ต่างเข้าใจว่ารากเหง้า..คือความเเจ็บปวดเสมอ

 ยิ่งถ้าเป็นรากเหง้าของรากหญ้าด้วยแล้ว ความรู้สึกจะลืกเกินกว่านิยามของคำนั้น

 แต่จะถูกเหยียบย่ำมาเท่าไหร่

 ก็ไม่เจ็บปวดเท่าการตีอกชกตัว ซ้ำเติมเรื่องราวให้ดูดราม่า ขมขื่น

 หรือยิ่งจมดิ่งลงทบท่าวทวี

 ในจินตนาการมักมองว่า ยอด ใบ สวยงาม

 ไม่เคยถูกเหยียบย่ำ

  ลองปีนป่ายขึ้นไปดูเถิด

  แล้วจะรู้ว่าแดดจ้า ฝนกระหน่ำและพายุแรง

  แถมด้วย มด แมลง และวัชพืช

  มันสวยงามเหมือนภาพในจินตนาการหรือไม่

  รากเหง้าของรากหญ้าเอย

  ทุกข์ สุข มีได้ในทุกสภาวะ

  ไม่ว่าจะเป็น ราก ลำต้น ก่งก้าน หรือยอดใบ

  ต่างต้องประสบด้วยกันทั้งสิ้น

  หากการดำรงอยู่ของสถานะนั้น

  มันคือความทุกข์ระทมของชาติพันธุ์

  ก็จงทุกข์เสียให้เต็มที่เถิด

  แล้วเมื่อถึงจุดหนึ่งของความเข้าใจ

  ความรู้สึกนั้น จะกลับคืนสู่สามัญ

 จริงอย่างว่า