ยอดเยี่ยมครับดอกไผ่

ราตรี

กับ

ดนตรี

เสียง ตรี เรียกสัมผัสซ้ำ

ขอบคุณ ในป่าปูน ที่กรุณาแนะนำ

ลืมตรวจทาน ขออภัยค่ะ

คราวหน้าแก้ตัวใหม่ค่ะ

กลบทชื่อ บุษบงแย้มผกา ครับ

จวบโลกดับอับแสงสุรีย์ฉาย
จวบดาวเดือนเลือนหายสลายสิ้น
จวบสมุทรสุดกว้างใหญ่ไร้วาริน
จวบดวงจินต์วิญญาณลาญมลาย

(บุษบงแย้มผกา)

ไม่สิ้นรักภักดีมีต่อนุช
ไม่สิ้นสุดพิสวาทที่มาดหมาย
ไม่สิ้นปองน้องนางจวบวางวาย
ไม่สิ้นสายสัมพันธ์นิรันดร

(บัวบานกลีบขยาย)

ขอบคุณ คุณคมเย็นมากค่ะ ที่กรุณาแนะนำ และเพิ่มสีสันเขียนได้ไพเราะมากค่ะ

หากรู้พอ ก็ดี มีความสุข

รู้ไม่พอ ก็ทุกข์ กันไปก่อน

รู้ทั้งพอ ไม่พอ สับต่อตอน

เป็นถ้อยท่อน กล่าวขาน มานานแล้ว !

บทกวีดี ๆ ที่คุณค่า

ใช่ราคาฉันทลักษณ์ประจักเห็น

ส่วนประกอบดังอาภรณ์ดับร้อนเย็น

อาจให้เห็นงามบ้าง ณ บางครา

ขอคารวะคารมคมความท่าน

เถิดจดจารกานท์กลอนเพื่อสอนค่า

แต่อินทร์พรหมยังผิด, กระไรนา-

เรามนุษย์ธรรมดาจะเลิศเลอฯ

ขอบคุณทุกคำตอบและกำลังใจ

รู้สึกซาบซึ้งใจในเมตตาจิตจริง ๆ ค่ะ