วันกลับบ้าน

1…ซึ่งบทเพลงพร้องขับ วันกลับบ้าน
จะขับขานคอยหนูอยู่ที่นี่
ด้วยฝีมือทั้งหมดที่หนูมี
วันพรุ่งนี้ จะเป็นของหนู เมื่อสู้มัน
                                         อัคนี  หฤทัย
สยามรัฐสัปดาหวิจารณ์ 
11–  17 กันยายน  2552

2..ส่งดอกไม้มาต้อนรับหนูกลับบ้าน
จากเกียรติยศแห่งงานสานความฝัน
ตัวน้อยน้อย แต่สร้างชื่อเลื่องลือกัน
บรรลุวันนี้ของ หม่อง ทองดี

กลับมาสู่อ้อมแขนแผ่นดินเกิด
มาทูนเทิดความเป็นไทย ในศักดิ์ศรี
ด้วยสมองและสองมือที่หนูมี
อนาคตต่อจากนี้จะก้าวไกล

แล้วบทเพลงร้องรับก็ขับขาน
พร้อมรอยยิ้มคลี่บานสว่างไสว
หม่อง ทองดีคือนามความภูมิใจ
ให้ประชาชนไทยได้ปรีดา

 หนูอบอุ่นในอ้อมอกของพ่อแม่
ครูและเพื่อนดูแลอยู่พร้อมหน้า
ไร้สัญชาติก็ยังอยู่ในสายตา
เพราะหนูคือคนมีค่าของเมืองไทย

  เป็นตัวอย่างให้คนไทย  ใครบางคน
ที่ร่อนเร่ระเหระหน อกหม่นไหม้
มีสัญชาติก็เหมือนขาดสัญชาติไป
เทียบแล้วใครควรเอาอย่างเส้นทางกัน

            “ ณ ปลายฟ้า”

3…หนูแค่มาอาศัยเมืองไทยเกิด
แต่สร้างความเป็นเลิศให้ลือลั่น
การเดินทางครั้งนี้มีเดิมพัน
การแข่งขันครั้งนี้หนูมีใจ

ถ้าหนูไปแล้วกลับมามือเปล่า
จะมีใครเขาเอาใจใส่
หนูจะถูกถากถางทุกอย่างไป
คนจะถามความใดใดก็ไม่มี

เหมือนเครื่องบินกระดาษถ้าร่อนได้
ร่อนเมื่อใด  ใจก็แทบจะไหวถี่
เวลาร่วง  ก็จะไร้คนไยดี
เป็นไปตามวิถีอันธรรมดา

ด้วยว่าหนูได้เรียนรู้แต่ยังเล็ก
เชื่อเถิดหนูจะเป็นเหล็กในวันหน้า
รู้ว่าเมืองไทยไม่มีมือที่ยื่นมา
ซับหยาดน้ำตาให้แก่ใคร

...ยินดีมาก  ที่หนูไปคว้าชัยมา
ในความเป็นเด็ก หนูมีค่ากว่าผู้ใหญ่
ในข้อกฎหมาย มีไม่มี สัญชาติไทย
หนูสร้างเกียรติยศให้ได้  แม้ไม่มี

                                              อัคนี หฤทัย

สยามรัฐสัปดาหวิจารณ์ ปีที่ 57 ฉบับที่ 1  ศุกร์ที่  25 กันยายน – พฤหัสบดี 2 ตุลาคม 2552