ReadyPlanet.com


เ รื อ ใ บ สี เ ลื อ ด


 
 
๑.

เมื่อลมเอื้อเรือใบเริ่มไหวแล่น
ณ ดินแดนแคว้นแหล่งแสวงหา
ทิศทางกางทาบตราบลมพา
ขอบฟ้าคลี่คุ้งโค้งของโมงยาม

ถอนสมอต่อทางไปข้างหน้า
รอยเท้าเผยเอ่ยคำลามาไถ่ถาม
ลมพัดพร้าวข่าวรันทดใช่งดงาม
ทะเลครามล่ามลมใจจึงไกลฝั่ง

๒.

ยอด "บูโด" ขจีเรียวคลุมเขียวสด
ซับรินรดน้ำตาฟ้าลงมาฝัง
โอ้แห้งเหือดเลือดเลอะอันเกรอะกรัง
หวู่ลมถั่งลอดประตูสู่เรือนชาน

จำหยุดนิ่งสิ่งใกล้ใกล้จึงไม่ถึง
ใต้อกลงคงไม่ซึ้งจึงไม่ซ่าน
แผ่นดินเดียวเปลี่ยวชำระทรมาน
กี่หมุนเวียนกี่เปลี่ยนผ่านกาลฤดู

เป็นเหล็กงอมารอวางกลางถนน
มาดักปล้นป่นฆ่าเวลาอยู่
เสี้ยวนาทีเพื่อชีวิตปิดประตู
หลั่งพรั่งพรูสู่ความตายที่หมายปอง 

๓.

เมื่อลมเอื้อไยเรือใบมิไหวแล่น
กลับเสียบแทนเนื้อใจจนไหม้หมอง
ดั่งเรือบกยกขบวนป่วนเลือดนอง
ขอบฟ้าผ่องต้องรอคอยฝอยน้ำตา !!!

ข อ บ ฟ้ า ผ่ อ ง ต้ อ ง ร อ ค อ ย ฝ อ ย น้ำ ต า ! ! !
...

ระวี  ตระการจันทร์


ผู้ตั้งกระทู้ ระวี ตระการจันทร์ :: วันที่ลงประกาศ 2014-07-29 19:28:28


[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (3678209)

เรือใบเจ้าเอย

เจ้าจงฝ่าคลื่นลมของทะเลกว้าง

เหินข้ามเทือกเขาบูโด

ไปสร้างมหากาพย์ที่ไม่รู้จบ

ให้มนุษยชาติแห่งอุษาคเนย์ต่อไป

ผู้แสดงความคิดเห็น มุ้งมิ้ง วันที่ตอบ 2014-07-29 23:02:06



[1]


แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *
ผู้แสดงความคิดเห็น  *
อีเมล 
ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล



Copyright © 2010 All Rights Reserved.