แม่ลูกผูกพัน

แม่ลูกผูกพัน
ชิ้นนี้ร่วมส่งประกวดแม่ลูกผูกพันเมื่อต้น ๆ เดือนที่ผ่านมาครับ ไหน ๆ ก็ไม่ได้รางวัลอะไร เลยขออนุญาตนำมาลงแบ่งปันนะครับ เผื่อเยาวชนหรือใครผ่านมาอ่านแล้วอาจจะคิดถึงแม่กันบ้างครับ เดิมทีผมไม่รู้จะเขียนอย่างไรให้มันเพราะหรือซาบซึ้งดี เพราะผมไม่เคยได้กราบแม่สักครั้งนับตั้งแต่อนุบาล และไม่เคยกอด ไม่เคยบอกรัก แต่ผมก็รักแม่เสมอและแสดงออกด้วยการกระทำอย่างอื่นแทน อาจเพราะผมเป็นผู้ชายเลยรู้สึกอาย ๆ เขิน ๆ ทั้งที่ไม่รู้เหมือนกันครับจะอายทำไม ก็เลยเอาเรื่องจริงจากใจที่เก็บไว้มานาน เอาความรู้สึกของตัวเองที่อยากบอกแม่ ที่มีต่อแม่ แต่ไม่กล้าบอก และแม่ก็ไม่เคยรับรู้ มาเขียนก็แล้วกัน ...(รู้สึกผมจะนอกเรื่องไปหลายบรรทัดทีเดียวครับ ขออภัยครับ) ๐พ่อแม่ส่ง...เรียนสูงสูง...ในกรุงเทพฯ การศึกษาสังเขปโดยถ้วนถี่ เรื่องเงินทองของใช้ส่งให้มี "ไม่ต้องห่วงทางนี้อยู่ดีกัน ๐กินให้อิ่มสามมื้อซื้อจับจ่าย นอนพักให้สบายได้หลับฝัน" ก่อนจากบ้านแม่บอกมาว่าอย่างนั้น ผมตื้นตันตอบไป ว่า.."ได้ครับ" ๐เคยลุยนาเหยียบทุ่งมุ่งโคลนเขลอะ ของกินเยอะไม่อดอยากมากพร้อมสรรพ ผลหมากรากไม้ใส่สำรับ เด็ดดึงจับในไร่นาเอามากิน ๐เคยสวมงอบของแม่เมื่อแต่ก่อน กลางแดดร้อนนั่งพักบนหลักหิน แม่ปลูกข้าว, ถั่ว, งา ..มาจนชิน ย่ำโคลนดินกับพ่อก็นมนาน *๐ผมยังจำวันหนึ่งถึงวันนี้ เป็นช่วงที่ติดเพื่อนเหมือนห่างท่าน ไปนอนค้างอ้างประจำว่าทำงาน ไม่สื่อสารบอกกล่าวให้เข้าใจ ๐เย็นวันกลับถึงบ้านพลันขึ้นห้อง ที่หน้าต่างผมยืนมองและร้องไห้ พ่อไถนา...แม่ปลูกผัก...ทำหลักไป ผมยืนมอง..."น้ำตาไหล ไม่รู้ตัว" ๐เคยบอกแม่ว่าพรุ่งนี้มีแข่งขัน พรแม่นั้นเพียงหอมจูบและลูบหัว คำสั้นสั้นบอกว่า"อย่าไปกลัว" งานถ้วนทั่วจึงเสร็จสำเร็จลง ๐ผมมาเรียน...สูงสูง...ในกรุงเทพฯ กำซาบเสพความฝันอันประสงค์ มิได้กลับบ้าน...ในวันแม่แต่ยังคง- "ขอบรรจงภาษาบูชาแทน" *เป็นเรื่องที่ผมเสียใจมากที่สุด
ผู้ตั้งกระทู้ รัตนโกสินทร์ศก :: วันที่ลงประกาศ 2011-08-29 23:47:12

[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (2210789)
เขียนได้ดีครับ ขอบคุณที่นำมาให้อ่าน
ผู้แสดงความคิดเห็น ราศีพิจิก วันที่ตอบ 2011-08-30 09:05:29

ความคิดเห็นที่ 2 (2210836)

ผ่านมาเห็น ก็อยากนำผลงานที่ส่งประกวดแต่ไม่ได้รางวัลมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันด้วยครับ เป็นเรื่องของชาวไร่สวนยางในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ครับ

แต่ละก้าวที่แม่ก้าวราวชีวิต

แขวนอยู่บนด้ายเส้นนิดด้วยจิตหวั่น

กระสุนอาจกราดเข้าใส่ในสักวัน

ระเบิดนั้นอาจฉีกร่างในบางคืน

แต่เพื่อลูก "มีดกรีดยาง" ต้องสร้างค่า

เพื่อลูกยาแม่ต้องสู้กว่าผู้อื่น

เพื่อน้ำยางแม่ต้องกล้าฝ่ามือปืน

แม่หยัดยืนยืนยันฝ่าฟันภัย

บอกลูกจ๋า "ชีวิตเราก็เท่านี้

เมื่อเรามีแผ่นดินถิ่นอาศัย

เราต้องกล้าเหยียบย่างอย่างมั่นใจ

ความหวาดไหวต้องไม่หยุดวิถีเรา

แม้หน้าจอทีวีมีแต่ข่าว

แพร่เรื่องราวชายแดนใต้ให้โศกเศร้า

แต่แม่เชื่อสักวันฟ้าสีเทา

จะบางเบาเบาบางและจางไป"

แม่จัดมีดกรีดยางอยู่อย่างนั้น

ด้วยความฝันหวังลูกน้อยพลอยสดใส

"ถึงวันแม่" เห็นเรียวรวงพวงมาลัย

แม่สุขใจลูกรักถักร้อยมา

กลัวปีหนึ่งปีใดในวันแม่

มีเพียงแต่ลูกน้อยคอยห่วงหา

กลัวเหตุร้ายในพื้นที่พรากชีวา

กลัวลูกน้อยไร้มารดารับมาลัย

ผู้แสดงความคิดเห็น ผู้ส่งผลงาน วันที่ตอบ 2011-08-30 11:16:10

ความคิดเห็นที่ 3 (2210972)

สวัสดีคุณรัตนโกสินทร์ศก

อิอิ

ผมก็อีกคน ที่อยู่ไกลแม่ (ไกลมากๆ จนต้องพับแผนที่ประเทศไทย หึหึ)

เมื่อวานแม่โทรหา ถามว่าฝนตกไหม

เย็นนี้กินข้าวกับอะไร

มีใครอยู่ด้วยไหมตอนนี้

เงินทองขัดสนหรือเปล่า

ข่าวคราวเงียบหายนะไอ้นี้!!

พ่อแม่ หวังเหวิด อย่างแรงนะตัวดี

โทรหากันหิตตี้!! ลามลึก

...

สอบเสร็จคะแนนดีสินะ

พี่แกเห็นในสถานะเฟสบุค

เล่าให้ฉันฟัง ฉันก็มีความสุข

พ่อแกขลุกในครัวไม่กล้าคุย

๕๕๕๕

ปล.ท่านจขกท. ไปกดไลค์สถานะกันบ้างนะครับ หุหุ

ผู้แสดงความคิดเห็น หนุ่มราศีกันย์ วันที่ตอบ 2011-08-30 16:12:18

ความคิดเห็นที่ 4 (2211105)

เรื่องราวอันเกี่ยวเนื่องกับแม่ เป็นเพียงร้อยแก้วก็ซาบซึ้งพอแล้ว ยิ่งเป็นร้อยกรอง ก็ยิ่งสะท้อนสะอื้นความรักขึ้นอีกเป็นทวี

ผมเคยใช้ชีวิตอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมกลางกรุง ยิ่งเข้าใจหัวอกคุณดี รายละเอียดอันเกี่ยวกับแม่ ยามที่เราอยู่ใกล้ชิด ก็ไร้ความหมายใด ๆ แต่นั่นมักประจักษ์และเป็นความงามเสมอยามอยู่ห่างไกล

อย่าให้การไม่ได้รับรางวัล เป็นข้อจำกัดที่ทำให้งานของไร้ค่านะครับ เอาออกมาผึ่งแดดผึ่งลมให้คนได้ชมบ้าง นั่นและ วิสัยกวี

เก็บเอาไว้ในกรุ พานจะทำให้มันเก่าไปเปล่า ๆ จริงไหมครับ ^^

ุ

แวะเข้ามาชื่นชมครับน้อง ๆ ทุกคนในกระทู้นี้ มันน่าชื่นใจแก่ครูภาษาไทยอย่างผมมาก ภูมิใจครับ

ผู้แสดงความคิดเห็น ไวกูณฐ์ มาลาไทย วันที่ตอบ 2011-08-30 22:23:19

ความคิดเห็นที่ 5 (2211185)

สวัสดีครับ ผมต้องขอขอบคุณทุก ๆ ท่าน ทุก ๆ คน ที่ผ่านมาแล้วร่วมแสดงความคิด(เห็น)ถึงแม่นะครับ

ขอบคุณคุณราศีพิจิกที่มาเยี่ยมชม นึกว่าจะถูกติเสียแล้ว เพราะเห็นว่าแสดงความคิดต่อผลงานท่านอื่นบ่อย(ในทางที่ดี) โดยเฉพาะคุณประมุข แหะ ๆ

ขอบคุณคุณผู้ส่งผลงานที่นำเรื่องราวเกี่ยวกับแม่มาแบ่งปันให้อ่าน ความจริงผมอยากอ่านของทุก ๆ คนที่ส่งเลยครับ

ขอบคุณคุณหนุ่มราศีกันย์ที่ตามไปจนเจอใน facebook ว่าง ๆ จะไปกดไลค์ตามที่คุณแนะนำมานะครับ

เมื่อวานแม่โทรหา ถามว่าฝนตกไหม

เย็นนี้กินข้าวกับอะไร

เงินทองขัดสนหรือเปล่า

แม่ผมถามเหมือนกันเลยครับคุณหนุ่ม

ขอบคุณอ.ไวกูณฐ์นะครับที่ "เข้าใจหัวอกผมดี" เหมือนที่อาจารย์บอก เวลาอยู่ใกล้ชิด ก็เฉย ๆ แต่เวลาห่างไกลแล้วจะรู้สึก

พึ่งรู้ว่าอาจารย์เป็นครูภาษาไทย (หรืออาจารย์เคยบอกแล้วแต่ผมจำไม่ได้) อย่างนี้ก็เข้าทางครับ หากผมมีปัญหาด้านภาษาไทย(เรื่องเรียน) จะขอคำปรึกษานะครับ

ขอขอบคุณทุก ๆ ความคิดเห็นอีกครั้ง

ผู้แสดงความคิดเห็น รัตนโกสินทร์ศก วันที่ตอบ 2011-08-31 10:01:38

ความคิดเห็นที่ 6 (2211510)

ใครพูดว่ารักแม่แม้ไม่ดัง

ใครหวังตอบแทนแม่แม้ยังไม่ถึง

ใครแสดงออกว่ารักแม่แท้ตราตรึง

นั่นคือหนึ่งคุณธรรม์กตัญญู

ผู้แสดงความคิดเห็น ปรัชญ์ วลีพร (naimit-at-thaimail-dot-com)วันที่ตอบ 2011-09-01 09:26:51

[1]

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *

ผู้แสดงความคิดเห็น *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล