……
กลอนนั้น เรียงร้อย จากหัวใจ
ถ้อยคำใด ที่ใคร มาหยามหมิ่น
ใจน้อมรับ ทุกถ้อยคำ ที่ได้ยิน
เพราะใจเรา สิ้นไร้ กิเลสตน

สูงกว่า หลุดพ้น ใจคนเขลา
มองเรา แค่เปลือกนอก ย่อมไร้ผล
เห็นใจต่ำ คับแคบ ของใจคน
แต่เราพ้น วิถีทาง คำนินทา

จิตละเอียด ใจหลุดพ้น กักขฬะ
เพราะมานะ ร้อยอักษร ถ้อยภาษา
เรียงร้อยใจ ยกใจตน สร้างคุณค่า
ยังดีกว่า มาช้ำใจ เพราะคำคน

ยิ้มแล้วยิ้ม น้อมรับ คำสอนสั่ง
ด้วยใจหวัง เข้าสู่ ในมรรคผล
ทุบกิเลส ในหัวใจ ที่มากล้น
ฝึกใจให้ หลุดพ้น และปล่อยวาง

ฯลฯ