ReadyPlanet.com


ขอคำวิจารณ์เพื่อพัฒนา : สนามรัก สนามร้าง


กระผมเป็นหนึ่งในยุวกวีรุ่นที่ 19 มีความประสงค์ที่จะพัฒนาผลงานของตนเอง
และอยากจะแลกเปลี่ยนทัศนะต่างๆ จึงใคร่ขอความกรุณาทุกท่านช่วยวิจารณ์
ชี้แนะ ติชม   ขอขอบคุณล่วงหน้าครับ 

สนามหนึ่งซึ่งมีนามว่าความรัก
เคยคึกคักด้วยผู้เล่นที่เฟ้นหา
สนุกสนานด้วยรอยยิ้มหยาดน้ำตา
ที่เคล้ากันไปมาด้วยความรัก

แต่วันนี้สภาพสนามร้าง
ตัวผู้เล่นถอยห่างมาจมปรัก
กับซากเศษเวลาของความรัก
ที่ได้กร่อนใจให้หักและแหลกลาญ

ในวันนี้จึงขอเวลานอก
ให้ดวงใจที่มันยอกได้สมาน
จึงก้าวออกจากสนามตามต้องการ
และทรมานไร้คู่อยู่เดียวดาย

ยุวกวี
๓๑ ก.ค. ๒๕๕๓



ผู้ตั้งกระทู้ ยุวกวี รุ่นที่ ๑๙ :: วันที่ลงประกาศ 2010-07-31 21:36:03


[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (2091420)

อ่านแล้วขัดๆตรงที่ว่า     ที่ดวงใจมันยอก คิดว่า ดวงใจมันยอกกินความไม่ชัดเจน

                                              ก้าวออกจากสนามตามต้องการ    คล้ายๆกลอนพาไปนะ  

                                                                                ไม่ใช่วิจารณ์หรอกนะ แต่ขออนุญาตแสดงความคิดเห็น

                                                                                 เขียนดีกว่าเราตั้งแยะแน่ะ  เราเป็นกำลังใจให้                                                                                                        

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ธุลีหล้า วันที่ตอบ 2010-08-01 18:32:07


ความคิดเห็นที่ 2 (2091535)

ข้อเสนอแนะ  ให้พัฒนาในเรื่องฉันทลักษณ์ ได้แก่การส่งสัมผัสนอกวรรค อย่าให้เป็นสัมผัสซ้ำ และให้พยามยามเพิ่มสัมผัสในวรรคเพื่อความไพเราะ แต่อย่าเร่หาสัมผัสจนเสียความหมาย นอกนั้นก็เป็นเรื่องของการใช้ถ้อยคำสำนวนโวหาร ความคิดสร้างสรรค์     ตัวอย่างที่สัมผัสซ้ำ ได้แก่ ที่เคล้ากันไปมาด้วยความรัก (วรรค ๔) กับซากเศษเวลาของความรัก (วรรค๗)

ผู้แสดงความคิดเห็น ลุงนักกลอนใจดี วันที่ตอบ 2010-08-02 08:05:52


ความคิดเห็นที่ 3 (2093148)

๐สนามหนึ่งชื่อสนามแห่งความรัก

เคยคึกคักด้วยผู้เล่นเป็นสุขสันต์

บางครั้งมีหยาดน้ำตาสารพัน

คละเคล้ากันเช่นนิยามแห่งความรัก

๐แต่วันนี้ที่เห็นเป็นลานร้าง

ตัวผู้เล่นถอยห่างอย่างอกหัก

เขาคงลืมเราได้ไม่นานนัก

แต่เรานี้ต้องจมปรักพักอีกนาน

๐ต้องเรียกหาเวลานอกมาชอกช้ำ

ให้ใจนี้ที่ระกำได้สมาน

จึงก้าวออกจากสนามตามต้องการ

มาทนทุกข์ทรมานอยู่เดียวดาย

๐ที่ดัดแปลงแต่งเติมมาเสริมต่อ

คงไม่ก่อเป็นเรื่องลามความเสียหาย

เขียนให้อ่านเป็นงานกลอนมาผ่อนคลาย

มิได้หมายอวดแต่งแข่งกับใคร

 

ผู้แสดงความคิดเห็น เล็กสุ๑๐๐๐ วันที่ตอบ 2010-08-06 14:16:28


ความคิดเห็นที่ 4 (2093268)

ขอวิจารณ์ ด้วยการแต่งแต้ม ดังนี้

 

สนามหนึ่งซึ้งนามของความรัก

เคยคึกคักด้วยผู้เล่นที่เฟ้นหา

สนุกสนานรอยยิ้มปริ่มน้ำตา

ชื่นชีวาสดสวยด้วยรอยรัก

ในวันนี้สนามเหมือนความว่าง

ผู้เล่นร้างห่างหายคล้ายอกหั

เหลือซากเศษนิยามไว้ถามทัก

ที่จมปลักบั่นทอนหลอนใจลาญ

ตั้งแต่ตอนตามหาเวลานอก

ใจช้ำชอกก็คล้ายคล้ายได้สมาน

ก้าวออกจากสนามตามต้องการ

ทรมานไร้คู่อยู่เดียวดาย

 

แล้วแต่จะชอบนะ ปรับแต่งกันได้

ผู้แสดงความคิดเห็น พนมวัลย์ วันที่ตอบ 2010-08-06 20:04:42


ความคิดเห็นที่ 5 (2094081)

 

สวัสดีครับ

           ดีใจนะที่ได้เห็นงานของ ยุวกวี รุ่น ๑๙ ผมทำงานโครงการนี้มาตั้งแต่แรกเริ่ม คงไม่ต้องย้อนมาเล่านึ ได้เห็นหลาย ๆ คนเจริญงอกงามมาแล้ว นี่รุ่น ๑๙ แตกติดเกิดประกายได้รวดเร็วมาก ชื่นใจจัง

              หวังว่าคงจะได้อ่าน "หนามที่บ่งไม่ออก" แล้วนะ  ถ้ายังก็ไปหาซื้อได้ตามร้านหนังสือชั้นนำ เน้นว่า "ชั้นนำ" นะ ถ้าขี้เกียจก็ โทรแจ้งไปที่ ๐๘๑-๔๕๖๔๙๗๘ จะจัดส่งมาให้ด้วยความยินดี

 

ผู้แสดงความคิดเห็น สมศักดิ์ ศรีเอี่ยมกูล นักกลอนครับ (somsak-poet-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2010-08-09 11:38:40


ความคิดเห็นที่ 6 (2094408)

ขำกลิ้งกับความจริงที่ไม่ใช่ความจริง  555 เป็นๆไปได้ถึงขนาดนี้ หุ หุ

ผู้แสดงความคิดเห็น รู้ทันวงการ วันที่ตอบ 2010-08-10 05:45:39



[1]


แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *
ผู้แสดงความคิดเห็น  *
อีเมล 
ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล



Copyright © 2010 All Rights Reserved.