"""แตกต้องต่อ ให้ติด ประดิษฐ์ใหม่

ประเทศไทย รวมชาติ อย่าขาดเชิน

หากไม่แต่ง ไม่ต่อ  ต้องตายเทิน

ยุ่งยากเกิน สามารถ  ขาดจริงจริง

...แตกต้องต่อ ช่อใหม่ ไม่ตัดเพิ่ม

อย่าแตกเเสริม ส่งทับ  ยับยุ่งยิ่ง

ต่อให้รุ่น  ลูกไว้ ได้พักพิง

อย่าทำนิ่ง เฉยอย่าง แม่นางอาย..

...แตกต้องต่อ แต่งเติม เสริมมาใหม่

แตกต่อเติม ด้วยใจ ที่มากหลาย

แตกต้องเติม ช่วยกัน มิหวั่นคลาย

แตกต่อใบ ต่อสายใย ทั้งแผ่นดิน...  

ลองแต่งต่อให้อ่านเล่นเฉยๆคะ กลอนมันพาไปให้แต่งต่อ

.มาแต่งเล่น เป็นเพื่อน เสมือนพวก

มาแต่งบวก แบ่งคำ พร่ำถวิล

มาสอดใส่  คารมย์ พรหมพร่ำริน

มาเสริมจินตนา ภาษากลอน

.แตกช่วยต่อ หน่อใหม่ ไม่ตายแน่

แตกช่วนแล รักษ์ไว้ ใช่เด็ดถอน

แตกตัดเพิ่ม พังหงายตายแน่นอน

แตกเดือดร้อน ทั่วเมือง เป็นเรื่องราว..

ไม่ต้องแตกจะได้ไม่ต้องต่อ

รวมเป็นกอเป็นกลุ่มไว้ไม่แตกร้าว

พ่อสอนลูกด้วยกลเม็ดเด็ดแพรวพราว

เป็นเรื่องราวเคยฟังมาจะว่าจริง

พ่อเรียกลูกเอาแขนงแห่งกิ่งไผ่

แยกมาให้ลูกหักทีละกิ่ง

ใช้แรงน้อยก็หักได้ไม่ประวิง

พอรวมกิ่งหลายแขนงแรงน้อยเกิน

แรงเท่าไรหักเท่าไรมันไม่หัก

ชาวเราจักเอาอย่างไว้ไม่ขัดเขิน

สามัคคีคือรวมใจไทยเจริญ

ใครอยากหักก็เชิญยากแตกร้าว

ไม่ต้องแตกจะได้ไม่ต้องต่อ

ก็คือขอไทยทุกคนรวมใจเข้า

รวมกิ่งไผ่เป็นหนึ่งเดียวเหนียวไม่เบา

ชาติของเราคงเป็นสุขปราศทุกข์ภัย

ไม่ต้องแตกจะได้ไม่ต้องต่อ

รวมเป็นกอเป็นกลุ่มไว้ไม่แตกร้าว

พ่อสอนลูกด้วยกลเม็ดเด็ดแพรวพราว

เป็นเรื่องราวเคยฟังมาจะว่าจริง

พ่อเรียกลูกเอาแขนงแห่งกิ่งไผ่

แยกมาให้ลูกหักทีละกิ่ง

ใช้แรงน้อยก็หักได้ไม่ประวิง

พอรวมกิ่งหลายแขนงแรงน้อยเกิน

แรงเท่าไรหักเท่าไรมันไม่หัก

ชาวเราจักเอาอย่างไว้ไม่ขัดเขิน

สามัคคีคือรวมใจไทยเจริญ

ใครอยากหักก็เชิญยากแตกร้าว

ไม่ต้องแตกจะได้ไม่ต้องต่อ

ก็คือขอไทยทุกคนรวมใจเข้า

เหมือนกิ่งไผ่เป็นหนึ่งเดียวเหนียวไม่เบา

ชาติของเราคงเป็นสุขปราศทุกข์ภัย

..เป็นเรื่องจริง ยิ่งนัก ประจักษ์ชัด

หยุดการตัด แตกขั้ว  รวมตัวใหม่

สามัคคี รวมกลุ่ม ชุมนุมใจ

เหมือนกิ่งไผ่ แขนง ไม่แบ่งชั้น

 ...หยุดการตัด หยุดตาย หายใจอยู่

เห็นประตู สดชื่น คืนสุขสันต์

รวมให้ติด เป็นช่อ ละออพันธุ์

มองหน้ากัน หันยิ้ม แย้มพริ้มพราย

ประเทศชาติจะมีสุขทุกแห่งหน

เราทุกคนรักพร้อมสมัครสุขสมหมาย

เราต้องอยู่ด้วยกันไปจนตาย

ยังไม่สายถ้าเราสามัคคี   

ไม่ต้องแตกจะได้ไม่ต้องต่อ

รวมเป็นกอเป็นกลุ่มไว้ไม่แตกร้าว

พ่อสอนลูกด้วยกลเม็ดเด็ดแพรวพราว

เป็นเรื่องราวเคยฟังมาจะว่าจริง

พ่อเรียกลูกเอาแขนงแห่งกิ่งไผ่

แยกมาให้ลูกหักทีละกิ่ง

ใช้แรงน้อยก็หักได้ไม่ประวิง

พอรวมกิ่งหลายแขนงแรงน้อยเกิน

แรงเท่าไรหักเท่าไรมันไม่หัก

ชาวเราจักเอาอย่างไว้ไม่ขัดเขิน

สามัคคีคือรวมใจไทยเจริญ

ใครอยากหักก็เชิญยากแตกร้าว

ไม่ต้องแตกจะได้ไม่ต้องต่อ

ก็คือขอไทยทุกคนรวมใจเข้า

เหมือนกิ่งไผ่เป็นหนึ่งเดียวเหนียวไม่เบา

ชาติของเราคงเป็นสุขปราศทุกข์ภัย

ประยุทธ  สุดสูง