บ้านเมืองเมลืองรุ่งเรื้อง                                    เฟื่องฟอง

            เพราะพู่นำทั้งผอง                                ฉลาดล้น

            ใช้วาทะต่อรอง                                    ลุล่วง  ได้แฮ

            ประสบสำเร็จพ้น                                 ผ่องหล้าไทยแขวง

                        แข็งแข็งบ่เสนาะล้ำ                 รำพัน

            ห้วนฮ่วนเอื้อนอรรถครัน                     ขุ่นค้ำ

            กร้าวกร้าวสดับสรรพ์                          บ่สบ  ใจนา

            ดุจมะนาวไร้น้ำ                                   แน่แท้ชนชัง

                        หวานหวานฟังเสนาะล้ำ          รำพัน

            รื่นรื่นทรวงสุขสันต์                             ซาบซึ้ง

            เจื้อยเจื้อยแจ่มจำนรรจ์                         ในเสน่ห์  ถ้อยเฮย

            พริ้งเพราะปานน้ำผึ้ง                            เพริศพร้องสยบชน

                ยลนกบอกว่าไม้                      มาลี

            ยลจักรบอกบัวศรี                                สรรพนั้น

            ยลหมาบอกแพะพี                               พานเชื่อ   คำเอย

            ลมปากหมุนมาซั้น                              สับได้ร้ายดี

                        มีสินมีทรัพย์ให้                        หาผล

            จักพัฒน์ทุกแห่งหน                             ห่อนช้า

        ร้อยลิ้นเล่ห์น้ำมนต์                              หมายหว่าน  ล้อมแล

            หลงเชื่อคารมล้า                                  เร่าร้อนโศกศัลย์

ร้อยพันสรรตอบโต้                  เรื่องราว

            เขาพระวิหารฉาว                                 ขัดแย้ง

        น้ำมันวิกฤตคราว                                ข้าวยาก 

            พิเคราะห์พิจารณ์แจ้ง                           ป่าวร้องอึงอล

                        สาธุชนย่อมรู้                            พิจารณา

            คิดก่อนย้อนเจรจา                               แจ่มแจ้ง

            จึงสมมาดปรารถนา                             นำสุข  ชื่นนอ

            ลมปากใดไป่แว้ง                                 ว่าเว้าเป่าหู