ข้าพเจ้าได้รับบทกลอน 2 สำนวนนี้ ทางไปรษณีย์ ภายใน 3 วันถึง 2 ชิ้นนี้ จึงมาตรองดูว่าจะเก็บไว้อ่ารนคนเดียวดี หรือหาเพื่อนอ่านด้วย เมื่อคิดหนักขึ้น ปวดหัวคิดไม่ออก เลยส่งมาให้เพื่อน ๆ ได้อ่านด้วยแล้วกัน แล้วแต่จะตีความกันเอาเอง ข้าเจ้าไม่ขอวิจารณ์ เพราะไม่เป็น เป็นแต่วิพากย์ เชิญรับความ บันเทิงเถิด 1.กวีผู้ยิ่งใหญ่  2...แด่ ..กวีสิงห์ผู้ยิ่งใหญ่

    1. โอ้..กวีผู้ยิ่งใหญ่อำไพภัทร

กวีรัตนะโก้..แห่งโกสินทร์

ขนานนามประเสริฐศรี  คู่ชีวิน

เคยได้ยิน  เรียกขาน  แต่นานมา

    มาหลงทางยามนี้กวีแก่

ในลมลวงร่อแร่แพ้คนบ้า

โดนอำพรจงพลิกผันไม่ทันตา

มาพลาดท่าเสียทางเสียกลางคัน

     ทั้งลาภยศสรรเสริญเพลินอำนาจ

เป็นอำมาตยกวีศรีสวรรค์

เป็นประธานคณะมนตรีกวีวรรณ

ที่เสกสรรปราบดาขึ้นมาเป็น

     ประจำคณะมัฆวานฯพันธมิตร

สถานสถิตร้องรำระบำเล่น

โรงลิเกกลางแจ้งแปลงประเด็น

ดังได้เห็นแสดงงานเรื่องการเมือง

     อนาถหนอ  โอ้..กวี  อาวุโส

อัตตาโตเต็มพุงเลยฟุ้งเฟื่อง

ฝันเห็น เป็นรุ้ง อันรุ่งเรือง

เลยเป่าเปลืองไม่คุ้มกับทุ่มเท

อย่าอ่านกันเปะปะข้างถนน

เห็นแล้วอายขายหน้าประชาชน

มันสุดทน ค่ำชำเรา เช้าชำรุด

     พิศวง"วงกวีกระวาด"วิ่น

ชอบอ้างฟ้าหากินไม่สิ้นสุด

เสียศักดิ์ศรีที่เกิดมาเป็นมนุษย์

ข้าขอ"ทุด"สักคำให้หนำใจ

   บทกวีชี้ทางข้างคนผิด

พันธมิตร"กวีสิงห์ผู้ยิ่งใหญ่"

พฤติกรรมสำแดงเปลี่ยนแปลงไป

ล้ม"ประชาธิไตย"ได้ลงคอ

     เกิดอะไรขึ้นหรือช่วยสื่อสาร

ไยรับใช้"เผด็จการ"วานบอกต่อ

เหมือนอดอยากปากแห้งแกล้งสอพลอ

น้ำลายสอลื่นไหลจนใจลอย

     กับเศษเงิน"เอ็น..จี..โอ"โอ้อนาถ

ทำกวีแห่งชาติเป็นทาสถ่อย

หักหาญใจไทยทั่วหล้าน้ำตาปรอย

กวีเล็กกวีน้อยพลอยอาดูร

     มีปัญหาน่าจะรู้อยู่เต็มอก

ขุมนรกตรงหน้าจะพาสูญ

แม้วันนี้มีทรัพย์นับพอกพูน

คือกองกูณฑ์กิเลสถมเศษคน.......๐๐๐

               โปรดอ่านอย่างมีสติ และมีวิจารณาญาน

                  เอวัง ก็มี ด้วยประการะฉะนี้ นะโยม