............เมาใจ...........

เพลง ลาสาวแม่กลอง http://www.ijigg.com/songs/V2DG7DEPA0 ไม่เกี่ยวกับเนื้อหาในบทความแต่ฟังแล้วเพราะดี อันสุรา เมรัย ชงให้หน่อย แก้วน้อยน้อย อร่อยเย็น เป็นกษัย รสขมลิ้น รินโซดา ซ่าลงไป เสพย์เข้าไส้ แสบท้อง ก็ต้องทน รสมันนุ่ม ภูมิปัญญา ประชาราษฎร์ ดื่มช่วยชาติ ใช้หนี้ ที่ขัดสน ดื่มพวกเรา เหงาอกหัก รักเล่นกล ดื่มเพื่อพ้น ทุกข์ระทม ถมอุรา เอ้าชนแก้ว แล้วนอน พักผ่อนจิต หรือยังคิด ตระเวนต่อ หัวล่อหรา อ้ากุญแจ รถยนต์หาย หน่ายวิญญา ไปเที่ยวมา เมื่อคืน ขมขื่นจัง เมื่อคืนผู้เขียน ไปร่วมงานเลี้ยงปัจฉิมนิเทศ นศพ. (นศพ. ย่อมาจากนักศึกษาพานิชยการ เอ้ย ย่อมาจาก นักศึกษาแพทยศาสตร์) งานจัดที่โรงแรมพิมาน จังหวัดนครสวรรค์ บรรยากาศ ก็เป็นไปด้วยความสนุกสนาน ปนไปด้วยรอยยิ้มและหยาดน้ำตา มีการแสดงแฟชั่นโชว์ (แต่งชุดสวยๆ สลับชุดตลกๆ) สลับกับการฉายภาพ PowerPoint เพื่อแฉกันเอง ของบรรดาบัณฑิตแพทย์ ซึ่งสามารถเรียกเสียงหัวเราะได้เป็นระยะๆ จากนั้นน้องๆ นศพ. ที่เป็นพิธีกร ก็นำเข้าสู่พิธีการบายศรีสู่ขวัญ พิธีเป็นไปด้วยความเรียบง่าย แต่ทว่าอบอุ่น มีการจุดเทียน (แห่งอุดมการณ์) สว่างไสวทั่วห้อง มีการร้องเพลงประจำสถาบันคลอ ไปด้วย หลังจากบายศรีสู่ขวัญเรียบร้อย น้องๆ นศพ. ปี 4-5 ก็ บูม ให้รุ่นพี่ รุ่นพี่บัณฑิต ก็ บูม ให้รุ่นน้อง เป็นบรรยากาศที่น่าประทับใจมากๆ พองานเลิก คุณ อาร์ต เพื่อนร่วมงานของผู้เขียน ชวนผู้เขียนไปที่ดีๆ (ชื่อผับ) ก่อนเข้าผับก็แวะซื้อเรด เลเบอร์ หนึ่งขวดจากเซเว่นข้างๆ ถือเข้าไป ด้วยความที่เป็นคนเกรงใจเพื่อน นะเนี่ย และเห็นว่านานๆ ทีทั้งยังเป็นคืนวันศุกร ไม่มีธุระติดพันที่ไหน ก่อนเข้ามีการตรวจบัตร กฎหมายใหม่ห้ามสูบบุหรี่ในสถานบริการ สถานบันเทิง จึงไม่มีกลิ่นบุหรี่ เหมือนแต่ก่อน ในผับมี นศพ. บางส่วนแอบแวบมาเหมือนกัน แต่พวกเขาขึ้นไปบนชั้นสอง เนื่องจากเป็นคืนวันศุกร โต๊ะจึงเต็มหาที่นั่งลำบาก คุณอาร์ตชวนให้ผู้เขียนนั่งโต๊ะท้ายๆ ติดกับประตูทางเข้า ผู้เขียนไม่เห็นด้วยเพราะปกติชอบนั่งข้างๆ มุมห้องมากกว่า แต่คุณอาร์ตก็พยามชัก...แม่น้ำทั้งห้า จนทำให้ข้าพเจ้าเปลี่ยนใจ สุดท้ายเราก็นั่งเสพย์สุรากันจนเริ่มออกอาการตึงๆ มีหมอออโถ (ผู้ชายจำชื่อไม่ได้) ลงมาชนแก้วทักทายแสดงมิตรจิต มิตรใจ สักพักก็มี น้องบัณฑิตคนหนึ่งจำชื่อไม่ได้ มองหน้าไม่ถนัด (เพราะเริ่มเมา) มาขอยืมปากกาจากผู้เขียนเขียนช้อทโน้ท เพื่อจะเอาไปให้บูตดีเจ พิมพ์ข้อความแสดงความยินดีกับเพื่อนบัณฑิต เธอส่งข้อความมาให้ผู้เขียนดูว่าเหมาะสมหรือ ไม่ ข้อความหนึ่งเป็นข้อความ ขอให้อาจารย์...ที่มาคุม เอ้ย มาเป็นเพื่อน นศพ. มีสุขภาพแข็งแรง (แน่ะกตัญญูรู้คุณ จริงๆ ฮา..) จากนั้นเธอก็ขึ้นไปชั้นสอง ผู้เขียนพูดกับคุณอาร์ต ว่า ขึ้นไปชั้นสองดีกว่ามั้ย น้องๆ นศพ. อยู่กันเต็มเลย อาจารย์หมอ ก็มีมาเที่ยวด้วย คุณอาร์ตบอกว่าโถ่ มีแต่คนรู้จักไม่สนุกหรอก อยู่ตรงนี้ดีกว่า ผู้เขียนเห็นว่าสั่งมิกเซอร์มาเยอะแล้วขึ้เกียจย้ายโต๊ะก็นั่งจิบสุรากันต่อไป ระหว่างนั้นก็ชมการแสดงบนเวทีไปด้วย เสียงเพลงดังมาก พูดคุยกันไม่สะดวก สักพักก็มีคนมาขอแชร์โต๊ะ เพราะโต๊ะอื่นเต็ม โต๊ะที่ผู้เขียนนั่งยังพอมีที่ว่าง บรรยากาศเป็นไปด้วยความครึกครื้น เราก็กำลังจะสานสัมพันธ์โต๊ะ ข้างๆ จู่ๆ ก็มีขวดบินผ่านหัวผู้เขียนและหัวคุณอาร์ต ไป โต๊ะข้างหน้ามีเรื่องทะเลาะวิวาทกัน ปาขวดเศษขวดแตกกระจาย ผู้คนรอบๆ แตกฮือ รวมทั้งตัวผู้เขียนกับคุณอาร์ตด้วยสักพักตำรวจก็เข้ามาเคลียร์ ระหว่างที่ตำรวจกำลังเคลียร์ คุณอาร์ตกระซิบกับผู้เขียนว่า เหล้าไปไหน ไม่ได้หยิบมาด้วยหรือ โถ ยังห่วงเหล้า คุณอาร์ตให้ให้ผู้เขียนไปหยิบเหล้า จากนั้นจึงยอมขึ้นไปชั้นสองกับข้าพเจ้า .... บทความนี้อ่านแล้วคงจะเป็นบทความที่ไร้สาระไปสักหน่อย ฮา.. อ่านต่อกันอยู่ได้...แต่ว่าบทความนี้ มีอุทธาหรณ์ที่ดีก็คือ การดื่ม สุราอาจนำมาซึ่งเหตุทะเลาะวิวาทขาดสติ สุราทำให้เราหายทุกข์ได้ชั่วขณะ ความทุกข์เกิดขึ้นที่ใจ ก็ควรดับที่ใจ แต่ไม่สามารถใช้สุราดับได้เลยจริงๆ เทียว ไม่เมาเหล้าแล้วกลับ เมารัก แทนเอย เมากว่าดื่มสุราสัก หมื่นแก้ว เมาเหล้าตื่นเช้าพัก- ผ่อนสร่าง เมาเอย เมาจิตครวญคิดแล้ว บ่รู้วันหาย

ผู้ตั้งกระทู้ กวิน :: วันที่ลงประกาศ 2008-03-29 20:06:30

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *
ผู้แสดงความคิดเห็น  *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล