"ติเยาว์" ตระกูลพื้น...

"ติเยาว์" ตระกูลพื้นเพมอญและหลานชายทายาท
ความเป็นมาความสัมพันธ์กันระหว่างพณฯ ท่านเชาวน์วัศ สุดลาภา กับดร.วงศ์ศักดิ์ สวัสดิ์พาณิชย์ วงศ์ศักดิ์ สวัสดิ์พาณิชย์ (Vongsak Swasdipanich) ปัจจุบันเป็น ผู้ว่าราชการจังหวัด ราชบุรี2550 วงศ์ศักดิ์ สวัสดิ์พาณิชย์ (Vongsak Swasdipanich) ผู้ว่าราชการจังหวัดหนองคาย เกิด ๆ๒๗ มิถุนายน ๒๔๙๔ อายุ ๕๔ ปีเต็ม ภูมิลำเนาอำเภออาจสามารถ จังหวัดร้อยเอ็ด บุตรคนที่ ๕ ของเจริญ - ซิวเจียง สวัสดิ์พาณิชย์ อนันต์ สวัสดิ์พาณิชย์ พี่ชายคนโต ประกอบธุรกิจการเกษตรที่จังหวัดร้อยเอ็ด มนตรี สวัสดิ์พาณิชย์ พี่ชายคนรอง ประกอบธุรกิจน้ำแร่ดื่มที่จังหวัดร้อยเอ็ด ชูศรี ไวทยาวันศิริ พี่สาวคนที่สาม ประกอบธุรกิจเภสัชและกิจการโรงแรมที่จังหวัดนครราชสีมา รองศาสตราจารย์ ดร. สุวพงษ์ สวัสดิ์พาณิชย์ พี่ชายคนที่สี่ รองอธิการบดีมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตสกลนคร เกรียงศักดิ์ สวัสดิ์พาณิชย์ น้องชาย นิติกรธนาคารกรุงเทพ จำกัด สำนักงานใหญ่ และมัชฌา นราสวัสดิ์ น้องสาวคนเล็ก ประกอบธุรกิจอะไหล่รถจักรยานยนต์ที่จังหวัดร้อยเอ็ด การศึกษาชั้นประถมโรงเรียนบ้านอาจสามารถ จังหวัดร้อยเอ็ด มัธยมต้นโรงเรียนร้อยเอ็ดวิทยาลัย ออกไปเข้า ม.ศ. ๓ ที่วิทยาลัยบางแสน ตามคำแนะนำของญาติผู้ใหญ่ ดร. ก่อ สวัสดิ์พาณิชย์ บิดาของศิโรตม์ สวัสดิ์พาณิชย์ อธิบดีกรมสรรพากร และมัธยมปลายโรงเรียนจรัสสมรอนุศาสน์ ยานนาวา กรุงเทพฯ เป็นน้องใหม่ภาควิชารัฐศาสตร์ คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ปีการศึกษา ๒๕๑๓ เพราะอยากเป็นนายอำเภอ โดยมีอุดม พัวสกุล ผู้ว่าราชการจังหวัดลำพูนเป็นเพื่อนร่วมรุ่น เรียนแบบไม่หยุดพักทั้งภาคเล็กและภาคใหญ่ ย่นเวลาเหลือ ๓ ปี ทั้ง ๆ ที่อาจารย์เตือนว่าถ้าพลาดละก็เจ็บกว่าคนเรียน ๔ ปี แต่ก็ได้รัฐศาสตรบัณฑิต ปีการศึกษา ๒๕๑๕ รับพระราชทานปริญญาพร้อมรุ่นพี่ในปี ๒๕๑๖ ๐ ๐ ๐ นั่งรถไฟเข้ากรุงเทพฯ ไปพบเชาว์วัศน์ สุดลาภา เลขานุการจอมพล ประภาส จารุเสถียร รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยในขณะนั้น เพื่อขอฝึกงานโดยไม่ต้องการเงินเดือน เชาว์วัศน์ สุดลาภา ชอบใจที่กล้าเดินเข้ามาหาทั้ง ๆ ที่ไม่เคยรู้จักกัน แต่พรรคพวกพามาฝากเยอะ ก็เลยรับไว้ทั้งธรรมศาสตร์ จุฬาฯ และเชียงใหม่ มหาวิทยาลัยละ ๑ คน ได้เป็นลูกจ้างชั่วคราวสมใจ ทำได้ไม่กี่เดือนก็เกิดเหตุการณ์ ๑๖ ตุลาคม ๒๕๑๖ ภารกิจที่ไม่เคยคิดมาก่อนในชีวิตคือพาเชาว์วัศน์ สุดลาภา หลีกลี้ผู้คนไปหลบภัยที่โรงแรมรัตนโกสินทร์ ถนนราชดำเนิน โรงแรม ๙๙ บางลำภู โรงแรมพาร์ลิเมนท์ ถนนวิสุทธิกษัตริย์ และโรงแรมวงเวียน ๒๒ กรกฎาคม จนเงินหมด เชาว์วัศ สุดลาภา ให้นำแฟ้มบัญชีเจ้าหน้าที่มาเปิดดูว่ารู้จักใครที่ไว้ใจได้บ้าง แล้วโทรศัพท์บอกเขามาช่วยจ่ายเงินให้ที จากนั้นก็พาเชาว์วัศ สุดลาภา ไปส่งที่อำเภออุทัย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา แล้วพาภริยาของเชาว์วัศ สุดลาภา ขึ้นรถไฟล่องใต้ไปส่งที่จังหวัดสงขลา ก่อนจะกลับมารายงานตัวที่กองอำนวยการรักษาความมั่นคงภายใน (กอ.รมน.) สวนรื่นฤดี พร้อมกับพันตำรวจเอก สุทิน เอมะพัฒน์ ช่วยราชการสำนักงานเลขานุการรัฐมนตรีในขณะนั้น สามวันสามคืนในสวนรื่นฤดี ได้รับรู้เรื่องราวหลายอย่าง รวมทั้งการเจรจาของจอมพล ถนอม กิตติขจร นายกรัฐมนตรีในขณะนั้น และนายทหารระดับสูง อาทิ พลเอก กฤษณ์ สีวะรา และพันเอก ณรงค์ กิตติขจร เป็นต้น เด็กกว่าเขาเพื่อน จึงรับหน้าที่ให้บริการอาหารเครื่องดื่มแก่ผู้ใหญ่ใน กอ.รมน. หลังหายตื่นเต้นจากเหตุการณ์ที่ค่อย ๆ สงบลง ก็นึกขึ้นได้ว่าไปสอบแข่งขันเป็นปลัดอำเภอเอาไว้ แวะไปดู จึงรู้ว่าติด ๑ พฤษภาคม ๒๕๑๘ ได้รับการบรรจุเป็นปลัดอำเภอตรี กิ่งอำเภอปทุมรัตน์ ร้อยเอ็ด จังหวัดบ้านเกิดเมืองนอนของตนเอง ทำงานได้ปีเดียว ผู้ว่าราชการจังหวัดแวะมาตรวจราชการแล้วเห็นหน่วยก้าน สั่งให้เข้ามาเป็นปลัดอำเภอตรี อำเภอเมืองร้อยเอ็ด พร้อมกับสอบได้ชั้นโท (เจ้าพนักงานปกครอง ๔) ๒๕๑๙ ศึกษาต่อระดับปริญญาโทด้านบริหารรัฐกิจที่ Kentucky State University (KSU), Frankfort, Kentucky สหรัฐฯ ๒๕๒๐ ได้ปริญญา Master of Public Affairs (Planning) บินกลับมาประจำกองการศึกษาประชาบาล จนกระทั่งสอบได้ระดับ ๕ กันยายน ๒๕๒๒ ย้ายไปเป็นเจ้าหน้าที่วิเคราะห์นโยบายและแผน ๕ สำนักงานจังหวัดเลย ปีถัดมาย้ายไปลงตำแหน่งเดียวกันที่จังหวัดพิจิตร ธันวาคม ๒๕๒๕ ย้ายไปเป็นเจ้าหน้าที่วิเคราะห์นโยบายและแผน จังหวัดศรีสะเกษ หลังสอบได้ระดับ ๖ อยู่ศรีสะเกษ ๕ ปีเต็ม จึงได้ย้ายไปรักษาการหัวหน้าฝ่ายแผนและโครงการ จังหวัดอุบลราชธานี ตุลาคม ๒๕๓๓ ได้รับแต่งตั้งให้รักษาการหัวหน้าสำนักงานจังหวัดอุบลราชธานี หลังสอบได้ระดับ ๗ เพียงปีเดียวก็สอบได้ระดับ ๘ ธันวาคม ๒๕๓๔ ได้รับแต่งตั้งเป็นหัวหน้าสำนักงานจังหวัดมุกดาหาร (เจ้าหน้าที่วิเคราะห์นโยบายและแผน ๘) จากนั้น เข้ารับการอบรมหลักสูตรนักบริหารมหาดไทย ระดับ ๘ สถาบันดำรงราชานุภาพ ๔๕ วัน เมื่อชนะศักดิ์ ยุวบูรณ์ ย้ายไปเป็นผู้ว่าราชการจังหวัดเชียงใหม่ ได้ทำเรื่องขอผู้จบปริญญาโทจากต่างประเทศมาเป็นหัวหน้าสำนักงานจังหวัดเพื่อช่วยงาน SEA Games ซึ่งเชียงใหม่เป็นเจ้าภาพ กระทรวงฯ ส่งชื่อมาให้ ๒ คน แต่คนแรกขออยู่ที่เก่า หัวหน้าสำนักงานจังหวัดเชียงใหม่จึงกลายเป็นวงศ์ศักดิ์ สวัสดิ์พาณิชย์ ยังไม่ทันจะเดินทางไป อารีย์ วงศ์อารยะ ปลัดกระทรวงมหาดไทยในขณะนั้นโทรศัพท์มาหา บอกว่าคงจะไม่ได้ไปเชียงใหม่แล้วละ ไม่เป็นไร เพราะก็ไม่อยากไปอยู่แล้ว หัวหน้าสำนักงานจังหวัดเชียงใหม่ตัวจริงไม่ใช่ใครที่ไหน พระนาย สุวรรณรัตน์ ผู้ว่าราชการจังหวัดนนทบุรี ซึ่งเป็นนายอำเภออมก๋อยในขณะนั้น เมษายน ๒๕๓๕ ได้รับคำสั่งใหม่ให้มาเป็นหัวหน้าสำนักงานจังหวัดสมุทรปราการ แต่คนเก่าขออยู่ต่อ ในขณะที่คนใหม่ก็ไม่สมัครใจจะไป จึงไม่ได้ไปทั้งเชียงใหม่และสมุทรปราการทั้ง ๆ ที่คำสั่งออกมาแล้ว สรุปแล้วได้อยู่ที่เดิม คือ มุกดาหาร ตุลาคม ๒๕๓๖ ย้ายไปเป็น หัวหน้าสำนักงานจังหวัดขอนแก่น ๐ ๐ ๐ เมื่อกระทรวงมหาดไทยปรับโครงสร้างภายในแยก "ฝ่ายแผนพัฒนาจังหวัด" ออกจาก "สำนักนโยบายและแผน" แล้วยกขึ้นเป็นหน่วยงานระดับกอง ชนะศักดิ์ ยุวบูรณ์ รองปลัดกระทรวงมหาดไทย นึกถึงคนที่เคยขอไปช่วยงาน SEA Games แล้วไม่ได้มาทำงานด้วยกันเมื่อครั้งยังเป็นผู้ว่าราชการจังหวัดเชียงใหม่ หนนี้คงไม่มีปัญหา พฤศจิกายน ๒๕๓๗ จึงได้รับแต่งตั้งเป็นผู้อำนวยการกองแผนพัฒนาจังหวัด สำนักงานปลัดกระทรวงมหาดไทย คนแรก คนในกระทรวงมหาดไทยด้วยกันไม่ได้หมายความว่าจะมีโอกาสเติบโตหรือได้รับการพิจารณาให้ดำรงตำแหน่งผู้ว่าราชการจังหวัดถ้าไม่ผ่านการเป็นปลัดอำเภอ นายอำเภอ ปลัดจังหวัด และรองผู้ว่าราชการจังหวัด ก็ยากที่จะได้ขึ้นเป็นผู้ว่าราชการจังหวัด เช่น ข้าราชการมหาดไทยระดับ ๔ - ๕ ถ้าโอนมาจากสายปกครองแล้ว โอกาสในการเข้าโรงเรียนนายอำเภอจะน้อยลง เมื่อไม่ได้เรียนก็ไม่ได้เป็นนายอำเภอ แต่ถ้าได้เป็นผู้อำนวยการกอง ในสำนักงานปลัดกระทรวงมหาดไทยแล้ว ยังมีโอกาสที่จะได้รับการพิจารณาแต่งตั้งเป็นรองผู้ว่าราชการจังหวัด เส้นทางไปสู่การเป็นผู้ว่าราชการจังหวัดจึงไม่ถึงกับตีบตัน ผนวกกับการปฏิบัติงานในจังหวัดชายแดนมาตลอด เงินเดือนที่ได้รับก็สูงเต็มขั้น ผลงานใหม่ก็ได้ใช้ความรู้ด้านการวางแผนที่ได้ร่ำเรียนมา ตุลาคม ๒๕๓๙ จึงได้รับแต่งตั้งเป็นรองผู้ว่าราชการจังหวัดปัตตานี โดยไม่ผ่านการเป็นนายอำเภอและปลัดจังหวัด ขณะมีอายุน้อยที่สุดในบรรดาคนเป็นรองผู้ว่าฯ ด้วยกัน โดยไม่เคยวิ่งเต้นให้ได้มาซึ่งตำแหน่ง จากนั้น กลับไปเข้ารับการอบรมหลักสูตรนักบริหารมหาดไทย ระดับ ๙ สถาบันดำรงราชานุภาพ นาน ๖ เดือนเต็ม จึงกลับมาทำงานต่อ แม้ยังไม่มีอำนาจเต็มเหมือนผู้ว่าราชการจังหวัด แต่ก็หนีไม่พ้นการใช้หลักนักบริหาร (องค์กร) นักพัฒนา (โครงการ) และนักปกครอง (คน) ขาดไปหลักใดหลักหนึ่งก็ไม่ได้ งานที่ได้รับมอบหมายจากพลากร สุวรรณรัฐ ผู้ว่าราชการจังหวัดปัตตานีในขณะนั้น คือการจัดตั้งเขตอุตสาหกรรม อันทำให้ปัตตานีเป็นหนึ่งในจังหวัดที่มีโรงงานด้านอุตสาหกรรมการเกษตรขนาดใหญ่ที่สุดในภาคใต้ อาทิ โรงงานปลากระป๋อง โรงงานปลาป่น โรงงานอาหารสัตว์ เป็นต้น อีกงานหนึ่งคือคือโครงการจัดตั้งธนาคารอิสลาม (Islamic Bank) และที่ได้รับมอบหมายเป็นพิเศษคือการเป็นตัวแทนผู้ว่าราชการจังหวัดใน ๔ จังหวัดภาคใต้เข้าร่วมประชุมความร่วมมือทางเศรษฐกิจระหว่างไทย อินโดนีเซีย สิงคโปร์ และมาเลเซีย เนื่องจากจังหวัดภูเก็ตมีเป้าหมายในการเป็นเมืองหน้าต่างโลก พีระพงศ์ จำนงเฉลิมฉัตร ผู้ว่าราชการจังหวัดในขณะนั้นจึงทำเรื่องขอตัว เพราะเห็นศักยภาพที่ปัตตานี ตุลาคม ๒๕๔๐ ย้ายไปดำรงตำแหน่งรองผู้ว่าราชการจังหวัดภูเก็ต โดยมีชาวไทยมุสลิม ๗ คันรถ ตามมาส่งถึงตัวเกาะ ๐ ๐ ๐ ที่ภูเก็ต รับผิดชอบงานด้านเศรษฐกิจ โดยมีภารกิจหลักพัฒนาการท่องเที่ยว ซึ่งช่วงนั้นมีการใช้ทรัพยากรธรรมชาติเต็มที่ จนไม่ทันกับการดูแลรักษา แต่ก็ไม่ง่ายในการจัดระเบียบ เพราะ "ผลประโยชน์" คืออุปสรรคสำคัญ โดยเฉพาะป่าตอง "สารสนเทศ" คือ หัวใจสำคัญในการบริหารจัดการ หลังตามเก็บรายชื่อชาวบ้านร้านถิ่นมาแยกเป็นหมวดหมู่จนรู้ใครเป็นใคร และรู้ต่อไปถึงอิทธิพลที่มีผลทั้งทางบวกและลบต่อการจัดระเบียบ ผลพวงจากการจัดทำสารสนเทศ ทำให้เห็นภาพด้านประชากรศาสตร์อย่างชัดเจนของคนภูเก็ต จึงมีโอกาสได้เชื่อมโยงคนไทยมุสลิมซึ่งมีอยู่ร้อยละ ๓๕ มาช่วยกันพัฒนาภูเก็ต และหลังการเดินเท้าย่ำป่าตอง ยังทำให้รู้ว่าหนึ่งในกลุ่มผู้สร้างปัญหาจุ๊ก ๆ จิ๊ก ๆ ไม่ใช่ใครที่ไหน พวกแผงหลัก แผงลอย รถเข็น และคานหาบ เร่ขายตำบักหุ่ง (ใส่หรือไม่ใส่ปลาแดกก็แล้วแต่) ไปจนถึงรถสองแถว และนวดโบราณทั้งที่อยู่ในตึกและริมชายหาด พอได้ยินเขาส่งเสียง ก็รู้ว่าไม่ใช่ใครที่ไหน จัดแจงส่งภาษาเดียวกัน ป่าตองค่อย ๆ มีระเบียบขึ้นโดยลำดับหลังหลังเปลี่ยนผู้ว่าราชการจังหวัดอีก ๒ คน คือ พงศ์โพยม วาศภูติ ผู้ว่าราชการจังหวัดนครราชสีมาในปัจจุบัน และชาญชัย สุนทรมัฏฐ์ รองปลัดกระทรวงฯ ฝ่ายความมั่นคงในปัจจุบัน เป็นรองผู้ว่าฯ ภูเก็ตครบ ๔ ปี แต่เปลี่ยนผู้ว่าฯ ปีละคน ตุลาคม ๒๕๔๔ ย้ายไปเป็นรองผู้ว่าราชการจังหวัดระนอง พร้อมกับเข้าศึกษาที่วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร (วปรอ. ๔๔๑๔) เป็นเวลา ๑ ปีเต็ม เพื่อนร่วมรุ่นที่กำลังขั้วตำแหน่งใหม่ในเดือนตุลาคมที่จะถึงนี้ อาทิ พลเรือเอก สถิรพันธุ์ เกยานนท์ ว่าที่ผู้บัญชาการทหารเรือ พลเรือเอก วิชัย ยุวนางกูร ว่าที่รองผู้บัญชาการทหารเรือ พลเรือเอก นพพร อาชวาคม ว่าที่ผู้บัญชาการกองเรือยุทธการ พลเอก พรชัย กรานเลิศ ว่าที่ผู้ช่วยผู้บัญชาการทหารบก พลอากาศเอก พรชัย รามโกมุท ว่าที่ผู้บัญชาการกองบัญชาการสนับสนุนทหารอากาศ พลตำรวจโท ชลอ ชูวงษ์ และพลตำรวจโท วิโรจน์ พหลเวชช์ ว่าที่ผู้ช่วยผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ เป็นต้น ส่วนเพื่อนร่วมรุ่นที่มาจากกระทรวงเดียวกัน ได้แก่ เจตน์ ธนวัฒน์ ผู้ว่าราชการจังหวัดขอนแก่น พระนาย สุวรรณรัฐ ผู้ว่าราชการจังหวัดนนทบุรี วิชม ทองสงค์ ผู้ว่าราชการจังหวัดนครศรีธรรมราช ปรีชา บุตรศรี ผู้ว่าราชการจังหวัดอุตรดิตถ์ เมฆินทร์ เมธาวิกูล ผู้ตรวจราชการกระทรวงมหาดไทย ปานชัย บวรรัตนปราน ผู้ว่าราชการจังหวัดสกลนคร และสุธี มากบุญ ผู้ว่าราชการจังหวัดยโสธร ๐ ๐ ๐ ๑ ตุลาคม ๒๕๔๕ โปรดเกล้าฯ แต่งตั้งเป็นผู้ว่าราชการจังหวัดหนองคาย หลังจบ วปอ. "หนองคาย" จังหวัดชายแดนติดแม่น้ำโขงได้ชื่อว่าน่าอยู่อันดับ ๗ ของโลก เป็นดินแดนชุ่มน้ำอันดับ ๑,๐๙๘ ของโลก เป็นเมืองที่มีนักบวชและนักพรตมากที่สุดในเอเชีย และการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยยังจัดให้เป็น ๑ ใน ๕ จังหวัดที่น่าอาศัยระยะยาวอีกด้วย ฟังแล้วน่าชื่นชม แต่ไม่มีอะไรในกอไผ่ที่จะผลักดันให้คนต่างถิ่นหรือต่างชาติอยากมาเที่ยวและลงทุนเพื่อให้คนหนองคายมีรายได้ดีขึ้น ขณะที่บางคนในภาครัฐกลับทำงานผิดช่องทาง ประสบการณ์จากการเป็นหัวหน้าสำนักงานจังหวัดและรองผู้ว่าราชการจังหวัดช่วยให้ไม่ต้องเสียเวลาเริ่มต้นเท่าใดนัก ข้อมูลข่าวสารที่ถูกต้องเป็นเรื่องสำคัญ ระยะแรกจึงต้องอาศัย Honda, Silver Shadow คันใหญ่ ขับตระเวณเข้าไปตรวจพื้นที่ทุกสัปดาห์ ล้มเมื่อใดไม่ต้องยก เพราะมอเตอร์ไซค์หนักกว่าท่านผู้ว่าฯ ร่างเล็กหลายร้อยกิโลกรัม จากนั้น จัดประชุมนายอำเภอให้ถี่ขึ้น เพื่อเร่งนโยบายของรัฐที่ได้นำมาขยายเป็นแผนปฏิบัติการให้บังเกิดผลเป็นรูปธรรม โดยชี้ให้เห็นว่า ช่องทางนี้นอกจากจะช่วยชาวบ้านให้อยู่ดีกินดีแล้ว ยังสนองนโยบายจากส่วนกลางอันเป็นผลงานที่ชอบธรรมอีกด้วย และเพื่อให้เรื่องที่คนชื่นชมมีความเป็นไปได้จริง โครงการเรารักหนองคายจึงเกิดขึ้น แต่ถ้าภายในไม่พร้อมก็ยากที่จะรุกออกไปภายนอกได้ดี จึงเริ่มต้นที่การทำภายในให้สะอาดทั้งด้าน "รูปธรรม" และ "นามธรรม" เริ่มจากรณรงค์ให้ "หนองคายไร้ขยะ" ด้วยการจัดให้มีวัน "เรารักหนองคาย" โดยส่วนราชการภูมิภาค ท้องถิ่น และชาวบ้าน มาคุยกัน ในที่สุดก็ออกมาเป็นทุกวันพุธที่สองและสี่ของเดือน ทั้ง ๑๗ เทศบาลเล็กใหญ่ และ ๑๑๑ องค์การบริหารส่วนตำบล ตลอดจนชาวบ้าน ยกขบวนกันออกมาทำความสะอาดหนองคายทั้งจังหวัด ทำมาแล้วตั้งแต่ต้นปี ๒๕๔๕ จนถึงวันนี้ ต่อไปเป็นเรื่องของการบริหารจัดการ วัฒนธรรม จริยธรรม และระเบียบวินัย ข้าราชการ นับว่าท้าทายในการผลักดันให้มีธรรมบริหาร (Good Governance) แผนส่งเสริมการทำงานด้วยความ "จริงใจ จริงจัง และโปร่งใส" จึงเกิดขึ้น โดยจัดตั้งคณะทำงานด้านยุทธศาสตร์ (CEO Staff) ของผู้ว่าราชการจังหวัด ประกอบด้วยหัวหน้ากลุ่มยุทธศาสตร์ของกระทรวงต่าง ๆ ที่มาประจำอยู่ในจังหวัด แล้วจัดให้มีการประชุมกันทุกวันอังคารและพฤหัสบดี และจัดอบรมข้าราชการให้เข้าใจเรื่อง "ธรรมบริหาร" ชาวบ้าน มีการจัดตั้งตัวแทนประชาชน ๗ คนนอกล้วน ๆ มาจากชาวไทยเชื้อสายญวน ต้นตระกูลเก่า ณ หนองคาย มหาวิทยาลัยขอนแก่น วิทยาเขตหนองคาย ประชาคม ผู้นำลูกเสือชาวบ้าน องค์กรพัฒนาเอกชน และประชาชนในอำเภอเมือง เพื่อให้ข้อคิดเห็นและเสนอแนะแก่ผู้ว่าฯ เด็กและเยาวชน แผนงาน "คุณครูผู้ว่าฯ" ซึ่งวัยรุ่นฮือฮาเมื่อเห็น "ผู้ใหญ่แนว" สวมบทครูสัญจร ขี่มอเตอร์ไซค์ตะลอนสอนหนังสือนักเรียนมัธยม โดยเฉพาะวัยรุ่นเป็นกลุ่มเป้าหมายพิเศษ จากนั้นนำเด็กนักเรียนที่อยู่ชนบทรอบนอกทยอยกันเข้ามาพบผู้ว่าฯ ต่อด้วยทัศนศึกษาในเมือง ในทางกลับกันก็ส่งนักเรียนในเมืองไปทัศนศึกษาชนบทที่ห่างไกล แต่ไม่ลืมอุปกรณ์การเรียนการสอนและเครื่องมือที่จะช่วยให้นักเรียนทำกิจกรรมได้ แผนงานพัฒนาห้องเรียนคอมพิวเตอร์ แผนงานห้องเรียนศิลปะ และแผนงานลานกีฬาเอนกประสงค์ จึงทยอยออกมารองรับ โดยเฉพาะทุนการศึกษาเด็กนักเรียนที่ด้อยโอกาส ซึ่งเงินส่วนหนึ่งมาจากเพื่อนร่วมรุ่น วปรอ. ๔๔๑๔ นี่แหละ ๐ ๐ ๐ เมื่อภายในสะอาด อบอุ่น และมีความพร้อมระดับหนึ่ง จึงเริ่มงานเชิงรุก อันได้แก่ การพัฒนาจังหวัดหนองคายในด้านนิเวศ เกษตรอุตสาหกรรม การค้าชายแดน และท่องเที่ยว ด้านนิเวศ หนองคายมีพื้นที่ติดแม่น้ำโขง ๓๓๐ กิโลเมตร แต่ละปีหน้าดินถูกน้ำเซาะหายไป ๒ เมตร ปล่อยต่อไปอีกไม่ได้แล้ว จึงทำการศึกษาจุดที่อ่อนไหว ส่วนไหนที่พังทลายมากก็สร้างเขื่อนป้องกันตลิ่งเป็นจุด ๆ ไป ได้งบเพิ่มเติมมาเมื่อใดก็ทยอยทำตามแผนที่ได้ศึกษาไว้ ด้านเกษตรอุตสาหกรรม นอกจากการส่งเสริมสินค้าหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ (One Tambon One Product: OTOP) ที่ประกวดประขันกันทุกจังหวัดแล้ว คือการใช้จุดเด่นของจังหวัดในด้านภูมิศาสตร์ พัฒนาให้หนองคายเป็นครัวโลกด้านผักผลไม้ที่ปลูกได้ทุกชนิด ตลอดจนการปลูกพืชสมุนไพรและสวนพฤกษชาติ ควบคู่กับเป้าหมายในการตั้งโรงงานปุ๋ยอินทรีย์ ๖ แห่ง เพื่อใช้ในการส่งเสริมแผนงานนี้ โดยเฉพาะยางพาราซึ่งหนองคายมีพื้นที่ใหญ่ที่สุดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือถึง ๒๕๐,๐๐๐ ไร่ การค้าชายแดน แม้หนองคายเป็นเมืองชายแดน แต่ที่ผ่านมามีแต่หันหน้าหากรุงเทพฯ หันหลังให้ต่างประเทศ น่าจะไปลาวและจีนตอนใต้อีกทางหนึ่ง จึงตั้งคณะทำงานชายแดน ฝ่ายไทยมี ๗ คน มาจากหัวหน้ากลุ่มยุทธศาสตร์ ตำรวจ ทหาร เกษตรฯ ศึกษาฯ พาณิชย์ และสำนักงานจังหวัด ฝ่ายลาวอีก ๗ คน รวมเป็น ๑๔ คน ให้ความสำคัญด้านความสัมพันธ์ระหว่างประเทศที่ต้องมาก่อน เมื่อชอบพอกันแล้ว เรื่องอื่น ๆ ก็พูดกันได้ ถัดไปเป็นเรื่องความปลอดภัย ความมั่นคง ยาเสพติด แรงงานต่างด้าว และการค้าขาย ส่วนแผนงานสำคัญในเรื่องการค้าชายแดน คือ การจัดตั้งเขตปลอดอากร จัดตั้งเขตเศรษฐกิจพิเศษอุดรธานี-หนองคาย-เวียงจันทน์ จัดหาพื้นที่ตรวจสินค้าแห่งใหม่ของด่านศุลกากร และจัดสร้างด่านพรมแดนพร้อมท่าเทียบเรือแพขนานยนต์ที่อำเภอบึงกาฬ การท่องเที่ยว งานใหญ่คือการจับมือกับ ดร. จิตสันติ ธนะโสภณ ผู้ว่าการ การรถไฟแห่งประเทศไทย ใช้บริเวณสถานีรถไฟเก่าก่อสร้างพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำจืด (Aquarium) มูลค่า ๓๓๗ ล้านบาท เพื่ออนุรักษ์พันธุ์ปลาในแม่น้ำโขงที่เหลืออยู่ ๕๘๐ สายพันธุ์ ไม่ให้หดหาย คาดว่าจะแล้วเสร็จในปี ๒๕๕๐ อีกงานหนึ่งเป็นการก่อสร้างศูนย์ OTOP เพื่อเป็นแหล่งกลางในการเผยแพร่และจำหน่ายสินค้าทุกตำบลของจังหวัดฯ และ ASEAN ข้างศาลากลาง เนื้อที่ ๕ ไร่ มีทั้งสินค้าบ้านเรา สินค้าบ้านเขา คือ จีน และสิบสองปันนา มูลค่ากว่า ๔๐ ล้านบาท ขณะเดียวกันก็ส่งเสริมให้คนต่างชาติและต่างถิ่นได้สัมผัสวิถีชีวิตแบบไทย ๆ ของชาวหนองคายด้วยการพัฒนาที่พักในบ้าน (Home stay) กระจายไปทั่วอำเภอที่อยู่ริมแม่น้ำโขง เพื่อบริการนักท่องเที่ยวที่นิยมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม และที่ถึงขั้นผลิตคู่มือกันเลยก็คือ ส่งเสริมการท่องเที่ยวระหว่างหนองคายกับเวียงจันทน์ แบบว่า มา ๑ จังหวัด ได้เที่ยว ๒ ประเทศ ทำนองนั้น ๐ ๐ ๐ ทั้งหมดที่ว่ามานี้ ประเด็นอยู่ที่การสื่อสารให้ทุกฝ่ายได้รับรู้ข่าวสาร เข้าใจ ยอมรับ และพร้อมที่จะให้ความร่วมมือ ที่นี่ใช้วิธีการสื่อสารค่อนข้างหลากหลาย ทั้งระดับบุคคล ระดับกลุ่ม ไปจนถึงระดับมวลชน มีทั้งที่ผู้ว่าฯ เข้าไปหา และยกขบวนกันมาพบ ตลอดจนการสื่อสารที่เป็นทางการและไม่เป็นทางการ ทุกเช้าวันเสาร์หลังรายการ "นายกฯ พบประชาชน" ที่หนองคายมีรายการ "บ้านเมืองน่าอยู่" ทางวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย FM ๙๐.๕ เมกะเฮิรตซ์ เวลา ๐๙.๐๐ - ๑๐.๐๐ น. ผู้ว่าฯ วงศ์ศักดิ์ สวัสดิ์พาณิชย์ พูดใส่ไมโครโฟนคุยกับชาวบ้านให้ได้รับรู้ข้อมูลข่าวสาร มีการบอกเล่าเก้าสิบ พร้อมเปิดสายท้ายรายการให้สอบถามและร้องเรียนอีกด้วย ทุกครั้งเมื่อกลับจากประชุมที่กรุงเทพฯ วันรุ่งขึ้น หัวหน้าส่วนราชการและนายอำเภอจะรับรู้เรื่องราวที่ไปประชุมมา วันถัดไป กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน และองค์การบริหารส่วนตำบล จะรับรู้ข่าวสารผ่านหัวหน้าส่วนราชการและนายอำเภอ และวันที่สาม ประชาชนในแต่ละท้องถิ่นจะรับรู้ข่าวสารจากกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน และองค์การบริหารส่วนตำบล แล้วยังเปิด "สภากาแฟ" อีกเดือนละ ๒ ครั้ง เวลา ๐๗.๐๐ - ๐๘.๓๐ น. ให้หัวหน้าส่วนราชการ ส่วนท้องถิ่น และภาคเอกชน ได้แสดงความคิดเห็นร่วมกัน นอกเหนือจากวารสาร "เรารักหนองคาย" รายเดือน และแผ่นพับต่าง ๆ มากมาย ฯลฯ ไม่มีท้องที่ใดปราศจากอิทธิพล แต่เมื่อคนหลายฝ่ายในท้องที่นั้นสามารถเข้าถึงกัน โดยมีเวทีให้พบปะพูดจากัน ความกดดันถ้ามีก็จะน้อยลง เครือข่ายภาคประชาชนที่มีความพร้อมด้านข้อมูลข่าวสารยังช่วยให้การปฏิบัติงานภาครัฐเกิด "ธรรมบริหาร" อีกทางหนึ่งด้วย ที่นี่มีรายชื่อผู้ยากจนในบัญชีกว่า ๘,๐๐๐ คน ฝันของผู้ว่าฯ วงศ์ศักดิ์ สวัสดิ์พาณิชย์ คือ ศูนย์กลางด้านการค้าและบันเทิงมูลค่ากว่า ๔,๐๐๐ ล้านบาท ที่ภาคเอกชนให้ความสนใจเพราะอยู่ใกล้ลาว ถ้าเกิดขึ้นจริงเมื่อใด แทบจะล้างบัญชียากจน เพราะคนมีงานทำกันทั่วถ้วน ๐ ๐ ๐ ชีวิตส่วนตัว สมรสกับวิไลพร วิรัตน์จันทร์ อดีตพนักงานสาขาอำเภอเกษตรวิสัย ธนาคารกรุงเทพ จำกัด (มหาชน) จังหวัดร้อยเอ็ด เมื่อ ๑๗ มีนาคม ๒๕๑๘ เบญจพล สวัสดิ์พาณิชย์ บุตรคนโต อายุ ๒๓ ปี ภาควิชาโยธา คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมหานคร ปีสุดท้าย เบญจรงค์ สวัสดิ์พาณิชย์ บุตรคนเล็ก อายุ ๑๘ ปี คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง ปี ๒ ข้อคิดที่ วงศ์ศักดิ์ สวัสดิ์พาณิชย์ เขียนไว้ในทำเนียบรุ่น วปรอ. ๔๔๑๔ ก็คือ ... "จะเก่ง จะดี จะชั่ว อยู่ที่ตัวสร้างขึ้นมาเอง" บรรดาพ่อค้าแม่ขายครั้นรู้ว่ารองผู้ว่าฯ ผูกเสี่ยวกัน ก็ดีใจ ให้ความเคารพนับถือ เมื่อเป็นพวกเดียวกันแล้ว "ทำแบบนี้ต่อไปไม่ได้ มาอยู่ที่นี่ต้องไว้หน้าพ่อ" รองผู้ว่าฯ คนร้อยเอ็ดขอกันตรง ๆ จากนั้น จัดแจงรวมกลุ่มตั้งชมรมชาวอีสานในจังหวัดภูเก็ต หลังอยู่ที่นี่ได้ ๑ ปี อันเป็นช่วงที่จเด็จ อินสว่าง มาเป็นผู้ว่าราชการจังหวัดแทนพีระพงศ์ จำนงเฉลิมฉัตร แล้วรับเป็นประธานชมรมฯ คนแรก อันทำให้รู้ว่าที่นี่มีชาวอีสานกว่า ๒๐,๐๐๐ คน สมมติเล่น ๆ ถ้าทุกคนโอนทะเบียนบ้านไปอยู่ภูเก็ตเมื่อใด มีโอกาสเลือกสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรได้แล้ว ๑ คน
ผู้ตั้งกระทู้ ฃรXีb�๗•a€ A P…"ๅ€๕r)“พX๒�M*ุ’}9{๕ �ฐk- :: วันที่ลงประกาศ 2008-04-08 12:20:17

[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (1369131)
อ๋อ ! ผมรู้จักครับ
ผู้แสดงความคิดเห็น นักศึกษาหนุ่ม วันที่ตอบ 2008-04-24 17:02:30

ความคิดเห็นที่ 2 (1420981)

ท่านเป็นผู้บริหารและนักพัฒนา ที่มีแต่ให้โดยไม่หวังสิ่งใดจริงๆ

ผู้แสดงความคิดเห็น ณิชา วันที่ตอบ 2008-04-29 20:08:10

ความคิดเห็นที่ 3 (1467901)
นามสกุล สุดลาภา มาจากสมเด็จพระเจ้าปราสาททองพระมหากษัตริย์กรุงศรีอยุธยาบิดา ของสมเด็จพระนารายน์มหาราช หรือ เจ้าฟ้านรินทรมหาราช เจ้าเมืองแห่งลพบุรีครับ
ผู้แสดงความคิดเห็น คนดีครับ วันที่ตอบ 2008-05-05 18:27:37

ความคิดเห็นที่ 4 (1472792)
นามสกุลติเยาว์มีมากในอำเภอบ้านโป่ง
ผู้แสดงความคิดเห็น คนบ้านนอก วันที่ตอบ 2008-05-06 18:17:10

ความคิดเห็นที่ 5 (1477055)
ติเยาว์นามสกุลของศาสตราจารย์ด.ร เสนาะ ติเยาว์
ผู้แสดงความคิดเห็น เด็กเรียน วันที่ตอบ 2008-05-07 14:31:07

ความคิดเห็นที่ 6 (1477147)
นักการเมืองที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักครับ
ผู้แสดงความคิดเห็น คนไขข่าว วันที่ตอบ 2008-05-07 14:55:36

ความคิดเห็นที่ 7 (1504322)
อดีตผู้ว่าราชการจังหวัดพังงาเมื่อสมัยก่อนนั้นครับถ้าจำไม่ผิด
ผู้แสดงความคิดเห็น เด็กพังงา วันที่ตอบ 2008-05-12 19:14:51

ความคิดเห็นที่ 8 (1761420)
ถนนนางงาม" อร่ามเรืองเมืองสงขลา ย้อนอดีตกลับไปราว 200 ปีก่อน ตัวอำเภอเมืองสงขลาไม่ได้ตั้งอยู่ใกล้หาดสมิหลาเช่นในปัจจุบัน ถ้าดูจากแผนที่จะเห็นสงขลาเป็นจังหวัดที่มีรูปร่างแปลก เพราะมีทะเลสาบสงขลาคั่นกลาง เดิมตัวเมืองสงขลาตั้งอยู่ทางฝั่งตะวันตกของทะเลสาบ เรียกว่า "เมืองสงขลาฝั่งแหลมสน" จนกระทั่ง พ.ศ.2385 จึงขยับขยายมาฝั่งตรงข้าม บริเวณตำบลบ่อยาง เรียกว่า "เมืองสงขลาฝั่งบ่อยาง" โดยเริ่มแรกมีถนนสองสายคือ "นครนอก" หรือถนนเส้นนอกติดทะเลสาบ กับ "นครใน" หรือถนนเส้นใน ต่อมามีการตัดถนนสายที่สามเพื่องานสมโภชเสาหลักเมือง เรียกกันว่า "ถนนเก้าห้อง" หรือ "ย่านเก้าห้อง" เพราะอาคารแรกบนถนนสายนี้มี 9 คูหา หรือ 9 ห้อง แต่ทำไม "ถนนเก้าห้อง" กลายไปเป็น "ถนนนางงาม" ไปได้? บ่ายวันนั้น ผมเก็บงำความสงสัยไว้ในใจ ขณะเดินลัดเลาะไปตามซอกซอยของถนนนางงาม ซึ่งเป็นถนนสายสั้น รถราไม่พลุกพล่าน ชวนให้เดินทอดน่องท่องอดีต พบอาแปะขาย "การอจี๋" ขนมเก่าแก่ของคนจีน อยู่แถวศาลเจ้าพ่อกวนอูมานานนับ 40 ปี พบหอพักที่เป็นตึกเก่าสไตล์ "ชิโน-โปรตุกีส" งามสง่าบนถนนเชื่อมระหว่างถนนนางงามกับนครใน พบ "โรงแรมนางงาม" โรงแรมไม้เก่าแก่ประดับลายฉลุไม้วิจิตรตา ด้านหน้ามี "อาเคด" (Arcade) หรือทางเดินมีหลังคาคลุม คุ้มแดดคุ้มฝนเหมือนอาคาร "ชิโน-โปรตุกีส" แถวภูเก็ต พังงา แต่น่าเสียดายที่โรงแรมปิดกิจการไปเสียแล้ว แวะร้านริมทาง ชิม "ข้าวฟ่างกวน" แก้หิว นี่คือขนมเก่าแก่ของชาวสงขลา ใส่ถาดขายคู่กับ "ข้าวเหนียวดำกวน" ชอบใจตรงที่ไม่หวานเกิน และคุณพี่เจ้าของร้านก็ไม่ได้ทำมากๆ ไปส่งขาย แต่ทำพอขายเองที่หน้าบ้านเป็นการสืบทอดฝีมือทำขนมของคุณยาย คุยไปคุยมา เค้าลางของ "นางงาม" เริ่มฉายแวว เมื่อผมลองถามถึงที่มาของชื่อถนนสายนี้ คุณพี่บอกไม่ทราบเหมือนกัน รู้แต่ว่ามีญาติของเธอคนหนึ่งสวยระดับนางงามทีเดียว แล้วตอนเด็กๆ ก็อยู่บ้านติดกันนี่เอง ว่าแล้วก็หยิบหนังสืออนุสรณ์งานพระราชทานเพลิงศพสุภาพสตรีท่านหนึ่งให้ผมดู เป็นหนังสืองานศพที่สวยที่สุดเล่มหนึ่งที่ผมเคยเห็น สุภาพสตรีท่านนั้นคือคุณกมลทิพย์ สุดลาภา ชาวสงขลาที่เกิดและเติบโตย่านถนนนางงาม ศิษย์เก่า "วรนารีเฉลิม" โรงเรียนสตรีคู่เมืองสงขลา และครุศาสตรบัณฑิต วิทยาลัยครูสวนดุสิต ก่อนพบรักกับคุณเชาวน์วัศ สุดลาภา ท่านผู้ว่าฯ ที่สร้างผลงานดีเด่นในหลายจังหวัด คุณกมลทิพย์เกษียณอายุราชการ ปี 2539 ที่สำนักงานคณะกรรมการการประถมศึกษาแห่งชาติ ก่อนถึงแก่อนิจกรรมเมื่อวันที่ 10 ธันวาคม 2544 ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า ความสวยระดับนางงามของคุณกมลทิพย์ ช่างคู่ควรกับการเป็นชาวสงขลาแห่ง "ถนนนางงาม" เสียเหลือเกิน อย่างไรก็ตาม ดร.ศรีสุพร ช่วงสกุล อาจารย์ประจำคณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ หาดใหญ่ ผู้ทำวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกเรื่อง "ประวัติศาสตร์ท้องถิ่นเมืองสงขลา" กรุณาให้ข้อมูลที่น่าสนใจว่า "ถนนเก้าห้อง" ซึ่งมีมาตั้งแต่ พ.ศ.2385 ถูกเรียกขานเป็น "ถนนนางงาม" หลังปี 2478 เป็นต้นมา เพราะปีนั้นจังหวัดสงขลาเริ่มจัดงานปีใหม่และงานฉลองรัฐธรรมนูญ พร้อมกับการประกวดนางงามสงขลาเป็นปีแรก ตามนโยบาย "คณะราษฎร" ผู้เปลี่ยนแปลงการปกครอง 2475 ปรากฏว่ามีสาวงามจากถนนเก้าห้อง คือ คุณนงเยาว์ โพธิสาร (นามสกุลเดิม "บุญยะศิวะ") ชื่อเล่น "แดง" ได้รับรางวัลจากการประกวดครั้งนั้นด้วย ชาวสงขลาจึงเรียก "ถนนเก้าห้อง" ว่า "ถนนนางงาม" กันติดปากมานับจากนั้น แต่ก็ยังมีข้อสันนิษฐานอื่นอีกว่าชื่อ "นางงาม" อาจเพี้ยนเสียงมาจาก "นางาม" เพราะบริเวณนี้เคยเป็นท้องนามาก่อน หรืออาจจะมาจากการที่ย่านนี้เคยเป็นย่านการค้าของสงขลา มีเรือสินค้ามาขึ้นฝั่งคึกคัก จึงเป็นย่านหญิงงามเมืองด้วย จึงเรียกกันว่า "ถนนนางงาม" แต่ข้อสันนิษฐานนี้ ดร.ศรีสุพร กล่าวว่า มีน้ำหนักน้อยมาก เมื่อเทียบกับเหตุผลแรก แต่ไม่ว่าจะมีที่มาอย่างไร "ถนนนางงาม" ในวันนี้ ก็ยังสงบงามและคลาสสิก เคียงคู่ถนนนครนอก-นครใน ย่านเมืองเก่าสงขลา แม้มิได้ตีตรา "มรดกโลก" เฉกเช่น "หลวงพระบาง" ในลาว หรือ "ฮอยอัน" ในเวียดนาม แต่ก็ควรค่าแก่การชื่นชมไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันเลย
ผู้แสดงความคิดเห็น โฟกัส วันที่ตอบ 2008-06-01 16:35:31

ความคิดเห็นที่ 9 (1773191)

ความผูกพันธุ์ - พระมหากษัตริย์ – ราชวงศ์อยุธยาในอดีต - การสืบเชื้อสายพระราชวงศ์ในอยุธยา – พระสายสกุลวงศ์ในสมัยราชวงศ์อยุธยาและในปลายรัชสมัยกรุงศรีอยุธยาเชื่อมต่อกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น
ประวัติสายสกุลวงศ์ “ สุดลาภา “ เป็นราชสกุลเก่าแก่ของสมเด็จพระเจ้าปราสาททอง (อันที่จริงแล้วสืบเนื่องมาจากสมเด็จพระเจ้าอู่ทองพระมหากษัตริย์อยุธยาลำดำที่ ๑ โดยตรง) (ถึงในปัจจุบัน และจนถึงการนับสืบทอดเรื่อยมาถึงพระมหากษัตริย์พระองค์สุดท้าย ในราชวงศ์แห่งอาณาจักรอยุธยา) และในเมืองลพบุรีซึ่ง
เป็นเมืองลูกหลวงอยุธยาของสมเด็จพระเจ้าอู่ทองผู้ก่อตั้ง และสมเด็จพระราเมศวรซึ่ง
เป็นโอรสพระองค์แรก คือทรงเป็นเมืองโปรดเป็นเมืองรักเมืองแรกโปรดของพระองค์(จึงถือเป็นที่มาครั้งแรกของคำว่าเมืองลูกหลวง คือเมืองลพบุรีนั่นเอง)และสมเด็จพระเจ้าอู่ทองทรงเสด็จสวรรคต และมีพระชนม์มายุได้๕๕พรรษาและท่านยังทรงเป็นสมเด็จพระศาสนูปถัมภกทางด้านการสืบชื้อพระวงศ์ไทยในอดีต เป็นพระราชบิดาของเจ้าฟ้า นรินทรราชกุมาร หรือ สมเด็จพระนารายณ์มหาราชเจ้า พระมหากษัตริย์ลำดับที่๓๐ของกรุงศรีอยุธยา เป็นราชสกุลทางฝ่ายชาย ส่วนทางฝ่ายหญิงสายสกุลวงศ์ “สุปัญโญ” ซึ่งมีบิดายศเป็นขุน และเจ้าพระยา คือขุนภักดีชุมพล (แล) เป็น “พระยาภักดีชุมพล” เจ้าเมืองคนแรกที่ชัยภูมิ และสายสกุลวงศ์ “สุดลาภา” นี้ ยังมีผู้ดำรงใช้นามสกุลนี้อีกหลายๆท่านใน อำเภอมหาราช. อำเภอ นครหลวง อำเภอ อุทัย และอีกหลายๆอำเภอในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา และจังหวัดลพบุรี และต้นสกุลยังเป็นเจ้าหัวเมืองต่างๆทางภาคอีสาน,หัวเมืองมะละกา และ หัวเมืองมาลายู และยังมีข้าราชการผู้ใหญ่และผู้ดำรงตำแหน่งข้าราชการในอดีต และปัจจุบันทางการเมืองอีกหลายท่านที่ยังดำรงใช้ราชสกุลนี้ เพราะส่วนใหญ่พระสายสกุลวงศ์ สุดลาภา มีพระโอรสและบุตรชายจำนวนมาก
สมเด็จพระนารายณ์มหาราช(เมื่อทรงพระเยาว์ทรงยศเป็นเจ้าฟ้านริน-ทรราชกุมาร) และได้รับตำแหน่งเป็นพระยากลาโหมสุริยวงศ์ หรืออีกพระนามหนึ่งว่า สมเด็จพระรามาธิบดีที่ ๓ หรือสมเด็จพระรามาธิบดีศรีสรรเพชญ์
เป็นพระราชโอรสของพระเจ้าปราสาททองกับพระราชเทวี (พระราชธิดาในสมเด็จพระเอกาทศรถ) ประสูติเมื่อวันจันทร์ เดือนยี่ ปีวอก พ.ศ.2175 ทรงเสด็จเถลิงถวัลยราชสมบัติ เมื่อวันพฤหัสบดี แรม 2 ค่ำเดือน 12 ปี วอก พ.ศ. 2199 เมื่อพระชนมายุได้ 25 พรรษา เป็นพระมหากษัตริย์ลำดับที่ 28 แห่งกรุงศรีอยุธยา สมเด็จพระนารายณ์มหาราชทรงโปรดเมืองลพบุรีมาก (เมืองลพบุรีถือเป็นเมืองลูกหลวงของสมเด็จพระเจ้าอู่ทองผู้ก่อตั้ง กับสมเด็จพระราเมศวรซึ่งเป็นโอรสพระองค์แรก คือทรงเป็นเมืองโปรดเป็นเมืองรักมืองแรกโปรดของพระองค์กับลูก จึงเป็นที่มาของคำว่า( “เมืองลูกหลวง”) และในต่อมาสมเด็จพระเจ้าอู่ทองทรงเสด็จสวรรคตซึ่งมีพระชนม์มายุได้ ๕๕พรรษาและซึ่งเมืองนี้ ในต่อมา สมเด็จพระนารายณ์มหาราชผู้ซึ่งเป็นพระมหากษัตริย์ลำดับที่ ๓๐ (ซึ่งเป็นพระราชทายาท)ทรงโปรดให้สร้างพระราชวังขึ้นที่เมืองลพบุรี เมื่อปี พ.ศ. 2209 และเสด็จมาประทับ ที่เมืองลพบุรีปีละ 8-9 เดือน ตลอดรัชกาลอันยาวนานของพระองค์ 32 ปี พระองค์เสด็จสวรรคตที่พระที่นั่งสุทธาสวรรค์ ภายในพระนารายณ์ราชนิเวศน์ เมื่อวันที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ.2231 ขณะมีพระชนมายุ 56 พรรษา
พระนารายณ์ราชนิเวศน์ เป็นพระราชวังที่สมเด็จพระนารายณ์มหาราชทรงโปรด ให้สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ.2209 เดิมเรียกว่า “พระราชวังเมืองลพบุรี” เพื่อใช้เป็นที่ประทับของสมเด็จ พระนารายณ์มหาราช ในคราเสด็จมายังเมืองลพบุรี พระนารายณ์ราชนิเวศน์ มีอาณาเขตพื้นที่ 42 ไร่ ภายในแบ่งออกเป็นเขตพระราชฐานชั้นนอก ชั้นกลาง และชั้นใน มีพระที่นั่งและตึกที่สำคัญ เช่น พระที่นั่งสุทธาสวรรค์ ซึ่งเป็นสถานที่สวรรคตของสมเด็จพระนารายณ์มหาราช พระที่นั่งดุสิตสวรรค์ธัญญมหาปราสาท หมู่พระที่นั่งพิมานมงกุฎ พระที่นั่งจันทรพิศาล ตึกเลี้ยงรับแขกเมือง ตึกพระเจ้าเหา ตึกสิบสองท้องพระคลัง เป็นต้นฯ ซึ่งเมื่อหมดสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราชแล้ว พระราชวังแห่งนี้ก็ถูกทิ้งร้างไป จนกระทั่งสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พระองค์ได้ทรงบูรณะพระราชวังแห่งนี้ขึ้นอีกครั้ง และพระราชทานนามว่า “พระนารายณ์ราชนิเวศน์” ปัจจุบันเป็นที่ตั้งของพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติสมเด็จพระนารายณ์ และเป็นสถานที่สำหรับจัดงานแผ่นดินสมเด็จพระนารายณ์มหาราชทุกปีตลอดมา และเริ่มจัดขึ้นครั้งแรก(นับแต่อดีต)เมื่อสมัย นาย เชาวน์วัศ สุดลาภา เป็นผู้ว่าราชการจังหวัดลพบุรี โดยการลำลึกถึงพระคุณของท่าน คือสมเด็จพระมหากษัตริย์ในอยุธยาและผู้เป็นพระปฐมกษัตริย์และผู้ซึ่งถือโปรดพระองค์เป็นเจ้าเมืองในอดีตและเป็นพระปฐมสกุลอยุธยาของพระองค์และราชสกุลวงศ์ที่มีมาในอาณาจักรอยุธยา)คือพระสายสกุลวงศ์ “สุดลาภา “ที่สืบเนื่องได้มาจากพระมหากษัตริย์อยุธยาโดยตรงถึงเชื่อมต่อกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้นและใช้สถานที่ภายใน พระนารายณ์ราชนิเวศน์ ซึ่งเป็นพระราชวังที่สร้างขึ้นในสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช เป็นสถานที่จัดงานฯ วัตถุประสงค์ของการจัดงานฯ เพื่อเป็นการรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณของสมเด็จ พระนารายณ์มหาราช ที่ทรงสร้างความเจริญรุ่งเรืองให้แก่เมืองลพบุรีนับเอนกอนันต์ โดยรูปแบบการจัดงานแผ่นดินสมเด็จพระนารายณ์มหาราช จะเป็นการจำลองบรรยากาศย้อนกลับไปสู่ความเจริญรุ่งเรืองในสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช มีการแสดงมหรสพทางด้านศิลปวัฒนธรรม เช่น การแสดงแสงเสียง งานราตรีวังนารายณ์ การแสดงวิถีชีวิตไทย การประดับตกแต่งโบราณสถานอย่างสวยงาม และกิจกรรมสำคัญที่ถือเป็นภาพลักษณ์ของงานแผ่นดินสมเด็จพระนารายณ์มหาราช คือ ชาวลพบุรีพร้อมใจ แต่งไทยทั้งเมือง ซึ่งถือเป็นสิ่งที่แสดงถึงความจงรักภักดีและการแสดงพร้อมใจกันรำลึกถึงพระองค์ คือ สมเด็จพระนารายน์มหาราช
หมายเหตุ*** สายสกุลวงศ์ “ สุดลาภา “ยังมีชื้อสายพระมหากษัตริย์อีกหลายพระองค์ที่มีเชื้อสายราชสกุลนี้ และมีชื่อเสียงคือ พระเจ้าอู่ทองลำดับที่๑(หรือพระรามาธิบดีที่๑) สมเด็จพระราเมศวรพระโอรสพระองค์แรกลำดับที่ที่ ๒,๕ สมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ ลำดับที่ ๙ และสมเด็จพระนเรศวรมหาราชลำดับที่๒๑ (ชบ),สมเด็จพระเอกาทศรถลำดับที่๒๒ สมเด็จพระเจ้าปราสาททองลำดับที่ ๒๗ (เป็นต้นสายสกุล “สุดลาถา “ที่สืบเนื่องมาจากสมเด็จพระเจ้าอู่ทองพระมหากษัตริย์พระองค์แรกโดยตรง) สมเด็จเจ้าฟ้าชัยลำดับที่๒๘(เป็นพระเชษฐา)และมี(พระอนุชาคือ )เจ้าฟ้าอภัยทศ พระไตรภูวนาทิตยาวงศ์ พระองค์ทอง พระอินทราชัย และลำดับที่ ๓๐ คือสมเด็จพระนารายณ์มหาราช(พระราชโอรสเมืองลูกหลวง ซึ่งเป็นพระมหากษัตริย์ ชั้นลูกซึ่งเป็นต้นสายสกุลวงศ์ “สุดลาภา “ที่ตั้งแห่งเมืองลพบุรีในปัจจุบันนี้) และยังมีสมเด็จพระเพทราชาลำดับที่๓๑ พระเจ้าเสือลำดับที่ ๓๒ (เป็นพระโอรสของสมเด็จพระนารายณ์ที่ประสูตรกับภรรยาลับๆที่ไม่เปิดเผย)สมเด็จพระภูมรินทราชาธิราช หรือ ขุนหลวงท้ายสระ ลำดับที่๓๓ สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกษฐ์ ลำดับที่๓๔ และองค์สุดท้ายลำดับที่๓๕ ก็คือสมเด็จพระเจ้าอุทุมพร และสืบเนื่องจากสายสกุลวงศ์ ”สุดลาภา”นี้ยังมีสืบทอดทางการปกครองเรื่อยมาจากอดีตทางด้านการเมือง การปกครองและยังมีผู้ดำรงตำแหน่งทางการปกครองต่างๆและในการ(รับราชการ)ทั้งในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ลพบุรี พิษณุโลก หัวเมืองใกล้เคียง และทางหัวเมืองต่างๆทางภาคอีสาน , หัวเมืองมะละกา, หัวเมืองมาลายู และแตกแขนงออกเป็นสกุลต่างๆอีกหลายราชสกุลทั้งในกรุงอยุธยาและทั้งในราชวงศ์บ้านพลูหลวงซึ่งเป็นราชวงศ์สุดท้ายของอาณาจักรกรุงศรีอยุธยาและรัตนโกสินทร์ตอนต้น ถึงสืบเนื่องถึงในปัจจุบัน

สมเด็จพระนารายณ์มหาราชทรงเป็นพระมหากษัตริย์ที่สร้างความเจริญรุ่งเรืองให้กับอาณาจักรอยุธยาและประเทศสยามจนเป็นที่น่ายกย่องสรรเสริญ
สมเด็จพระนารายณ์มหาราช หรืออีกพระนามหนึ่งว่า สมเด็จพระรามาธิบดีที่ ๓ หรือสมเด็จพระรามาธิบดีศรีสรรเพชญ์ เป็นพระราชโอรส ในสมเด็จพระเจ้าปราสาททอง มีพระเชษฐาคือ สมเด็จเจ้าฟ้าไชย มีพระอนุชาคือ เจ้าฟ้าอภัยทศ พระไตรภูวนาทิตยวงศ์ พระองค์ทอง และพระอินทราชา
พระองค์ได้ปราบดาภิเษกขึ้นครองราชย์ เมื่อปี พ.ศ.๒๑๙๙ เมื่อพระชนมายุได้ ๒๕ พรรษา พระองค์ทรงเป็นพระมหากษัตริย์ ที่ทรงพระปรีชาสามารถมาก ทำให้กรุงศรีอยุธยาในรัชสมัยของพระองค์ มีความเจริญรุ่งเรืองก้าวหน้าในทุกด้าน ทั้งในด้านเศรษฐกิจ
การต่างประเทศ การศึกษา ศิลปวัฒนธรรม วรรณคดีที่สำคัญหลายเรื่องเกิดขึ้นในรัชสมัยของพระองค์ จนได้ชื่อว่าเป็นยุคทองของวรรณคดีในสมัยกรุงศรีอยุธยา
ในรัชสมัยของพระองค์ ได้มีชาวตะวันตกเดินทางเข้ามาติดต่อค้าขาย เผยแพร่ศาสนาตลอดจนเข้ารับราชการ ทำให้ชาวตะวันตกยอมรับนับถือกรุงศรีอยุธยาเป็นอย่างมาก
ในด้านการค้าขาย ได้มีการติดต่อค้าขายกับต่างประเทศมากยิ่งกว่าในรัชสมัยอื่น ๆ ทรงปรับปรุงกรมพระคลังสินค้า โปรดเกล้า ฯ ให้ต่อเรือกำปั่นหลวง เพื่อทำการค้ากับต่างประเทศ จึงทำให้กรุงศรีอยุธยาเป็นศูนย์กลางการค้ากับชาวต่างประเทศ และต่อมาเมื่อเจ้าพระยาวิชาเยนทร์ (คอนสแตนติน ฟอลคอน) ผู้เป็นชาวกรีกได้ช่วยปรับปรุงงานของกรมพระคลังสินค้าอีก ทำให้การค้าขายกับต่างประเทศเจริญรุ่งเรืองสูงสุด มีพ่อค้าชาวฝรั่งเศสบันทึกไว้ว่า "ในชมพูทวีปไม่มีเมืองใดที่จะแลกเปลี่ยนสินค้ามากเท่ากับในสยาม สินค้าขายได้ดีมากในสยามและการซื้อขายใช้เงินสด สำหรับเมืองท่าของไทยในเวลานั้น มีอยู่หลายเมืองด้วยกัน ได้แก่ มะริด ตะนาวศรี ภูเก็ต ปัตตานี สงขลา นครศรีธรรมราช เพชรบุรี และบางกอก
พระเจ้าหลุยส์ที่ ๑๔ แห่งฝรั่งเศส ได้ส่งบาทหลวงสามคนเดินทางมากรุงศรีอยุธยา เมื่อทั้งสามคนมาถึงแล้วก็ได้มีใบบอกไปยัง พระเจ้าหลุยส์ที่ ๑๔ และพระสันตปาปา ซึ่งมีความเห็นตรงกันว่าจะใช้กรุงศรีอยุธยา เป็นศูนย์กลางในการเผยแพร่คริสตศาสนา พระบาทหลวงได้ตั้งโรงเรียน โรงพยาบาล ฯลฯ สมเด็จพระนารายณ์ทรงเห็นว่า เป็นการนำความเจริญมาให้กรุงศรีอยุธยา พระองค์ได้พระราชทานที่ดินให้สร้างวัดทางคริสตศาสนาด้วย
ในปี พ.ศ.๒๒๒๔ สมเด็จพระนารายณ์ ฯ ทรงจัดคณะทูตนำพระราชสาสน์ไปเจริญทางพระราชไมตรี ณ ประเทศฝรั่งเศส แต่คณะราชทูตสูญหายไประหว่างทาง ต่อมาในปี พ.ศ.๒๒๒๖ พระองค์ได้โปรดเกล้า ฯ ให้จัดคณะทูตเดินทางไปฝรั่งเศสอีกครั้ง เพื่อสอบสวนความเป็นไปของทูตคณะแรก พระเจ้าหลุยส์ที่ ๑๔ ทรงทราบก็เข้าใจว่าสมเด็จพระนารายณ์ ฯ ทรงเลื่อมใสจะเข้ารีต จึงได้จัดคณะราชทูตเข้ามาเจริญทางพระราชไมตรีกับกรุงศรีอยุธยา โดยมีเชอวาเลียร์ เดอ โชมองต์ เป็นหัวหน้าคณะทูต เมื่อปี พ.ศ.๒๒๒๘ ได้เข้าเฝ้าสมเด็จพระนารายณ์ ฯ ทูลขอให้ทรงเข้ารีต แต่พระองค์ทรงปฏิเสธด้วยพระปรีชาสามารถว่า
"การที่ผู้ใดจะนับถือศาสนาใดนั้น ย่อมแล้วแต่พระผู้เป็นเจ้าบนสวรรค์จะบันดาลให้เป็นไป ถ้าคริสตศาสนาเป็นศาสนาดีจริงแล้ว
และเห็นว่าพระองค์สมควรที่จะเข้าเป็นคริสตศาสนิกแล้ว สักวันหนึ่งพระองค์จะถูกดลใจให้เข้ารีตจนได้"
พระองค์ได้ให้เสรีภาพแก่ราษฎรทั่วไปที่จะนับถือคริสตศาสนาได้ตามความเลื่อมใสของตน ทำให้เชอวาเลียร์ เดอ โชมองต์ พอใจ
ต่อมาในปี พ.ศ.๒๒๒๘ เมื่อคณะราชทูตฝรั่งเศสเดินทางกลับ พระองค์ก็ได้จัดให้เจ้าพระยาโกษาธิบดี (ปาน) เป็นหัวหน้าคณะราชทูตเดินทางไปฝรั่งเศส นำพระราชสาส์นของพระองค์ไปถวายพระเจ้าหลุยส์ที่ ๑๔ และได้ส่งกุลบุตร ๑๒ คน ไปศึกษาวิชาที่ประเทศฝรั่งเศส พระเจ้าหลุยส์ที่ ๑๔ ทรงโปรดปรานเจ้าพระยาโกษาธิบดี (ปาน) เป็นอย่างมาก ได้ให้เหรียญที่ระลึก และเขียนรูปภาพเหตุการณ์ไว้ด้วย เมื่อคณะราชทูตเดินทางกลับ พระองค์ได้โปรดให้มองสิเออร์ เดอลาลูแบร์ เป็นราชทูตเข้ามากรุงศรีอยุธยา พร้อมกับเจ้าพระยาโกษาธิบดี (ปาน) และได้นำทหารฝรั่งเศสจำนวน ๖๓๖ นาย เข้ามายังกรุงศรีอยุธยาด้วย สมเด็จพระนารายณ์ ฯ ได้โปรดเกล้า ฯ ให้ทหารฝรั่งเศสจำนวนดังกล่าว ไปรักษาป้อมที่เมืองธนบุรีส่วนหนึ่ง อีกส่วนหนึ่งมีกำลังสองกองร้อยให้ไปรักษาเมืองมะริด ซึ่งมีอังกฤษเป็นภัยคุกคามอยู่
ในปี พ.ศ.๒๒๓๐ สมเด็จพระนารายณ์ทรงประกาศสงครามกับอังกฤษ เนื่องจากมีเหตุบาดหมางกันในเรื่องการค้าขายกับอินเดีย รัฐบาลอังกฤษให้บริษัทอังกฤษ เรียกตัวคนอังกฤษทั้งหมดที่รับราชการอยู่ ณ กรุงศรีอยุธยา ให้กลับประเทศอังกฤษ ต่อมาชาวอังกฤษได้มาก่อความวุ่นวายในเมืองมะริดและรุกรานไทยก่อน แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรไทยได้ เนื่องจากขณะนั้นมีทหารฝรั่งเศสรักษาเมืองมะริดอยู่
ในรัชสมัยของพระองค์ แม้ว่าจะมีการค้าขายติดต่อกับต่างประเทศ ที่เจริญรุ่งเรืองแล้วก็ตาม แต่ก็ได้มีการทำสงครามหลายครั้ง ครั้งที่สำคัญได้แก่ การยกกองทัพออกไปตีพม่าที่กรุงอังวะ ตามแบบอย่างที่สมเด็จพระนเรศวร ฯ ได้ทรงกระทำมาแล้วในอดีต และได้มีการยกกองทัพไปตีเมืองเชียงใหม่สองครั้งจนได้ชัยชนะ
สมเด็จพระนารายณ์ ฯ เสด็จสวรรคต เมื่อปี พ.ศ.๒๒๓๑ เมื่อพระชนมายุได้ ๕๐ พรรษา ครองราชย์ได้ ๓๒ ปี

ที่ตั้ง จังหวัดอยุธยา
จังหวัดพระนครศรีอยุธยา หรือเรียกสั้นๆ ว่า “อยุธยา” ตั้งอยู่ในภาคกลาง เป็นเมืองหลวงเก่าของไทย สร้างขึ้นเมื่อ พ..ศ. 1893 โดยสมเด็จพระเจ้าอู่ทอง หรือ สมเด็จพระรามาธิบดีที่ 1 ในเวลา 417 ปีที่กรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี มีกษัตริย์ปกครอง 34 พระองค์จาก 5 ราชวงศ์ คือ ราชวงศ์อู่ทอง ราชวงศ์สุพรรณภูมิ ราชวงศ์สุโขทัย ราชวงศ์ปราสาททอง และราชวงศ์บ้านพลูหลวง นับเป็นราชธานีของไทยที่มีอายุยืนยาวที่สุดในประวัติศาสตร์ชาติไทยที่อยู่ในดินแดนแหลมทองแห่งนี้
พระนครศรีอยุธยา มีพื้นที่เป็นที่ลุ่ม มีแม่น้ำสายใหญ่คือ แม่น้ำป่าสัก แม่น้ำลพบุรีและแม่น้ำเจ้าพระยา ไหลมาบรรจบกันในลักษณะล้อมรอบผืนแผ่นดินส่วนใหญ่ของตัวเมืองไว้ ตัวจังหวัดจึงเป็นเกาะที่มีบ้านเรือนปลูกเรียงราย หนาแน่นตามสองข้างฝั่งแม่น้ำ
จังหวัดพระนครศรีอยุธยาอยู่ห่างจากกรุงเทพฯ ประมาณ 76 กิโลเมตร มีเนื้อที่ 2,556.6 ตารางกิโลเมตร แบ่งการปกครองออกเป็น 16 อำเภอ ได้แก่ อำเภอพระนครศรีอยุธยา อำเภอนครหลวง อำเภอภาชี อำเภอบ้านแพรก อำเภอบางซ้าย อำเภอบางไทร อำเภอลาดบัวหลวง อำเภอบางบาล อำเภอมหาราช อำเภอบางปะหัน อำเภอเสนา อำเภออุทัย อำเภอบางปะอิน อำเภอผักไห่ อำเภอท่าเรือ และอำเภอวังน้อย

อาณาเขตติดต่อ
ทิศเหนือ จดจังหวัดลพบุรี อ่างทอง และ สระบุรี
ทิศใต้ จดจังหวัดปทุมธานี และ นนทบุรี
ทิศตะวันออก จดจังหวัดสระบุรี
ทิศตะวันตก จดจังหวัดสุพรรณบุรี

อาณาเขตจังหวัดชัยภูมิ
ทิศเหนือ ติดต่อกับ จังหวัดเพชรบูรณ์ และจังหวัดขอนแก่น
ทิศใต้ ติดต่อกับ จังหวัดนครราชสีมา
ทิศตะวันตก ติดต่อกับ จังหวัดเพชรบูรณ์ และลพบุรี
ทิศตะวันออก ติดต่อกับ จังหวัดขอนแก่น และนครราชสีมา
ชัยภูมิ อยู่ห่างจากกรุงเทพฯ ๓๔๒ กิโลเมตร มีพื้นที่ ๑๒,๗๗๘.๓ ตารางกิโลเมตร แบ่งการปกครอง ออกเป็น ๑๓ อำเภอ ๒ กิ่งอำเภอ คือ อำเภอเมืองชัยภูมิ อำเภอบ้านเขว้า อำเภอคอนสวรรค์ อำเภอเกษตรสมบูรณ์ อำเภอหนองบัวแดง อำเภอจัตุรัส อำเภอบำเหน็จณรงค์ อำเภอภูเขียว อำเภอบ้านแท่น อำเภอแก้งคร้อ อำเภอคอนสาร อำเภอเทพสถิต อำเภอหนองบัวระเหว กิ่งอำเภอภักดีชุมพล และกิ่งอำเภอ เนินสง่า

ผู้แสดงความคิดเห็น โฟกัส2 วันที่ตอบ 2008-06-13 21:19:45

ความคิดเห็นที่ 10 (1776453)
ความสำคัญของสมเด็จพระนารายณ์มหาราชกับสายสกุลวงศ์ “ สุดลาภา “ ครับ สมเด็จพระนารายณ์มหาราช ท่านเป็นพระมหากษัตริย์แห่งกรุงศรีอยุธยาลำดับที่ ๓๐ และท่านทรงมรแสนยานุภาพในทุกๆด้าน ท่านเป็นพระมหากษัตริย์ท่านแรกแห่งประเทศไทย (ในอาณาจักรกรุงศรีอยุธยาที่ทรงมีพระปรีชาสามารถ) และเป็นพระมหากษัตริย์ที่ทรงทำการติดต่อกับประเทศฝรั่งเศสเป็นชาติแรก(ของโลก) ในด้านการสัมพันธ์ทางการทูต ความดีความชอบของท่านนั้นเปี่ยมล้นด้วยสิ่งดีงามที่หาที่ติมิได้ และครอบครัวของท่านพระมหากษัตริย์พระองค์นี้ยังสร้างความดีนาๆนับประการ เริ่มตั้งแต่การที่ทรงเป็นพระมหากษัตริย์กรุงศรีอยุธยาและเป็นเจ้าเมืองแห่งพิษณุโลก ลพบุรี และนอกจากนี้ท่านยังส่งทายาทในเชื้อสายสกุลของท่าน โดยการให้ดูแลและดำรงตำแหน่งหัวเมืองใหญ่ๆ เช่น ชัยภูมิ นครราชสีมา ร้อยเอ็ด สุรินทร์ กาฬสินธุ์ นครพนม จำปาศักดิ์ ชลบุรี จันทบุรี อ่างทอง สุพรรณบุรี เพชรบุรี มลฑลราชบุรี (ก่อนราชกาลที่๑) นครศรีธรรมราช สุราษฎร์ธานี ภูเก็ต ปัตตานี นราธิวาส มะละกา มาลายู ฯลฯ ความยิ่งใหญ่ของท่าน และความที่ท่านเปี่ยมล้นผู้ทรงเป็นศาสนูปถัมภกทางด้านการสืบชื้อพระวงศ์ไทยในอดีตเรื่อยมา แต่อันที่จริงเมืองที่ท่านสร้างไว้ และส่งทายาทไปเป็นเจ้าเมืองทั้งหลายเหล่านี้ นับว่าเป็นการสร้างคุณประโยชน์อย่างมหาศาลและหาที่เปรียบมิได้ แต่ในที่นี้ต้นสายสกุลวงศ์ “สุดลาภา “ ซึ่งเป็นสายสกุลวงศ์ที่สืบทอดมาจากสมเด็จพระนารายณ์มหาราช (อันที่จริง ต้นสกุลท่านแรกก็คือสมเด็จพระเจ้าอู่ทอง หรือสมเด็จพระรามาธิบดีองศ์ที่๑ หรือรัชกาลที่๑แห่งอาณาจักรกรุงศรีอยุธยา) เป็นการสืบทอดมาถึงสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช และสิ้นสุดองค์สุดท้ายที่พระเจ้าอุทุมพรกษัตริย์ลำดับที่๓๕ แต่อันที่จริง เมื่ออาณาจักรอยุธยาเกิดการเปลี่ยนแปลง แต่ทว่า หัวเมืองใหญ่ๆที่ลูกหลานของท่านปกครองอยู่นั้น ยังคงมีการสืบเชื้อสายต่อมา และย้ายถิ่นฐานอาณาจักร และยังคงเหลือทายาทองค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์บ้านพลูหลวง สุพรรณบุรี ซึ่งเป็นอาณาจักรของกรุงศรีอยุธยาอยู่ในขณะนั้น นั่นก็คือ สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ซึ่งเป็นรัชทายาททางด้านพระมารดา ของพระมหากษัตริย์องค์สุดท้ายคือพระเจ้าอุทุมพร และสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ท่านยังทรงเป็นพระมหากษัตริย์พระองค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์บ้านพลูหลวงอาณาจักรแห่งราชวงศ์อยุธยาในขณะนั้น ต่อมาเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น เจ้าพระยามหากษัตริย์ศึก (หรือรัชกาลที่๑) ซึ่งเป็นทายาทรุ่นสุดท้ายของสมเด็จพระนารายณ์มหาราช(ซึ่งทรงเป็นทวด) และเป็นรัชทายาทสมเด็จพระนารายณ์มหาราชฝ่ายพระบิดาโดยตรง (อันที่จริงบางตำราว่าสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช กับ สมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช หรือรัชการที่๑ ทรงเป็นเพื่อนกัน) แต่ทว่าตามสายสกุลวงศ์สุดลาภา ที่สืบทอดต่อกันมาจากบรรพบุรุษเล่าให้ฟังว่า (ท่านเป็นลูกพี่ลูกน้องกันทางฝ่ายบิดา และมารดา คือรัชกาลที่๑เป็นทายาทจากฝ่ายพระราชบิดาที่สืบเนื่องจากสมเด็จพระนารายณ์มหาราช และสมเด็จพระเจ้าตากสินเป็นทายาทจากฝ่ายมารดา และต่อมาได้มีการสืบทอดรัชกาลโดยเปลี่ยนราชวงศ์ใหม่ชื่อว่าราชวงศ์จักรี โดยการสร้างกรุงรัตนโกสินทร์ขึ้นมาใหม่ “สายสกุลวงศ์ สุดลาภา “ เป็นสายสกุลที่สืบทอดมาจากพระมหากษัตริย์แห่งกรุงศรีอยุธยาทั้งหมด จนถึงรัชกาลที่ ๑ ซึ่งเป็นทายาทองศ์สุดท้ายที่ทรงปราบดาตนเองขึ้น หลังจากราชวงศ์อยุธยาหมดยุค และท่านรัชกาลที่๑ ที่มีชื่อว่านายทองด้วง หรือสมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึก หรือสมเด็จพระยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช จึงเป็นรัชทายาทที่มาจากอาณาจักรอยุธยาโดยตรงเช่นกัน ซึ่งถือว่าเป็นต้นราชวงศ์จักรีลำดับที่ ๑ แต่ว่าด้วยเหตุผลที่ว่าสายสกุล สุดลาภา ยังรัก และคำนึงถึงบรรพบุรุษดั้งเดิมที่เป็นพระมหากษัตริย์กรุงศรีอยุธยาในอดีตเรื่อยมา จึงใช้สายสกุลวงศ์เดิม คือ “สุดลาภา “ ซึ่งแปลว่า “ผู้ประเสริฐด้วยบุญญาธิการที่เป็นหนึ่ง” ตามประวัติและที่มาของสายสกุลนี้ ส่วนชั้นลูกหลานของสมเด็จพระนารายณ์มหาราชมหาราชที่ทรงโปรดประทับเป็นเจ้าเมืองตามหัวเมืองต่างๆ ตามที่กล่าวขั้นต้น จึงเป็นลูกหลานของพระมหากษัตริย์สมัยกรุงศรีอยุธยาซึ่งมีมาแต่ในอดีต จนถึงกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้นในช่วงรัชกาลที่ ๑ นั่นก็ล้วนแล้วแต่เป็นรัชทายาทสืบต่อกันมา และได้เปลี่ยนชื่อราชวงศ์บ้านพลูหลวง สุพรรณบุรีของอาณาจักรกรุงศรีอยุธยา มาเป็นราชวงศ์จักรีตราบจนถึงรัชกาลปัจจุบันนี้ หมายเหตุ ชั้นลูกหลานของสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ที่เป็นเจ้าหัวเมืองต่างๆ จึงได้ทำการยื่นเรื่องขอให้มีการโปรดเกล้าพระราชทานนามสกุล ให้เป็นราชนิกุล ในทุกๆชั้นหัวเมือง ๒๑ พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงมีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯให้ตราพระราชบัญญัตินามสกุล พ.ศ.๒๔๕๖ ในภาพ ทรงฉายพระบรมฉายาลักษณ์ด้วย พระนางเจ้าสุวัทนา พระวรราชเทวี เมื่อโปรดเกล้าฯทรงประกอบพิธีอภิเษกสมรสด้วยพระนางเจ้าฯ แต่ยังทรงเป็นเจ้าจอมสุวัทนา มีพระบรมราโชบายในการขนานนามสกุลหลายข้อ ข้อที่เกี่ยวกับเกณฑ์ภูมิลำเนานั้น มีว่า “๔. (ก.) เกณฑ์ภูมิลำเนา คือ (ตั้ง) ตามนามตำบลที่อยู่ เช่น ‘สามเสน’ ‘บางขุนพรหม’ ‘บางกระบือ’ แต่ห้ามมิให้มี ‘ณ” อยู่ข้างหน้านามตำบล เพราะ ณ จะมีได้แต่ที่พระราชทานเท่านั้น” แต่เมื่อเป็นเพียงประกาศพระบรมราโชบาย มิใช่พระบรมราชโองการ และมิได้ตราเป็นพระราชบัญญัติจึงปรากฎว่า ยังมีผู้ใช้ ‘ณ’ นำนามสกุลอยู่ ใน พ.ศ.๒๔๕๘ จึงโปรดเกล้าฯให้ประกาศพระบรมราชโองการว่า “ได้มีประกาศพระบรมราชโองการโปรดเกล้าโปรดกระหม่อม ลงวันที่ ๑๕ ธันวาคม พ.ศ.๒๔๕๘ สั่งว่า ห้ามมิให้ใช้ ‘ณ’ นำหน้านามสกุล ผู้ใดใช้ไปก่อนประกาศนี้ให้ถอน ‘ณ’ ออกเสีย ถ้าผู้ใดมีความประสงค์จะใช้ให้นำเรื่องราวขอพระบรมราชานุญาตเสียก่อน” ทั้งนี้เพราะคำว่า ‘ณ’ สำหรับโปรดเกล้าฯ พระราชทาน เฉพาะสกุลที่สืบเชื้อสายลงมาจาก เจ้าผู้ครองนคร หรือผู้ว่าราชการเมือง (ก่อนเรียกกันว่าจังหวัด) เท่านั้น แม้ในปัจจุบันจะใช้พระราชบัญญัตินามสกุล พ.ศ.๒๕๐๕ ซึ่งตราขึ้นในสมัย จอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์ ยกเลิก พระราชบัญญัตินามสกุล พ.ศ.๒๔๕๖ ทว่าพระบรมราชโองการประกาศ เกี่ยวกับคำว่า ‘ณ’ คงจะยังถือปฏิบัติกันอยู่ จึงมิได้มีผู้ใดขอตั้งนามสกุลอันขึ้นต้นด้วยคำ ‘ณ’ ไหนๆก็ถามมาแล้ว จึงได้คุ้นนามสกุลพระราชทานที่ขึ้นต้นว่า ‘ณ’ ทั้งเหตุผลที่โปรดฯ พระราชทานแก่ผู้ขอด้วย นามสกุลพระราชทานในรัชกาลที่ ๖ ขึ้นต้นว่า ‘ณ’ หน้าชื่อเมืองมี ๒๑ นามสกุล ๑. ณ กาฬสินธุ์ พระราชทาน พระยาไชยสุนทร (เก) ทวดและปู่เป็นเจ้าเมืองกาฬสินธุ์ เชื้อสายเจ้าเมืองกาฬสินธุ์มาแต่ก่อน ๒. ณ จัมปาศักดิ์ พระราชทานเจ้าศักดิ์ประสิทธิ์ (เจ้าเบงคำ) เจ้าศักดิ์ประเสริฐ์ (เจ้าอุย) บุตรชายเจ้านครจัมปาศักดิ์ ซึ่งเข้ามารับราชการในเมืองไทย ไม่ยอมอยู่ในบังคับฝรั่งเศส ๓. ณ เชียงใหม่ พระราชทานเจ้าแก้วนวรัฐ เจ้าผู้ครองเมืองเชียงใหม่ ๔. ณ ตะกั่วทุ่ง พระราชทาน พระราชภักดี (หร่าย) ยกระบัตรมณฑลปัตตานี ทวดและปู่เป็นผู้ว่าราชการเมืองตะกั่วทุ่ง ๕. ณ ถลาง พระราชทานพระยา ๓ ท่าน ซึ่งร่วมทวดเดียวกัน ทวดเป็นพระยาถลาง ๖. ณ นคร พระราชทาน เชื้อสาย เจ้าพระยานครศรีธรรมราช (น้อย) ที่ว่าเป็นพระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ๗. ณ น่าน พระราชทาน ผู้สืบสกุลจากพระเจ้าสุริยพงษผริตเดช พระเจ้าน่าน ๘. ณ บางช้าง พระราชทานสำหรับพระญาติวงศ์ของสมเด็จพระอมรินทราบรมราชินี ในรัชกาลที่ ๑ ซึ่งเป็นราชินิกุลในรัชกาลที่ ๒ ๙. ณ ป้อมเพ็ชร์ สกุลนี้เดิมตั้งบ้านเรือนอยู่ ณ ป้อมเพชรกรุงเก่า มีชื่อเสียงอยู่ในกรุงเก่า ๑๐. ณ พัทลุง พระราชทานผู้สืบสายจากเจ้าเมืองพัทลุง สายสุลต่านสุลัยมาน ผู้เป็นเจ้าเมืองพัทลุงมาหลายชั้น ตั้งแต่กรุงศรีอยุธยา ๑๑. ณ พิศณุโลก พระราชทานหม่อมคัทริน ใน สมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอ เจ้าฟ้าฯกรมหลวงพิษณุโลกประชานาถ ก่อนพระราชทานนามสกุล ‘จักรพงศ์’ในรัชกาลที่ ๗ มีผู้ใช้นามสกุลนี้เพียงท่านเดียว คือ หม่อมคัทริน ๑๒. ณ มโนรม ทวดและปู่ของผู้ขอพระราชทาน เป็นผู้ว่าราชการเมืองมโนรม ๑๓. ณ มหาไชย พระราชทานพระยาเทพทวาราวดี (สาย) อธิบดีกรมมหาดเล็ก ข้าหลวงเดิม และเคยเป็นเจ้ากรมเมื่อพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าฯ ทรงพระอิสริยยศ เป็นกรมขุนเทพทวาราวดี พระยาเทพฯ มีภูมิลำเนาอยู่ตำบลมหาไชย ๑๔. ณ ระนอง พระราชทานแก่ผู้สืบเชื้อสายพระยาระนองคนแรก คือพระยาดำรงมหิศร์ภักดี (คอซู้เจียง) ๑๕. ณ ร้อยเอ็จ พระราชทานแก่พระยาขัติยะวงศา (หลา) ผู้ว่าราชการเมืองเมืองร้อยเอ็จ ซึ่งเป็นเชื้อสายเจ้าเมืองร้อยเอ็จมาแต่ครั้งทวด ปู่ และบิดา ๑๖. ณ ลำปาง พระราชทานผู้สืบเชื้อสายเจ้านครลำปาง (เจ้าเจ็ดตน) ๑๗. ณ ลำพูน พระราชทานผู้สืบเชื้อสายเจ้านครลำพูน (เจ้าเจ็ดตน) ๑๘. ณ วิเชียร ปู่และบิดาเคยเป็นผู้ว่าราชการเมืองวิเชียรบุรีในจังหวัดเพชรบูรณ์ ๑๙. ณ สงขลา พระราชทานผู้สืบสกุล เจ้าพระยาสงขลา ๒๐. ณ หนองคาย พระราชทานผู้สืบสายเจ้าเมืองนครหนองคายมาแต่ปู่และบิดา ๒๑. ณ อุบล พระราชทานพระอุบลประชารักษ์ (เสือ) ทวดเป็นพระประทุมวงศา (คำผา) เจ้าเมืองอุบลคนแรก นอกจากนามสกุล ‘ณ’ โดยตรงแล้ว ยังมีอีก ๗ สกุล ที่โปรดฯให้ใช้ ‘ณ’ ต่อท้ายนามสกุลที่แยกออกจาก ‘ณ’ เดิม คือ ๑. โกมารกุล ณ นคร ๒. ประทีป ณ ถลาง ๓. สุคนธาภิรมย์ ณ พัทลุง และอีก ๕ นามสกุลที่โปรดฯให้ใช้ ‘ณ’ ตามหลังนามสกุล คือ ๑. พรหมสาขา ณ กลนคร พระราชทานให้พระยาประจันตประเทศธานี (โง่นคำ) เชื้อสายเจ้านครสกลนครมาแต่ครั้งทวด (พระบรมราชา) ๒. ภวภูตานนท์ ณ มหาสารคาม เชื้อสายเจ้าเมืองมหาสารคามมาแต่ทวด เจ้าราชวงศ์ (หล้า) ๓. รัตนดิลก ณ ภูเก็ต เชื้อสายพระภูเก็ตโลหเกษตรรักษ์ ๔. สุคนธาภิรมย์ ณ พัทลุง แยกจาก ณ พัทลุง โปรดเกล้าฯ พระราชทานว่า สุคนธาภิรมย์ เพราะผู้ขอพระราชทานมีปู่ชื่อกลิ่น บิดาชื่อชม ๕. สุนทรกุล ณ ชลบุรี นามสกุลนี้พิเศษกว่า ‘ณ’ อื่นๆ ด้วยเป็นนามสกุลสืบทอดมาจาก ‘เจ้า’ ผู้ได้รับพระมหากรุณาโปรดเกล้าฯ สถาปนาขึ้นจากสามัญชน ที่มิได้มีเชื่อสายเกี่ยวข้อง หรือเกี่ยวดองกับพระบรมราชจักรีวงศ์ เจ้านามพระองค์นี้ คือ กรมขุนสุนทรภูเบศร์ พระนามเดิมว่า ‘เรือง’ หรือ ‘จีนเรือง’ เป็นชาวเมืองชลบุรี เป็นผู้มีอุปการคุณแก่สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช เมื่อเสด็จยกทัพไปตีจันทบุรี จีนเรืองรักใคร่ชอบพอกับสมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาทมาก ถึงแก่ได้ร่วมสาบานเป็นพี่น้องกัน เมื่อพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าฯ เสด็จปราบดาภิเษก จึงทรงสถาปนาขึ้นเป็น เจ้า ตามพระราชประสงค์ของสมเด็จพระอนุชาธิราช พระราชทานให้สร้างวังอยู่ปากคลองวัดชนะสงคราม (หรือปากคลองโรงไหม) ตรงข้ามวังหน้า ถึงรัชกาลที่ ๓ พระราชทานให้เป็นวังเจ้าฟ้าอิศราพงศ์ กรมขุนสุนทรภูเบศร์ นี้ได้เป็นเจ้าแต่เฉพาะองค์เดียว ลูกมิได้เป็นเจ้าด้วย ทว่าผู้ขอพระราชทานนามสกุล จดไว้ว่า ‘หม่อมหลวงจาบ’ เห็นทีพวกลูกหลานคงเรียกกันว่า ‘หม่อม’ ตามที่เรียกยกย่องพวกผู้ดีมีสกุลมาแต่ครั้งอยุธยา เมื่อถึงรัชกาลที่ ๔-๕ จึงโปรดฯให้เป็นหม่อมราชวงศ์ หม่อมหลวง ด้วยถือว่าเป็นแต่ราชนิกุล ไม่ใช่เจ้า ยังมี นามสกุล ‘ณ’ อีกสกุลหนึ่ง คือ ‘ณ ราชสีมา’ และ ‘อินทรกำแหง ณ ราชสีมา’ ซึ่งสืบเชื้อสายมาจาก เจ้าพระยากำแหงสงคราม (ทองอิน) ผู้ว่าราชการเมืองนครราชสีมา ท่านผู้นี้มีประวัติแบบเดียวกันกับเจ้าพระยานครศรีธรรมราช (น้อย) คือว่ากันว่าเป็นพระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช โดยโปรดพระราชทานเจ้าจอมยวน ซึ่งกำลังตั้งครรภ์อยู่ในแก่เจ้าพระยานครราชสีมา
ผู้แสดงความคิดเห็น ราชสกุลวงศ์ สุดลาภา วันที่ตอบ 2008-06-17 18:20:13

ความคิดเห็นที่ 11 (2107641)
custom lace wigs long hair wigs fashionable today In fact many women wigs Before purchasing a lace front wig lace wigs costumes wigs.
ผู้แสดงความคิดเห็น thomas (carol-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2010-09-11 11:12:43

ความคิดเห็นที่ 12 (2111419)
mens ugg boots mens ugg boots ug boots ug boots womens ugg boots womens ugg boots flip flop slipper flip flop slipper
ผู้แสดงความคิดเห็น invicta watches วันที่ตอบ 2010-09-22 01:12:39

ความคิดเห็นที่ 13 (2120979)
christian louboutin fr christian louboutin fr fashion jewelry fashion jewelry ghd ghd boutiques boutiques
ผู้แสดงความคิดเห็น cartier watch วันที่ตอบ 2010-10-20 21:05:20

[1]

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *

ผู้แสดงความคิดเห็น *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล