ผลงานคุณภาพ       

      ประทับใจในคำประพันธ์ซึ่งให้ข้อคิดและไพเราะมาก ชอบครัย

ขอบคุณ คุณราชาวดีมากครับที่มาเยือนอีกครั้ง

       “ธรรมชาติเวลาดับสูญ”

   ธรรมชาติผลาญลบล้างสรรพสิ่ง

ดุจความจริงธรรมดาแห่งวันหน

แต่มนุษย์ผู้ใจบาปสัปดน

เพียงเพื่อตนมุ่งหวังเข้ายึดครอง

   เศียรพระงามต้องตัดขาดจากองค์พระ

พวกสวะสุดชาติชั่วจนมัวหมอง

ลุ่มหลงใหลเศษเงินตราพาสมปอง

เพียงสนองตัณหาใคร่ใครบางคน

   องค์สถูปดังศรัทธาเราเพียรสร้าง

ย่อมมล้างตามเวลาอย่าฉงน

สู่วัฏฏะสงสารที่เวียนวน

จักหลุดพ้นด้วยแสงธรรมค้ำใจเอยฯ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

              โบราณสถานคร่ำคร่าที่ปรากฏ

บอกภาพพจน์ความเป็นไปในโลกฝัน

ผ่านเรื่องราวหนาวร้อนซ่อนจาบัลย์

ทุกวารวันดำรงคงศรัทธา

             ยืนหยัดคงคู่ถิ่นแผ่นดินแม่

วอนอย่าแปรเปลี่ยนไปเหมือนไร้ค่า

อิฐหนึ่งก้อนยึดฐานมั่นพรรณนา

บอกที่มาให้เราได้เข้าใจ

สวัสดีครับ

ชอบมากเลยครับ ประทับใจทุกวรรค ทุกบท ไม่รู้จะยกอ้างวรรคใดบทใดมาดี ที่ชอบที่สุดคงจะเป็นบทนี้ครับ

มองเศียรพระพุทธองค์ทรงจำหลัก

เคยประจักษ์เป็นพุทธาศิลาหิน

ยังปรักหักพังดั่งเศษดิน

ด้วยพังภินท์เหลือแต่เศียรจำเนียรกาล...

ธรรมะ คือ ธรรม(ะ)ชาติ ...ธรรมะจึงเป็นสัจ สาธุ.

ขอขอบคุณ คุณรัตนโกสินทร์ศก สำหรับคำชื่นชมนะครับ  และขอบคุณ คุณทรชน และคุณราชาวดีที่มาเยือนและร่วมต่อกลอนครับ

 งดงาม นวลเนียน และเห็นภาพเลยครับ ขอบคุณสำหรับบทกวีดีๆนะครับ

ขอบคุณคุณกระบี่ใบไม้มากครับ