*ผมและเหี้ย*

(บันทึกจากบ้านทุ่ง)

19 สค.53

 ******************

ผมตื่นตีสี่ ที่บ้านทุ่ง ฟ้าแลบไกล ฝนทำท่าจะตก อากาศเย็นสบาย เหมาะแก่การนั่งนิ่งนิ่งยิ่งนัก

หลังบ้าน เป็นป่าละเมาะแบบชายทุ่ง ได้ข่าวว่ามีเหี้ยชุมมากที่ดงนั้น ผมเกรงว่า เหี้ยจะข้ามอาณาเขตมาที่สระข้างบ้านผม เพราะได้ยินเสียงตูม ตูม เหมือนเด็กเล็กเล่นน้ำ ในความเงียบสงบงันนั้น

 ท่ามะกา ทุ่งตำบลดอนชะเอม ผมเห็นเหี้ยชุม

มันมานอนอาบแดด ริมทางบนคลองปูนชลประทาน และมันเสียท่ารถบ่อย นอนแบน ตับไตไส้พุง เกลื่อนถนนบ่อย บ่อย

มันไม่ค่อยได้นอนอ่านหนังสือพิมพ์ คือ ไม่ค่อยมีใคร เอากระดาษหนังสือพิมพ์ไปคลุม ว่างั้นเถอะ

 ตอนหน้าแล้ง มีโคบาลบ้านทุ่ง มาเลี้ยงวัวข้างข้างบ้าน ผมก็เคยเขียนถึงไปบ้างแล้วว่า

เขาเก่งเรื่องจับนก จับปลา และล่าเหี้ย

ผมถามว่า เหี้ยดงหลังบ้านเยอะไหม เขาแสดงวิสัยทัศน์พรานทุ่ง ว่าตัวไม่เบา ผมถามว่าเคยเห็นหรือ

แกตอบว่า แหม ดูรอยตีนเอาก็รู้ น้องน้องจรเข้แหละ ดงนี้

ผมนึกถึงรพินทร์ ไพรวัลย์ ในเพชรพระอุมาทันที เมื่อแกบอกว่า ดูรอยตีนสัตว์และบอกขนาดสัตว์ได้ ความรู้เบสิก

 ผมศึกษากับแกว่า จะล่ามันได้อย่างไร ปราดเปรียวก็ปานนั้น แกก็บอกว่า เอาแลนเนตคลุกห่อซี่โครงไก่ โรยโรยไว้ มันจะกินและตาย มันชอบซี่โครงและของบูดเน่า

 แล้วผมไปนึกถึงอะไรกับมันในเช้าวันนี้ แหม...

ก็ในสระนั้น สารพัดปลาที่ผมเอามาปล่อย นิล ตะเพียน กด คัง ช่อน ฯลฯ

ผมได้รับรู้จากปากคำว่าเหี้ย กินปลาเก่ง ลงไปในสระ จะไม่เหลือ มันเป็นนักล่าชั้นยอด

 เช้าวันนี้ เลยเกิดอุปทาน ว่าปลาจะหมดสระ

ทั้งทั้งที่ตนก็ไม่ได้ เอาปลาในสระมากิน

ถึงอยากกินก็ไม่มีความสามารถเอามันมาขึ้น ฆ่า และปรุงใส่จานได้

ไม่มีความสามารถจริงจริง

แล้วผมไประแวงอะไรกับเหี้ยมัน

รังเกียจมันอีกต่างหาก

หวาดกลัวว่ามันจะมาขโมยปลาที่ปล่อยไว้

 เสียงตูม ตูม ค่อยค่อยย่อง ไปริมสระ เอาไฟฉายกราด หวังว่าจะได้พบเหี้ยกำลังไล่ล่าปลาในสระ

ไม่มี มีแต่ปลาตะเพียน ลอยคอ ฮุบเหยื่อที่ผิวน้ำ

กูหนอกู นี่ใจกูปรุงอะไรแต่เช้า

เดินขึ้นเรือนมา ต้มน้ำกินกาแฟ ระหว่างที่กินกาแฟ ก็พิจารณาทุ่งกว้าง ลมเย็น น่านั่งเงียบเงียบ

นึกน้อยใจตัวเอง

นี่ใจยามเช้า เป็นไปได้ ทำไม...เอ็งก็เที่ยวปรุงจิตไปถึงเหี้ยโน่น

คิดอาฆาตมาดร้อย

คิดหวงปลา

หวงของ หวาดระแวงไม่เข้าท่า...

ผมสูดลมหายใจยามเช้าลึก ตำหนิตัวเอง มาอยู่ทุ่งตั้งนาน

เช้าวันนี้ เมื่อ วันก่อนวันพระ ไปใส่บาตรที่วัด เมื่อคืนวานก็ไปงานศพ

แต่เช้านี้ เสียท่า

จิตใจมีพยาบาท หวาดระแวงต่อเหี้ย หวงปลา อยากินปลา ที่เลี้ยงไว้

บาปเช้านี้สำเร็จในจิตใจ เต็มพิกัดจริงจริง.