คำตัดพ้อ ที่สมควรด่า (ด่าได้และวิจารณ์เต็มที่ครับ)

"คำตัดพ้อ"   ช่างตลก โปกฮา กติกา ห่าเหว แหลกเหลวเป๋ว งงงง ชักสงสัย อ่านเห็นทาง วกวน กวนกานท์อะไร แหกไป แหวกมา ระอาเอียน ลำนำ เล่าเรื่อง เคืองสัมผัส ขาดชัด เสนาะเสียง คำเกรียนเกรียน มาหลงอ่าน ได้อยู่นาน ชักวนเวียน จะอาเจียน จนอยาก ฉีกทางเดิน จิตวิญญาณ กานท์กวี อยู่ที่ใด ยกเอาใคร เป็นครู ผู้สรรเสริญ เอาอารมณ์ ฉันทลักษณ์ วรรคกานท์เกิน ฤา ให้เมิน เพียงร้อยเรื่อง เล่านิทาน ฤ อัตตา เป็นที่ตั้ง แต่ยังโครง ฤา โหวงเหวง ละเลงใจ อาขยาน กาพย์ กลอน โคลง ฉันท์ บุราณกาล ส่อสันดาน หยั่งวัดใจ ใครบางคน นามกระบือ หาเลื่องลือ ไปสิบทิศ แค่ชีวิต คนขี้เมา เขลาสับสน เขียนกลอนพร่ำ สาธยาย คลายกมล ถึงเวียนวน ไกลกังวล อันธพาล ยิ่งได้เห็น ยิ่งได้อ่าน ยิ่งได้คิด แลชีวิต แลสรรเสริญ แลสังขาร มองจนซึ้ง มองทะลุ มองมานาน ซึมซาบผ่าน ซ่านซึมทรวง ลวงเซซม คำตัดพ้อ จากสี่ห้อง ไร้จริต แสงสว่าง ทางชีวิต ไม่ขื่นขม วิถีแห่ง เมรัย นั่นแท้ที่นิยม เหล้าผสมอะไร แดกไป มันก็เมา เพราะไม่เคย ฝังใจจิต ยึดติดใจ มองผ่านไป ช่างหัวมัน ช่างหัวเขา วันแลวัน ผ่านไป กอดขวดเหล้า มิหวังเอา ซีไรท์ ประดับตน ขี้เมา ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน เนื้อสันดาน ต่างตรงไหน จักแจงผล เมารู้เมา กลัดเกลา ดวงกมล รู้ว่ารู้ ยึดติดจน ไม่เปลี่ยนแปลง ตื่นตา ตื่นใจ ตื่นความคิด ตื่นยึดติด ลาภยศยกยอ ล่าแสวง ตื่นชื่อเสียง เรียงนาม ข้ามกำแพง ตื่นไม่แสร้ง เมาแล้วแฮงค์ แต่งอารมณ์ เบิกบานใจ เมาเมรัย ทั้งชีวิต ฉันทลักษณ์ผิด ไม่ยึดติด อย่าขื่นขม ร่ายมนต์เมา เขลาใจ ทุกข์ระทม สุดสาสม ลมพาเพ พเนจร ฉุดใจต่ำ ลงมาเพียง กากซากคน สัปดน อลหม่าน พล่ามอาวรณ์ สิ้นจดจำ ถ้อยคำความ อันกาญจน์กลอน แจงละคร ฉากเน่าเน่า เผาล้างผลาญ เมาแล้วเด้อ เมาแล้วครับ ศาสดา  อันตัวข้า จะเหยียบฟ้า สุธาธาร ปลดเปลื้องทุกข์ คายความอยาก จากสันดาน หวังนิพพาน ด้วยวิถี แห่งเมรัย  ฯลฯ

ผู้ตั้งกระทู้ ทรชนบ้านนอก :: วันที่ลงประกาศ 2012-05-02 21:08:00

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *
ผู้แสดงความคิดเห็น  *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล