............จากลำธารไหลผ่านบนลานหิน

ชื่อเพียงดินได้ยินกู่ก้องหู

กระโจนหล่นลงผาครามาดู

ละอองฟู่สาดกระเซนเด่นงามตา  

...........เลาะเลียบไพรน้ำไหลใสสะอาด

ธรรมชาติวาดงามตามภูผา

ดั่งสวรรค์ชวนฝันวันได้มา

ตะลึงตาพาระรื่นสดชื่นใจ

...........ชะง่อนผาระฟ้าพาเสียดเมฆ

ดั่งถูกเสกต้องมนต์บันดลให้

หวนคะนึงคิดถึงทราบซึ้งใน

        ไม่อยากไปไกลพรากจากเพียงดิน....

..........ต้องจำลาอาลัยไกลสถาน

เพราะมีงานการทำจำต้องผิน

แม้นจากไปไกลร้างห่างเพียงดิน

จะย้อนถิ่นเยือนสถานบ้านผางาม