เ พ ล ง เ งี ย บ งั น

...

กี่เช้า เงาเคลื่อนฝ่าเรือนหมอก
ซอยซอกตรอกผ่านการอาศัย
ดิ้นรนวนหมุนเจือจุนใด
จึงหอบใจพาร่างสู่ทางเดิน

กี่สาย ฉายภาพอันปลาบปร่า
ล้วนแล้วแววตาต่างขาดเขิน
จุดหมายปลายทางช่างไกลเกิน
แต่ละเผชิญ แต่ละก้าว แต่ละคล้าย

กี่บ่าย แปลบเสียดความเครียดแผ่
ตอกย้ำชำเลืองแลความแพ้พ่าย
กลั่นลึกผลึกนอกออกท้าทาย
เป็นดวงดอกบอกความหมาย...ชีวิตนั้น

กี่เย็น เยือกลากฝากรังนอน
พักผ่อนกายหนักพักใจฝัน
สุขทุกข์เวียนไถ่ถามท่ามคืนวัน
สักเงียบงันกล่อมบรรเลงเพลงต่อสู้

สั ก เ งี ย บ งั น ก ล่ อ ม บ ร ร เ ล ง เ พ ล ง ต่ อ สู้ !!!