วิจารณ์ เรื่อง ประเทศไทยมีพระพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจำชาติ

นานาคำถามที่ (พวกมาร) วิจารณ์
เรื่อง “ประเทศไทยมีพระพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจำชาติ”


๑. ข้อที่เขาวิจารณ์ พระพุทธศาสนาอยู่ที่การปฏิบัติของชาวพุทธ ไม่ใช่อยู่ที่รัฐธรรมนูญ
ตอบว่า พระพุทธศาสนาต้องอยู่ทุกที่ทั้งในใจ ทั้งในตู้ ทั้งในรัฐธรรมนูญ คุณคิดถูกแน่แล้วหรือที่พูดอย่างนั้น คิดใหม่ได้ไหม ? คนเป็นผัวเมียกันทำไมต้องจดทะเบียนด้วยละ ? บริษัทผลิตสินค้าทำไมต้องมีกฎหมายรองรับ ? มหาวิทยาลัยทำไมต้องมีพระราชบัญญัติ รับรองสถาบัน ? คนไทยมีชาติมานับพัน ๆ ปี ทำไมเพิ่งมาเขียนรัฐธรรมนูญ ? โปรดทราบว่ารัฐธรรมนูญออกมารับรองสถาบันพระพุทธศาสนา การปฏิบัติเป็นเรื่องในจิต ใจส่วนบุคคล คิดให้ดี อย่าสับสน

๒. ข้อที่เขาวิจารณ์ คนทั่วโลกเขารู้อยู่แล้วว่า(ประเทศไทย)เป็นดินแดนพระพุทธศาสนา
ตอบว่า รู้อย่างเดียวไม่พอ ต้องมีกฎหมายคุ้มครอง ต้องมีการบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษร ก็คนทั้งโลกเขารู้ว่าประเทศไทยคือประเทศไทย ทำไมต้องไปเขียนประเทศไทยไว้ในรัฐธรรมนูญอีกละ

๓. ข้อที่เขาวิจารณ์ พระพุทธศาสนาเป็นของสูง ไม่ควรนำมาใส่ไว้ในรัฐธรรมนูญซึ่งเป็นของต่ำ
ตอบว่า คุณอย่าเข้าใจผิด ชาติก็เป็นของสูง พระมหากษัตริย์ก็เป็นของสูง พระพุทธศาสนาก็เป็นของสูง รัฐธรรมนูญก็เป็นของสูง ถ้าคุณมองรัฐธรรมนูญเป็นของต่ำก็แสดงว่าคุณใจต่ำ คิดอย่างนี้อย่าหวังประชาธิปไตยไทยเจริญเลย

๔. ข้อที่เขาวิจารณ์ นานาอารยะประเทศล้วนแยกศาสนาออกจากรัฐ
ตอบว่า เขามีเหตุผลอะไรรู้หรือเปล่า ? ประเทศเหล่านั้นเขานับถือศาสนาอะไร ? ประวัติความเป็นมาของเขาเหล่านั้นเป็นอย่างไร ? ต้องศึกษาเรื่องเหล่านี้ให้ดี ที่นี่ประเทศไทย ประชากรเกินกว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นต์นับถือพระพุทธศาสนา ชาติ พระพุทธศาสนา พระมหากษัตริย์ อยู่ร่วมกันมามากกว่าพันปี เรามีเอกลักษณ์เป็นของตนเอง เรามีทุกสิ่งทุกอย่างเป็นของตนเอง เราไม่ต้องไปพลอยหรือไปแย่งสมบัติใครมาครอบครอง เราเป็นไทยและเราคือไทยที่อยู่คู่มากับพระพุทธศาสนา แล้วคนรุ่นเราจะมาแยกกันเพื่อหาอะไร ? คำว่า “แยก” คืออะไร ?

๕. ข้อที่เขาวิจารณ์ เกรงใจคนที่นับถือศาสนาอื่นบ้าง สมานฉันท์กันเถอะลูก
ตอบว่า ต้องดูด้วยนะว่าศาสนาอื่นเขาเกรงใจเราหรือเปล่า การสมานฉันท์เป็นหน้าที่ที่เขาจะพึงทำกับเราทำไมพ่อนี่เมตตาสูงจริง ๆ เกรงใจคนอื่นโดยไม่คำนึงถึงบรรพบุรุษตัวเอง ทั้งไม่เกรงใจคนบ้านเดียวกัน เขาจะไล่ออกจากบ้านแล้วยังมัวแต่เกรงใจเขาอยู่ สมานฉันท์ที่ว่านั่นคืออะไร ? ยกบ้านที่ปู่ให้มาให้เขาไปกระนั้นหรือ ?

๖. ข้อที่เขาวิจารณ์ ไม่ใช่กิจของสงฆ์ ห้ามยุ่งเกี่ยวการเมือง
ตอบว่า พูดกันยากนะ เรื่องเกี่ยวกับความมั่นคงของพระพุทธศาสนา ไม่ใช่กิจของสงฆ์แล้วจะให้เป็นกิจของเทวดาไหน ? เทวดาในสภาส่วนมากก็หน่อมแน้มเรื่องพระพุทธศาสนา พระไม่รับรู้ก็หาว่าพระเอาแต่เช้าเอน เพลนอน จะเอาอย่างไรกันแน่ พระออกมาดูแลพระศาสนาก็หาว่าพระยุ่งเกี่ยวการเมือง จำไว้นะ ต่อไปนี้ถ้าไม่อยากให้พระมายุ่งเกี่ยวการเมืองก็อย่าให้การเมืองมายุ่งเกี่ยวกับพระ บ้านเมืองนี่แปลกมากคนพิการมีสิทธิมากมาย แต่พระกลับถูกตัดสิทธิไปทุกเรื่อง เอาละไม่อยากให้พระสงฆ์ออกไปทำก็ออกไปทำแทนพระให้ดูหน่อยแล้วกัน

๗. ข้อที่เขาวิจารณ์ เดี๋ยวสามจังหวัด(ภาคใต้)จะน้อยใจ
ตอบว่า คิดแทนเขาเก่งเหลือเกิน ถ้าได้ยินคำพูดว่า ประเทศไทยมีพระพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจำชาติ แล้วใครจะต้องถึงกับกระอักเลือดตายก็ปล่อยเขาไปซิ สหประชาชาติเขาประกาศให้วันวิสาขบูชาเป็นวันสำคัญสากล เขาก็ยังอยู่กันได้ทั้งโลก ทำไมไม่ยอมรับความจริงกันบ้าง ? คิดให้ยาวไกลกว่านั้นหน่อยซิ อย่าทำเป็นคนใจกว้าง แต่..ปัญญาแคบ คนสามจังหวัดภาคใต้เป็นเด็กอมมือหรือไง

๘. ข้อที่เขาวิจารณ์ คนศาสนาไหนจะขึ้นมามีอำนาจก็ได้ ขอเป็นคนดีก็พอ
ตอบว่า ถ้าเขาผู้นั้นใจกว้างพอก็ไม่มีปัญหา แต่คนเวียดนามเขามีบทเรียนที่ดี คนอินเดียก็เช่นกัน คนอย่างคุณก็พูดได้ แต่คนอย่างเราไม่อยากเห็นพระพุทธรูปถูกไล่ออกจากกระทรวงบ่อย ๆ เพราะเรามีอยู่ไม่กี่กระทรวง อย่างนี้เขาเรียกว่าทำความดีแบบเห็นแก่ตัว เป็นการอวดฉลาดทั้ง ๆ โง่

๙. ข้อที่เขาวิจารณ์ ต้องสู้แบบอหิงสา
ตอบว่า ถูกต้องแล้วแต่อย่าลืมว่า พระพุทธเจ้าทรงใช้อหิงสาเพราะพระพุทธองค์ทรงมีบารมีพอ คานธี ใช้การต่อสู้แบบอหิงสากับอังกฤษ(ผู้ดี) คนอย่างคุณ(ผู้พูด)ลองไปใช้อหิงสากับคนหน้าด้าน ๆ ลองดูซิ แล้วจะรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ถ้าแน่จริงลองไปสู้แบบอหิงสาแถวปัตตานีให้ดูสักสามเดือนซิ คุณทำได้แล้วเราจะได้อำนวยอวยพรและปฏิบัติตาม อหิงสา ไม่ใช่เรื่องเอามาอ้างกันเล่น ๆ ตอนนี้ครูภาคใต้ตายรายวันรู้หรือไม่ ?

๑๐. ข้อที่เขาวิจารณ์ รัฐธรรมนูญตลอด ๗๕ ปี ไม่เคยร่าง(เขียน)ไว้
ตอบว่า เมื่อ ๘๐ ปีที่แล้วไม่เคยมีรัฐธรรมนูญเลยสักตัวอักษรเดียว แล้วมามีขึ้นทำไม ? รู้ไหมว่าที่ศาสนาประจำชาติไทยไม่มีในรัฐธรรมนูญไทยทั้ง ๆ ที่ควรจะมีมาตั้งนานแล้ว นั้น
๑) เพราะ เขาไม่ยอมเขียนใส่ไว้
๒) เพราะไม่ฉลาดและกลัว
๓) เพราะต้องการล้มล้างพระพุทธศาสนา
๔) เพราะไม่ให้โอกาสคนส่วนมากได้สิทธิ สิ่งที่คนส่วนมากต้องการให้มีทำไมมีไม่ได้

๑๑. ข้อที่เขาวิจารณ์ ทำประชาพิจารณ์มาแล้ว ประชาชนส่วนใหญ่ไม่เห็นด้วย
ตอบว่า รู้หรือเปล่าว่าตัวเลขผีทั้งนั้นเลย รู้หรือเปล่าว่าจำนวนผู้ไปแสดงความคิดเห็นจำนวนกี่คน นี่แหกตาคนไทยทั้งประเทศเลยนะ หลอกคนที่บ้านนะพอได้ แต่อย่าหลอกประชาชนเขาเลย ถึงจะบอกอย่างไรเขาก็ไม่เชื่อ เพราะไม่ตรงกับข้อที่เป็นจริง ถ้าจะเป็น “พาลาพิจารณ์” อาจจะเป็นไปได้ ถามสักนิดเถอะ ที่ไปรับฟังความคิดเห็นมานั้น จังหวัดไหนบ้างที่ไม่ไปปล้นมติเขามา ยืนยันว่าถ้ายังทำกันอยู่แบบนี้อีกหมื่นปีประชาธิปไตยไทยก็ไม่มีทางก้าวหน้า

๑๒. ข้อที่เขาวิจารณ์ พระสงฆ์ครึ่งหนึ่งบรรลุพระอรหันต์ละทางโลกหมดแล้ว
ตอบว่า เพ้อเจ้อ เหลวไหล พูดพล่อย พูดง่ายอย่างกะว่าลูกเศรษฐีเมืองไทยไปกินอาหารกลางวันที่ฮ่องกง แต่อย่าลืมนะว่าพระพุทธเจ้าไม่เคยสอนให้พระอรหันต์เลิกสนใจรักษาพระศาสนา ท่านยิ่งต้องทำมาก เพราะพระพุทธองค์ฝากพระพุทธศาสนาไว้กับพุทธบริษัท โดยเฉพาะอย่างยิ่งพระภิกษุ ที่ต้องรับผิดชอบต่อความเป็นไปของพระศาสนา

๑๓. ข้อที่เขาวิจารณ์ ศาสนาพุทธไม่ยึดติดกับประชากรที่นับถือ
ตอบว่า ควรจะไปอ่านพระไตรปิฎกใหม่นะ อ่านให้หลายหน้ากว่าที่อ่านมาแล้ว จะได้เข้าใจอะไรขึ้นอีกเยอะ พหุชนหิตาย พหุชนสุขาย โลกานุกมฺปาย พวกเธอจงไปแสดงธรรมเพื่อประโยชน์และความสุขแก่ชนเป็นอันมาก เพื่ออนุเคราะห์ชาวโลก นี่คืออะไร ? ทำไมคนพูดวิจารณ์ไม่ปล่อยวางเสียบ้างละ เอาแต่ทวงคนอื่นอยู่นั่นแหละ ไม่รู้จริงแล้วพูดไม่ดีอีกต่างหาก

๑๔. ข้อที่เขาวิจารณ์ สู้กันตามกระแส
ตอบว่า ไม่ใช่ ตอนนี้ชาวพุทธสู้กันด้วยความจริง สู้กันด้วยสถานการณ์ สู้กันด้วยความบริสุทธิ์ใจ สู้กันด้วยความปรารถนาดีต่อสถาบันพระพุทธศาสนา สถาบันชาติไทยและ สถาบันพระมหากษัตริย์ ไม่ใช่เรื่องเห่อกันไปตามกระแส เมื่อเขาร่างรัฐธรรมนูญ พ.ศ. นี้ จะให้ไปสู้กัน พ.ศ.ไหนเล่า ? นี่ไม่ใช่เรื่องมั่วนะ นี่เป็นเรื่องจริงจัง อย่ามัวแต่วิจารณ์อยู่ มาช่วยกันสร้างความมั่นคงแก่พระศาสนาดีกว่า

๑๕. ข้อที่เขาวิจารณ์ ไม่รู้เขารู้เรา ไม่ต้องรอให้รบเสร็จก็รู้ผลแล้ว ใช้วิธีเดิม ๆ ผลก็เดิม ๆ
ตอบว่า พูดร้อยครั้งก็ถูกทั้งร้อยครั้งแหละ แต่ว่าเมื่อไหร่จะมาช่วยกันคิดหาอุบายที่จะให้รู้เขารู้เรา เพื่อให้รบชนะตลอดกาล แต่ขอเสนอว่าอย่าแพ้เสียแต่ยังไม่ทันได้สู้ซิ มันหมดท่าเลยจริง ๆ นะ ดู ๆ แล้วพูดออกมาทำนองใจปลาซิว คือพอน้ำขุ่น ๆ หน่อยก็หมดแรงแล้ว

๑๖. ข้อที่เขาวิจารณ์ พระมหากษัตริย์ทรงเป็นพุทธมามกะแค่นี้ก็พอแล้วจะเอาอะไรกันอีก
ตอบว่า พระมหากษัตริย์ทรงเป็นพุทธมามกะเป็นเรื่องส่วนพระองค์ที่ทรงมีพระราชศรัทธาและทรงรักษาตันติประเพณีตามกฎมณเฑียรบาล ส่วนศาสนาประจำชาติที่กำลังพูดถึงกันคือเรื่องของ “สถาบันพระพุทธศาสนา” ไม่ใช่เรื่องส่วนบุคคล พอจะแยกแยะออกไหม ? ถ้าแยกแยะเรื่องแค่นี้ไม่ออกก็อย่าพูดดีกว่า

๑๗. ข้อที่เขาวิจารณ์ อย่ายึดติด ตัวกู ของกู
ตอบว่า ก็อย่าคิดว่ารัฐธรรมนูญเป็นของ กู ซิ ชาติไทยไม่ใช่ของกูใช่ไหม ? พ่อแม่ไม่ใช่ของกูใช่ไหม ? ผัวเมียไม่ใช่ของกูใช่ไหม ? โปรดเข้าใจใหม่ว่าพระพุทธเจ้าสอนเรื่องการปล่อยวาง “ตัวกู ของกู” นั้น ทรงสอนให้ปล่อยวางตัวตนเพื่อผลประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่กว่า ไม่ใช่ปล่อยวางแบบไม่รับผิดชอบ หรือรับแต่ชอบโดยไม่รับผิด อย่างนั้นมันกาฝากสังคม

๑๘. ข้อที่เขาวิจารณ์ ร่างรัฐธรรมนูญเป็นศาสนาประจำชาติแล้วจะแก้ปัญหาอลัชชีได้ไหม ?
ตอบว่า เรามีทั้งรัฐธรรมนูญ เรามีทั้งกฎหมายลูกควบคุมสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร์ รัฐมนตรี นายกรัฐมนตรี ข้าราชการ ถามว่าในคนเหล่านั้นหมดคนชั่วคนคอรัปชั่นแล้วหรือยัง ? ถ้าไม่ยังหมด ก็หมายความว่าไม่ต้องเขียนไว้ในกฎหมายอย่างนั้นหรือ ? ช่วยคิดใหม่เถอะนะพระพุทธเจ้าทรงบัญญัติพระวินัยแล้วยังมีผู้บวชเข้ามาประพฤติผิดพระวินัยเลย ทั้ง ๆ ที่พระองค์ยังทรงพระชนม์อยู่นั่นแหละ เพราะคนชั่วย่อมมีอยู่ในทุกสังคม อลัชชีเป็นเรื่องส่วนบุคคลที่ต้องกำจัด ศาสนาประจำชาติเป็นเรื่องสถาบันที่ต้องให้ความมั่นคง

๑๙. ข้อที่เขาวิจารณ์ ฟังความคิดเห็นของคนศาสนาอื่นบ้าง
ตอบว่า ถ้าจะให้เอาอย่างนั้นก็เลิกพูดถึงเรื่องประชาธิปไตยกันไปเลยดีไหม ? ดูประเทศอื่นเขาบ้างเถอะ ศาสนิกส่วนมากแค่เกินกว่าห้าสิบเปอร์เซ็นต์นิดหน่อย เขายังประกาศให้ศาสนานั้นเป็นศาสนาประจำชาติได้เลย ทำไมคนไทยจึงไม่มีความเป็นตัวของตัวเองเลย

๒๐. ข้อที่เขาวิจารณ์ พุทธศาสนาอยู่มาได้ ๒๕๕๐ ปี โดยไม่ต้องร่าง(เขียน)ไว้ในรัฐธรรมนูญ ฯลฯ
ตอบว่า เพราะว่ามันไม่มีรัฐธรรมนูญไง ทราบหรือเปล่าว่าปัจจุบันเขาใช้กฎหมายเป็นเครื่องมือในการรักษาของมีค่า รู้ไหมว่า “เรากำลังทิ้งของเก่าเพราะเมาของใหม่” นี่ชาวโลกเช่นสหประชาชาติเขาประกาศยอมรับพระพุทธศาสนา ชาวโลกเขายอมให้ประเทศไทยเป็นศูนย์กลางแห่งพระพุทธศาสนา แต่คนไทยยังหลับหูหลับตาอยู่นี่แหละ ขนาดตึกเก่าๆ เขายังจดสิทธิบัตรเลย นี่พระพุทธศาสนาเป็นมรดกโลกยังไม่รู้จักรักษา อ้างโน้นอ้างนี้ ข้าง ๆ คู ๆ คิดใหม่เถอะท่าน อย่าดันทุรังมากไปเลย.


พระราชปณิธาน ร.๑

ตั้งใจจะอุปถัมภก
ยอยกพระพุทธศาสนา
จะป้องกันขอบขัณฑสีมา
รักษาประชาชนและมนตรี.

ท.วิสุทธิ์
๑๑/๐๖/๕๐

Download เอกสารต้นฉบับ
http://www.bpct.org/document/Question.pdf

ผลที่จะต้องได้จากการบรรจุข้อความว่า
“ประเทศไทยมีพระพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจำชาติ”
ไว้ในรัฐธรรมนูญ
โดย
พระเทพวิสุทธิกวี
เลขาธิการศูนย์พิทักษ์พระพุทธศาสนาแห่งประเทศไทย



๑. ได้ยืนยันและบันทึกความเป็นจริงทางประวัติศาสตร์ของชาติไทยที่อยู่คู่กับพระพุทธ ศาสนามายาวนานกว่า ๒๐๐๐ ปี มีความมั่นคง มีเสรีภาพ มี ภราดรภาพ มีความสมานสามัคคีตลอดมา.

๒. ได้หลักประกันความมั่นคงแห่งพระพุทธศาสนาและศรัทธาของปวงชนชาวไทย โดยมีกฎหมายรัฐธรรมนูญรองรับ ไม่เป็นศาสนาเถื่อน เช่นเดียวกับบริษัทที่ได้จดทะเบียนถูกต้องตามกฎหมายแล้ว ที่ไม่เป็นบริษัทเถื่อนอีกต่อไป เพราะเป็นศาสนาประจำชาติสมบูรณ์ทั้งโดยพฤตินัย และ โดยนิตินัย.

๓. ได้เป้าหมายและทิศทางในการส่งเสริม พัฒนาพฤติกรรมด้านศีลธรรม จริยธรรม คุณธรรม แก่คนในสังคม ตามพื้นฐานและบริบทแห่งสังคมไทย อันจะก่อให้เกิดความสามัคคี ความอยู่เป็นผาสุก ความถูกต้องชอบธรรมเป็นต้น.

๔. ได้เชิดชูพระพุทธศาสนาซึ่งเป็นศาสนาที่พระมหากษัตริย์ไทยทุกพระองค์ ทุกราชวงศ์ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน ทรงมีพระราชศรัทธาเลื่อมใส ถึงปัจจุบันคนไทยเกินกว่า ๙๐% นับถือพระพุทธศาสนาและพร้อมสละเลือด เนื้อ ชีวิต เพื่อรักษาพระ พุทธศาสนาไว้ต่อไป.

๕. ได้สร้างและรับรองความมั่นคงแก่สถาบันทั้งสามของชนชาติไทยอย่างสมบูรณ์ครบถ้วน เกิดความมั่นใจแก่ปวงชนชาวไทยในการรักษาสถาบัน.

๖. ได้สร้างและยอมรับความสอดคล้องกับมติของประชาคมโลก ที่ให้ความ สำคัญกับพระพุทธศาสนา และ ประเทศไทย ตลอดมา รวมทั้งสหประชาชาติก็ได้ยกย่องให้วันวิสาขบูชาเป็นวันสำคัญสากล.

๗. ได้ส่งเสริมสนับสนุนมติมหาชนชาวโลก ที่พร้อมกันลงนามยอมรับให้ประเทศไทยเป็นศูนย์กลางแห่งพระพุทธศาสนาของโลก อันจะเป็นเกียรติประวัติของประเทศไทยและปวงชนชาวไทยทั้งมวลสืบไป.

พระเทพวิสุทธิกวี (เกษม)
เลขาธิการศูนย์พิทักษ์พระพุทธศาสนาแห่งประเทศไทย

http://www.bpct.org/index.php?option=com_content&task=view&id=568