ง า ม เ มื อ ง

ง า ม เ มื อ ง
... เคราะห์ซ้ำกรรมซัดรัตติกาล น้ำตาดาววาวร่วงรานละลานไหล หยดกะพริบระยิบหยาดราดอาลัย หรีดหริ่งระงมระทมไหม้ในหมองตรม สวมสร้อยเพชรเก็จแววแก้วมณีรุ้ง จำเริญจำเดินมุ่งคลุ้งคาวเรือนร้าวขม สะอึกสะอื้นยิ้มอิ่มน้ำตาตกอกระบม หลากสายลมไล้ชมร่างเหลือว่างเปล่า เปิดปากแผลแผ่เฆี่ยนโอยโบยความช้ำ ระเริงระยำกระหน่ำขนาบดั่งสาปเศร้า ขยับเขยื้อนเคลื่อนไหววาบทาบแสงเงา ปลดขุ่นเคืองเปลื้องบรรเทา ณ บัดดล !!! ...
ผู้ตั้งกระทู้ ระวี ตระการจันทร์ :: วันที่ลงประกาศ 2014-07-07 14:52:46

[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (3667549)

กลัวเจ้าของ...สร้อยเพชรเก็จแววแก้วมณีรุ่ง

ทวงถามตามหาสมบัติของเค้าจังเลย

ตกลง อังคาร กัลยาณพงศ์

มาทำหล่นร่วงเป็นน้ำตาดาวรานละลานไหลอยู่ตรงนี้เอง

หลังจากที่สะอึกสะอี้นยิ้มอิ่มน้ำตาตกอกระบม อยู่นาน

ก็เพราะโดนระวี ตระการจันทร์ ขโมยมานี่เอง

ท่านอังคาร มาโน่นแล้ว

เผ่นดีกว่า

บรืออออออ.......

ผู้แสดงความคิดเห็น มุ้งมิ้ง วันที่ตอบ 2014-07-09 22:28:08

[1]