญยลยิน

"ภูสุภา" พร้อมถวิล กวินทร์กานท์

เราพบกันในนามความอบอุ่น

คล้ายเคยคุ้นบุญส่งดำรงสถาน

มิตรนำ้หมึกผลึกความคิดวิจิตรบันดาล

ให้พบพานสานฝันวรรณกวีฯ

ปรัชญ์  วลีพร

“น้อมคารวะครู”

น้อมคารวะท่าน ”ปรัชญ์ วลีพร”           ถ้อยคำสอนกานต์ฉันท์ท่านงามเหลือ

แบ่งปันรักแด่ผู้น้อยด้วยจุนเจือ             มากเอื้อเฟื้อความเมตตาสุดปราณี

บุญอันใดของผู้น้อยได้พบมิตร             ท่านลิขิตสร้างฝันสวยด้วยศักดิ์ศรี

เตือนความหมายให้ลึกซึ่งในกวี            ถ้อยวจียังฝังใจในตัวเรา

ด้วยผู้น้อยเป็นแค่นักขายของ              ในสมองเต็มไปด้วยความขลาดเขลา

เรียนกวีแค่ครูพักลักจำเอา                  ขอน้อมพินอบพิเทาใต้เงาครูฯ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”