หมายความว่าเอาหนังสือเล่มนี้มาแต่งเป็นกลอนหรือครับ

คือ ผมอยากจะร่วมโครงการครับ แต่ไม่เข้าใจเกณฑ์กรุณาอธิบายเพิ่มเติมหน่อยนะครับ

ผมก็ยังไม่เข้าใจว่าเอาเนื้อหาจากหนังสือมาแต่งหรือครับ

เออ  จ้างเขียนร้อยแก้วให้เป็นร้อยกรองหน่อย

     การันตีให้ด้วยทั้งกรรมการและผู้เขียน  แล้วพิมพ์จำหน่าย เอาทุนคืนหน่อย

          ที่เหลือเป็นอัตถประวัติ เท่ห์จะตาย

              เป็นภาวะพึ่งพา  ได้ทั้งสองฝ่าย

                  หลายรางวัลก็ทำแบบนี้

                      ทำไงได้ จนนี่หว่า

ผมอ่านประวัติของคุณวิกรมแล้ว ผมคนนึงล่ะจะเขียนร้อยกรองจากร้อยแก้วให้ได้ดีเลยครับ

ประสบการณ์ของคุณวิกรมจะช่วยเปิดตาให้ใครอีกหลายคน ผมก็เป็นหนึ่งในนั้น เพราะฉะนั้น

ได้รางวัล หรือ ไม่ได้ ไม่สำคัญ อยากจะให้คนอื่นได้ซึมซับเรื่องดีๆเหล่านี้และนำไปปรับปรุงตนครับ

ชีวิตของแต่ละคนต่างก็มีหนทางเป็นของตัวเอง ดำเนินชีวิตในแบบที่ตนเองต้องการ บางคนใช้ชีวิตหรูหรา ฟุ่มเฟือย แต่มีหลายต่อหลายคนที่ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย พอเพียง ซึ่งอาจจะไม่ซ้ำและไม่สามารถลอกเลียนได้ นอกจากนี้แล้วแต่ละคนต่างก็มีการใช้ชีวิตในแต่ละช่วยอายุที่แตกต่างกัน ไม่ว่าจะเป็นอดีต ปัจจุบัน หรือแม้แต่อนาคต

การได้รู้จักกับคนหลายๆ คน ก็เปรียบเสมือนได้เรียนรู้ถึงชีวิตที่หลากหลาย แต่หากได้เรียนรู้ชีวิตของเขาเหล่านั้นให้ถ่องแท้ ก็นับได้ว่าเป็นโอกาสดีที่ได้เรียนรู้ถึงความเป็นมาและวิถีแห่งชีวิต เพราะในบางครั้งสิ่งที่เรามองจากภายนอก อาจจะไม่ใช่สิ่งที่เขาเป็นก็ได้

"ผมจะเป็นคนดี" เป็นหนังสือที่บอกเล่าเรื่องราวในชีวิตของคุณวิกรม กรมดิษฐ์ ซึ่งได้ถูกเรียบเรียงโดย ประภัสสร เสวิกุล เป็นผลงานเรื่องเยี่ยมอีกหนึ่งชิ้นที่สามารถสร้างคุณค่าให้แก่การดำเนินชีวิตได้ ซึ่งหนังสือเล่มนี้ได้กล่าวถึงการดำเนินชีวิตทุกซอกทุกมุม ด้วยเจตนารมณ์ที่จะให้เป็นอุทาหรณ์แก่นักเรียน และผู้ต้องขัง รวบรวมเรื่องราว ประสบการณ์ มุมมองชีวิตในอดีตให้แก่บุคคลทั่วไปได้รู้ถึงแก่น โดยเฉพาะกลุ่มนักศึกษา ผู้ต้องขัง และคนพิการ ที่นับได้ว่าเป็นกลุ่มที่มีบทบาทต่อสังคมประเทศในอนาคต

เนื้อหาภายในเล่มจะแบ่งออกเป็นตอน ทั้งหมด 26 ตอนด้วยกัน ซึ่งจะกล่าวถึงประวัติ ชีวิตในวัยเด็ก เรื่องราวในวัยเรียน บทบาทการทำงาน ชีวิตครอบครัว รวมไปถึงประสบการณ์ชีวิตจากบุคคลรอบข้างล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องราวตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ในแต่ละตอนจะมีภาพประกอบเนื้อหา ซึ่งเป็นภาพถ่ายจริงที่หาดูได้ยาก มีการบอกเล่าเรื่องราวผ่านตัวอักษรที่เข้าใจง่าย ทำให้มองภาพได้ชัดเจน

"ผลจะเป็นคนดี" สะท้อนปัญหาและเป็นอุทาหรณ์ให้แก่สังคม เมื่ออ่านหนังสือเล่มนี้แล้วสิ่งหนึ่งที่เราต้องยอมรับ ก็คือ เรียนรู้จากสิ่งที่ผิดพลาดในอดีต นำมาปรับใช้ในปัจจุบัน และเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตในอนาคต ไม่ว่าเราจะมีความทุกข์มากแค่ไหน สิ่งสำคัญคือ อดทน มีความหวัง มุ่งมั่นและสร้างโอกาสให้กับอนาคต เพื่อไปสู่ความสำเร็จของชีวิต....
 

 ดาว์นโหลดหนังสือ "ผมจะเป็นคนดี" ฉบับเต็มได้ที่นี่
 

แก้ไขลิงก์

ดาว์นโหลดหนังสือ "ผมจะเป็นคนดี" ฉบับเต็มได้ที่นี่

โหลดไม่ได้ครับ

เคยเข้าไปได้ก็เจอแต่หัวเรื่อง

คงประสงค์ให้ไปซื้อเป็นเล่มมาอ่าน แนะนำให้ซื้อครับ

เพราะหลายร้านที่ไปซื้อ หมดทุกร้านแล้ว

เมื่อเราถามทางร้านก็จะกระตือรือร้นสั่งมาสู่ร้าน

หลังจากนั้น คืออะไร

เขียนร้อยกรองเพื่อเดินเรื่องตามร้อยแก้ว จะมีรสชาติอะไร

ควรใส่รสชาติแบบกวีลงไปเป็นกาพย์ กลอน โคลง ฉันท์ จึงน่าอ่าน

กลอนดาษดื่นอย่างเดียวนั้น จะมีค่าอันใด

แต่งแล้วควรคิดแบบกวี ผู้มีตาที่สามครับ

วันนี้ไปซื้อมาอ่านแล้ว

นำเสนอได้เยี่ยมมาก

อ่านรวดเดียวจบ

เปิดเรื่องได้น่าสนใจ

ชอบมากครับ

แต่กลอนสุภาพที่อาจารย์เนาวรัตน์แต่งให้ สุดยอดมากครับ

ผมแต่งให้ดีกว่านั้นไม่ได้

เว้นแต่จะเลี่ยงไปทางกาพย์ และโคลง

ได้ข้อคิดเยอะมาก เช่นเมื่อรวยแล้วทำอย่างไรให้พี่น้องรักกัน

ไม่เกิดเหตุแบบธรรมวัฒน์ เรื่องพ่อและลูกนี่ก็เป็นคติเหมือนกัน เยี่ยมครับ

ขออภัยที่ปรามาสไว้ข้างบนนิดหน่อย

ตอนนี้ รู้ว่ามันคือการตลาดที่น่าสนใจ

จากพิมพ์บทกวีออกมาพันเล่ม สามปี หมด

คุณวิกรม กรมดิษฐ์ เป็นต้นแบบของคนสร้างเนื้อสร้างตัวด้วยตัวเอง เมื่อพบกับความสำเร็จในชีวิตแล้ว ยังระลึกนึกถึงเผื่อแผ่ไปถึงผู้อื่น ผมชื่นชมคุณวิกรมครับ ใครไม่เห็นด้วยก็ไม่เป็นไร เพราะความคิดคำนึงของคนเราย่อมแตกต่างกันไป เป็นเรืองปกติ คุณวิกรมมีฐานะมั่นคงแล้ว ไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวกับวงการวรรณกรรมก็ได้ ทางเลือกของมหาเศรษฐีอย่างคุณวิกรมมีมากมาย แต่ที่คุณวิกรมเอื้ออาทรมาถึงมวลมิตรในวงการวรรณกรรมหลายๆเรื่อง ผมมองในแง่ของความคิดเชิงบวก คุณวิกรมสมกับเป็นคนดีที่อยากเป็นครับ

คุณวิกรม กรมดิษฐ์ เป็นต้นแบบของคนสร้างเนื้อสร้างตัวด้วยตัวเอง เมื่อพบกับความสำเร็จในชีวิตแล้ว ยังระลึกนึกถึงเผื่อแผ่ไปถึงผู้อื่น ผมชื่นชมคุณวิกรมครับ ใครไม่เห็นด้วยก็ไม่เป็นไร เพราะความคิดคำนึงของคนเราย่อมแตกต่างกันไป เป็นเรืองปกติ คุณวิกรมมีฐานะมั่นคงแล้ว ไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวกับวงการวรรณกรรมก็ได้ ทางเลือกของมหาเศรษฐีอย่างคุณวิกรมมีมากมาย แต่ที่คุณวิกรมเอื้ออาทรมาถึงมวลมิตรในวงการวรรณกรรมหลายๆเรื่อง ผมมองในแง่ของความคิดเชิงบวก คุณวิกรมสมกับเป็นคนดีที่อยากเป็นครับ

แต่ผมกลับมองไม่เห็นความเป็นมหาเศรษฐีในคุณวิกรม

ผมเห็นแต่ผู้ชายคนหนึ่งที่เหน็ดเหนื่อยกับเรื่องครอบครัว

พี่น้อง การงาน กว่าจะลงตัวก็ห้าสิบปี แก่แล้วว่างั้นเถอะ

ว่าไปแล้วชีวิตผมโชคดีกว่าคุณวิกรม

พ่อดี แม่ดี พี่น้องรักกันดี แต่ที่ลำบากก็มี

ต้องปีนภูเขาตอนกลางคืน มีแต่หน้าผานอนไม่ได้

ไม่รู้นะ  เวลาผมอ่านบทกวี ผมคิดถึงมุมมองของงาน มุมมองของกวี ความคิดเห็น เนื้อความ

 จิตวิญญาณมิใช่เพียงคำสวยคำเพราะ เวลาตัดสินกลอนทุกเวทีก็ดูเรื่องเหล่านี้มิใช่หรือ ซ้ำยังเอาเรื่องของความคิดมุมมองมาถกกันเพื่อหาผู้ได้รางวัลด้วย กรรมกรก็ชุดนี้แหละ เคยตั้งกระทู้  เลือดสีขาว พอเด็กเขียนถึงค่าของน้ำนมมารดา อูยกรรมการชื่นชมกันใหญ่แล้วคราวนี้จะชื่นชมตรงไหนล่ะ  ถ้าแค่เขียนร้อยแก้วให้เป็นร้อยกรอง กวีซีไรต์ คงไม่ต้องมี หรือไม่กวีรัตนโกสินทร์ คงมากมาย  แล้วที่เรียกว่าสุดยอดก็เกลื่อนกลาด    ถ้าตั้งกระทู้ว่า ผมจะเป็นคนดี  แล้วไม่ต้องเดินตามหนังสือของคุณวิกรมล่ะก็

จะเป็นกระทู้ที่งดงามที่สุด

   กรรมการซีไรต์เองก็โดนวิจารณ์ทุกปีอยู่แล้ว  เพิ่มงานนี้เข้าไปอีก ลองหลับตาคิดเล่นๆนะครับว่า  ซีไรต์ปีหน้าจะเป็นอย่างไร ไม่เปลี่ยนกรรมการก็ต้องอธิบายกันอ่วมหล่ะ

    ส่งความคิดเห็นนี้มาเพราะด้วยรักและเป็นห่วงนะครับ  ใช่ว่าเกลียดชังหรือจ้องทำลาย และเด็กคนนี้กล้าลงชื่อนามสกุลเบอร์โทรจริงด้วย

ถ้าจะสรุป ก็คงจะพอสรุปได้ดังนี้

1. คนแต่งกลอนไม่ต้องคิด ขอแค่เพียงเปลี่ยนถ้อยคำจากร้อยแก้วให้เป็นร้อยกรองเพราะๆ

2. คนชนะก็คือคนที่แต่งร้อยกรองได้เพราะที่สุด

3. ใช้กรรมการจากซีไรต์ มาตัดสินร้อยกรองเพราะๆ ก็คงจะเหมือนๆ กับฆ่าไก่แต่ใช้มีดฆ่าโค ลดศักดิ์ศรีกรรมการซีไรต์ลง

4. กรรมการซีไรต์ก็คงจะอ่วม เพราะติดสินร้อยกรองที่ไม่ต้องใช้ความคิด (เพราะเขาแต่งเรื่องให้ไว้แล้ว) ก็เลยไม่มีจุดที่จะพิจารณาให้รางวัล

5. เจ้าของชีวประวัติก็ดูว่าจะไม่ต้องลงทุน เพราะไหนจะได้เงินค่าหนังสือ ไหนจะได้ลิขสิทธิ์เป็นเจ้าของเรื่องทุกเรื่องที่คนเขียนส่งมาประกวด ก็น่าจะแปลว่ารางวัลแสนเดียวไม่ต้องลงทุน ถ้าอย่างนี้น่าจะเงินรางวัลสักล้าน ค่อยสมศักดิ์ศรีมหาเศรษฐีเจ้าของชีวประวัติหน่อย

6. กระบวนการทั้งหมดก็เลยดูเป็นกระบวนการโฆษณาหาเสียงให้กับเจ้าของชีวประวัติไป ไม่ใช่กระบวนการเฟ้นหานักคิด ดูๆ ไปก็เห็นด้วยกับคุณอำพลฯ นะ....

7. ก็ชวนคิดไปว่า ถ้าเผอิญผมเป็นกรรมการซีไรต์ จะทนตากหน้าทำงานนี้ต่อไปหรือเปล่าก็ไม่รู้

ด้วยรักและเป็นห่วง (ห่วงทั้งเจ้าของชีวประวัติ ห่วงทั้งกรรมการซีไรต์ และห่วงว่าต่อไปเยาวชนรุ่นหลังคงคิดอะไรไม่ออกหรือคิดออกแต่คิดไม่เป็น เพราะแข่งขันแปลงร้อยแก้วให้เป็นร้อยกรองจนเคยชิน) ไม่ได้เกลียดชัง และ ไม่ได้หวังทำลาย แต่ไม่อยากเห็นวิธีคิดทำอะไรแบบว่าง่ายๆ.... จนเกินไป....

วิจารณ์ได้ดีครับ

ผมกลับคิดว่าถ้ามือไม่พายก็อย่าเอาเท้าไปราน้ำเลย  น่าเป็นห่วงผู้แสดงความคิดเห็นบางท่าน มีความรอบรู้ในเรื่องของงานประพันธ์ร้อยกรองแค่ไหน อ่านเกณฑ์กติกาเข้าใจเพียงใด โดยเฉพาะความคิดสร้างสรรค์ที่ระบุไว้ในเกณฑ์การตัดสิน ย่อมแสดงให้เห็นว่าการแสดงทรรศนะใหม่ๆ ในเชิงสร้างสรรค์ก็ต้องมีด้วย เนื้อหาสาระมาจากหนังสือของคุณวิกรม กรมดิษฐ์ แต่ส่วนอื่นๆก็ต้องมีความเป็นตัวตนของคนแต่งกลอนที่ส่งเข้าประกวดก็ต้องมีด้วย อย่าไปพาดพิงเรื่องของกรรมการตัดสินรางวัลซีไรต์เลย มันไม่เห็นจะไปเกี่ยวข้องอะไรกัน เป็นการประกวดคนละเวที ไม่เห็นจะต้องไปเป็นทุกข์เป็นร้อนแทนคณะจัดประกวด ถ้าคิดว่าเขียนเรื่องผมจะเป็นคนดี ภาคร้อยแก้วให้เป็นร้อยกรอง เป็นเรื่องไม่ควรทำ ถามว่าเรื่องขุนช้างขุนแผน ลิลิตตะเลงพ่าย พระปฐมสมโพธิกถา ฯลฯ มีที่มาอย่างไร ไปศึกษาประวัติวรรณคดีมาเสียให้เข้าใจ แล้วค่อยมาแสดงความคิดเห็น ด้วยความห่วงใยเช่นกันครับ

เขียนร้อยแก้วเป็นร้อยกรอง ไม่ผิดตรงไหน

มันอยู่ที่ว่าคนรับประโยชน์คือ เยาวชน ผุ้อ่านงานต่างหาก

เยาวชนที่อ่านงานวรรณกรรมในยุคปัจจุบัน เป็นคนรุ่นใหม่ที่คิดเป็น ทำเป็น จำแนกแยกแยะเป็น เพราะคุณลักษณะอันพึงประสงค์ของเยาวชนรุ่นใหม่ที่หลักสูตรการเรียนการสอนเขาเน้นปลูกฝังในเรื่องทักษะกระบวนการคิด โดยเฉพาะการคิดประเมินคุณค่างานที่ได้อ่าน ได้ฟัง อันประกอบไปด้วยคุณค่าทางวรรรศิลป์ และคุณค่าทางสังคม

"อันประกอบไปด้วยคุณค่าทางวรรรศิลป์ และคุณค่าทางสังคม" ขออภัยพิมพ์ผิดพลาด "คุณค่าทางวรรณศิลป์"

ตามที่ "คนวงใน" แจงมาใน คห.17 ถ้ามองเผินๆ ก็จะเห็นว่าน่าจะเป็นเช่นนั้น

"ขุนช้างขุนแผน ลิลิตตะเลงพ่าย พระปฐมสมโพธิกถา ฯลฯ " ล้วนแปลงร้อยแก้วให้เป็นร้อยกรอง โดยไม่มุ่งจะยกย่องผู้หนึ่งผู้ใดโดยเฉพาะ

แต่แปลงร้อยแก้ว "ผมจะเป็นคนดี" ให้เป็นร้อยกรองนี่น่ะ แม้จะอ้างว่ามีเจตนาดี แต่มองอย่างไร ดูอย่างไร ก็อดคิดไม่ได้ว่ามีเจตนาแอบแฝงอยู่ดี

ในเมื่อมันเป็นเรื่องที่ไม่สามารถเคลียร์ให้กระจ่างได้ในเรื่องนี้ มันก็ต้องถูกวิจารณ์จนได้นั่นแหละ ผู้ถูกวิจารณ์ก็ควรจะต้องใจกว้างหน่อยทำใจนิด จึงจะถูก ไม่ใช่ว่าอะไรๆ ก็ว่าไม่ได้ สังคมก็ไม่ใช่สังคมน่ะสิ...

ก็ต้องขออภัยที่วิจารณ์ มันเป็นรื่องของมุมมองที่ต่างกัน ก็เป็นเรื่องที่ติงๆ กันไว้ ก็บอกไว้แล้วว่า "ไม่ได้เกลียดชัง และ ไม่ได้หวังทำลาย" ไม่เคยรู้จักเจ้าของชีวประวัติเสียด้วยซ้ำ วิจารณ์มาก็ไม่ได้ประโยชน์อะไรสักแดงสักบาท ที่วิจารณ์มาก็เพื่อประโยชน์ของคนในสังคมในแง่ของการมองต่างมุม

ที่บอกมาว่า "คนรุ่นใหม่คิดเป็น ทำเป็น จำแนกแยกแยะเป็น" นั้นก็เห็นชอบด้วยร้อยเปอร์เซนต์ด้วยความเคารพ แต่ในประสบการณ์ต่างๆ ที่ผ่านมาก็เคยเห็นคนเดินเหยียบเปลือกกล้วยลื่นล้มต่อหน้าก็แยะ ถ้าบอกเตือนก่อนเหยียบก็ว่า "มองเห็นแล้ว (แปลว่าเสือก)" ถ้าไม่บอกแล้วเหยียบจนลื่นล้ม ก็หันกลับมาต่อว่าเอาอีกว่า "ทำไมไม่บอก" ก็เลยต้องตัดสินใจบอก ตัดสินใจวิจารณ์มา

สังคมจะได้รับรู้ว่า ก่อนที่จะทำอะไรที่มันไม่กระจ่างชัดนั้น ก็ควรจะต้องมองหลายๆ มุมก่อน ยังไงล่ะ....

ผมเห็นว่าน่าจะเขียนจากตัวเอง

จะเป็นคนดีต้องทำอย่างไร

บอกตรงๆว่าไม่อยากเขียนจากเนื้อหาในเล่มเลย

ไม่มีอะไรประทับใจเลย

น่าจะเปิดกว้างๆหน่อย

เอาเป็นว่าถ้าไม่เห็นด้วยก็ไม่ต้องเขียนประกวด แต่ถ้ามีฝีมือก็เขียนมาในแนวคิดอิสระของตนเองและมีฝีไม้ลายมือในเชิงวรรณศิลป์ก็เขียนมาได้เลย ส่วนประเด็นที่ว่าขุนช้างขุนแผน ลิลิตตะเลงพ่าย ปฐมสมโพธิกถา ไม่ได้เขียนยกย่องใคร คุณยิ่งแสดงตวามคิดเห็นออกมา ก็ยิ่งฟ้องตัวตนของตัวคุณเอง ผมไม่ละเมิดก้าวล่วงความคิดของคุณหรอก แต่ให้ผู้อ่านเว็บบอร์ดที่เป็นคนกลางเป็นผู้ตัดสินทรรศนะ ก็จะเป็นเรื่องที่ดีงามครับผม 

 ไม่อยากเขียนก็ไม่มีใครบังคับให้เขียน ไม่เห็นจะต้องมาบ่นมาวิจารณ์อะไร ถ้าอยากเขียนก็ต้องทำตามวัตถุประสงค์ตามกติกาของเขา  เป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว

นั่นดิ

ส่งงานร้อยกรองไปแล้วค่ะ 65บท รู้สึกว่าอยากเขียนเพราะอ่านแล้วชอบ จิงๆแล้วถ้าใครได้อ่านจนจบจะรู้ว่า ถ้าสมมติเราเป็นคุณวิกรม เราคงมีความลังเลใจที่จะเอาเรื่องครอบครัวของเรามาเล่าสู่คนอื่นฟัง เรียกว่าการ บูชายัญโดยเฉพาะเรื่องที่ร้ายแรง  เป็นดิฉันๆก้อคงไม่กล้า แต่เค้าเป็นผู้กล้าที่อยากจะถ่ายทอดเรื่องราว มาเล่าสู่ผู้อ่าน เพื่อเป็นกำลังใจ เป็นแง่คิดให้กับเยาวชน กว่าที่จะสงบสุขเหมือนปัจจุบัน ชีวิตเค้าก้อผ่านอะไรมามากมาย ดังนั้นดิฉันจึงไม่ลังเลใจที่ได้เข้าร่วมโครงการนี้ค่ะ

ส่งบทกลอนเข้าร่วมประกวด  โดยเขียนทั้งหมด 80 บท   ผลจะออกหมู่หรือจ่าปลายเดือนนี้กระมัง 555