ช ะ ต า ก ร ร ม

... คมเคียวเกี่ยวตะวันสนั่นเปลี่ยว โดดเดี่ยวเสี้ยวชีวันถวัลย์ฉาย หลังกลวงรวงทองส่องเรียงราย หนักอึ้งตรึงร้ายทุรายทุรน คมเคียวเกี่ยวรวงอันร่วงเฉา เงื้อเงาเผาแผดดั่งแปดปล้น ผาสุกทุกข์ทรามมาลามลน หลังคน หลังควาย หรือหลังใคร คมเคียวเกี่ยวทองหุ้มผ่องเพชร กว่าเสร็จเล็ดล้าน้ำตาไหม้ รวงรายกลายเถ้าธุลีไกว สวมกอดบอดใบ้ในชีวิต คมเคียวเกี่ยวสร้างรวงอ้างว้าง ถากถางห่างไกลไร้จริต เรืองรองทองสล้างทั่วทางทิศ แต่ชีวิตมืดมิดลงตรงข้ามกัน คมเคียวเกี่ยวก้อยจึ่งรอยเลือด น้ำตาแห้งเหือดไปกับฝัน ยอมรับ ฤา ชะตา ฟ้าลงทัณฑ์ เ งี ย บ งั น พ ลั น ก้ ม เ กี่ ย ว ซั บ เ รี ย ว ร ว ง !!! ...

ผู้ตั้งกระทู้ ระวี ตระการจันทร์ :: วันที่ลงประกาศ 2014-06-11 02:39:23

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *
ผู้แสดงความคิดเห็น  *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล