ยอดเยี่ยม ครับ

ไม่ทราบว่าหมดหรือยัง

ดอยแม่สลอง ความจริงควรอ่านว่า แม่สะหลอง

หรือถ้าจะเขียนให้ถูกกับคำอ่าน ต้องเขียนว่า สะลอง

เช่นฉลอง ผยอง สยอง เป็นต้น

ลองคำอื่นดูบ้าง กำเนิด (อ่านว่ากำเหนิด)

เนิด อ่าน เนิ่ด เสียงเอก

แต่พอมีคำว่า "กำ" นำหน้า อ่านว่า กำเหนิด

จำรัส ก็เช่นกัน อ่านว่า (จำหรัด)

รัส คำเดียว ออกเสียง ตรี

นี่เป็นอิทธิพลของอักษรกลางนำหน้า น่าทึ่งครับ

        ทั้ง ชวา มลายู อยู่ข้างบ้าน

เส้น ขนาน ชนิด ยา กลาโหม

คืน สว่าง จันทร์ ไสว  ไผท โพยม

ทหาร โจม  วฤก กัด สวัสดี

ผมสลวย สวยพลิ้ว ปลิวสยาย    

ท่านทนาย ขอขมา สารถี 

เหยียบสบู่ ลื่นไถล ไปทุกที

อนึ่ง ปถพี  มีพยาน 

                  ขมุบขมิบหยิบปากกามาขยับ

       กวีกับ ชยางกูร สุึนทรผสาน

       ใจก็คิดอยากอวดแต่ปวดกบาล

        ผนังบ้านมีดอกไม้สบายตา

                    การเวก อินทนิล ชมนาด

       ปทุม ขจร เบญจมาศ วาสนา

        โสน สนุ่น บัวสวรรค์ แก้วกัลยา

       อุตพิด พุทธรักษา ผกากรอง

     อาจารย์  บุญชัย (ใบชุน) ครับ 

                  ต้องขออภัยไว้ด้วย ที่มัวแต่ต่อกลอน มัวแต่กินผัดกะเพรา กับกระเพาะปลา อยู่สนุก  เลยลืมขอบพระคุณที่ได้ช่วยกรุณานำเพลง ชุดเทวมนตรา มาลงแขวนไว้ในเว็บ ผมแอบฟังเพลงของตัวเองมาหลายรอบแล้ว ขอกราบขอบพระคุณไว้ ณ ที่นี้ด้วย

                                                                 ขอแสดงความนับถือ

                                                      สมศักดิ์   ศรีเอี่ยมกูล   นักกลอนครับ

ดอยแม่สลอง

ถ้าจะให้ออกเสียงอย่างนี้ ต้องเขียนว่า

แม่ซลอง