ลีลายถากรรม

ลีลายถากรรม
ลีลายถากรรม ! * * * * * * * * ถอนตัวจากอารมณ์แล้วจะรู้ ว่าตัวกูยึดติดหรือปลิดปล่อย ว่าทางกูถูกผิดหรือติดรอย รู้แล้วค่อยคลี่คลายหัวใจตน ผู้พบความจริงที่ยิ่งใหญ่ คือพบใจตัวเองเป็นเบื้องต้น ใจใสหรือใจเปื้อนเมื่อเยือนยล กล้าฝึกฝนขัดเกลาไหมเล่าเกลอ และหากเพียงใจใสใจสะอาด พร่องปัญญาพาญาติให้พลัดเผลอ หวังตั้งใจกระทำสิ่งล้ำเลอ พาลบรรสบพบเจอแต่เสียใจ ถึงกระนั้นปัญญาว่ายอดยิ่ง สติขาดรุ่งริ่งก็เหลวไหล แถมอัตตาฝ้าหมอกบังดอกไม้ ก็มืดเมาเขลาได้ทุกเวลา อันใดมิเกิดได้ในกลวงเปล่า นั้นแลทุกเรื่องราวแห่งคุณค่า เกิดแต่-มโนทัศน์ประภัสสรา พิสุทธิ์ใสมรรคาอารยธรรม สหายเอย...มิอาจเป็นเช่นนั้นแล้ว ก็มิแคล้วกรวดทรายที่เธอย่ำ ทาสาอารมณ์ที่ครอบงำ ลีลายถากรรม...จงคล่ำคลา “ธมกร” ทุ่งสักอาศรม ๒๑มิย.๕๑
ผู้ตั้งกระทู้ ศิวกานท์ ปทุมสูติ (tioongsak-at-yahoo-dot-com) :: วันที่ลงประกาศ 2008-07-19 20:58:03

[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (1804750)

วัฒนธรรมไทย สังคมไทย ไม่เคยสร้างสรรค์ได้ด้วยขิงราข่าแรง หรือด้วยวิธีการประหัตประหารซึ่งกันและกัน

การจับเข่าคุยกัน หรือให้ทางแห่งเกียรติยศของกันและกันนั่นต่างหากที่จะนำไปสู่การสร้างสรรค์สันติสุข

ขอบคุณ อ.ศิวกานท์ ที่นำบทกวีนี้มาร่วมปลุกมโนคติ (ทางออกแห่งใจ)

ผู้แสดงความคิดเห็น โสธร วันที่ตอบ 2008-07-21 07:29:48

ความคิดเห็นที่ 2 (1808494)

ขอบคุณอ.ศิวกานท์ ปทุมสูติและอ.สุธีร์ พุ่มกุมาร

ผู้ซึ่งเป็นสหายกวีและสหายธรรมนามอุโฆษ

ที่มาช่วยแต่งแต้มสีสันวรรณศิลป์ให้บรรเจิดสมค่ากวีไทย ขอให้ขยันส่งผลงานบ่อย ๆ นะคะ จะติดตามอ่านค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น ดอกไผ่ (thamtipsakul3-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2008-07-26 21:10:17

[1]

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *

ผู้แสดงความคิดเห็น *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล