ป่วยทั้งกาย และใจ ปลงไว้เถิด

ชีวิตเกิด มาป่วย ช่วยไม่ได้

เพราะว่าต้อง เกิด แก่ เจ็บ ตาย ไป

พุทธองค์ ตรัสไว้ ให้จดจำ

เคยคิดปลงตรงแล้วก็แคล้วคลาด

ปราศจากจิตตรงคงหลงใหล

ทั้งวันนี้วันหน้าหรือวันใด

จิตหมองไหม้อกตรมถมทวี

เขปแสงใต้

อนิจจาอนิจจังของทั้งโลก

ทั้งสุขโศกสลับกลับกันหนอ

เดี๋ยวก็รักเดี๋ยวก็หน่ายไม่เพียงพอ

ทุกข์แท้หนอยึดมั่นบั่นความเย็น...

อันความรักทุกข์โศกเหมือนโรคจิต

ปลงชีวิตคิดไปให้ใจหาย

เดี๋ยวก็รักเดี๋ยวหน่ายคล้ายแปลงกาย

ถึงสุดท้ายรักมั่นนิรันดร

เขปแสงใต้

ขออภัยชื่อกระทู้พิมพ์ผิดไป ขออภัยอย่างสูง

แก้ไข นวลฉลีอย่าจรไป เป็น นวลฉวีอย่าจรไป