**************
...ไอ้ต้อ ผมเดือดร้อนอีกแล้ว
เมื่อตะกี้ ไปกินก๋วยเตี๋ยวหมูร้าน"สมปอง"เมืองกาญจน์ เจ้าประจำ มีหนังสือพิมพ์รายวัน เดลินิวส์ ก็หยิบมาสแกน
มีสกู๊ปเรื่องไอ้ต้อ หรือตุ๊กแก ในหน้าสาม

ลูกชาย ที่เป็นวัยรุ่น ก็ตื่นมงคล...
ตื่นมงคลเป็นศัพท์พระ เพราะดีเหมือนกัน ถ้าแต่ก่อนเขียนกลอนชุกชุก ให้ต่วย"ตูน จะใช้นามปากกา ตื่น มงคล เดี๋ยวนี้ไม่เขียนจึงทำท่าจะหลับไม่ตื่น ไม่ตื่น มงคล นั้นนั้น

ลูกชาย หมอไปตื่นมงคลมาจากผับไหนก็ไม่รู้ นัยว่า มีชายฉกรรจ์กลางคน เข้ามาคุยในวงสนทนาในผับว่า ให้หาตุ๊กแกขนาดสามขีดครึ่ง เล็กใหญ่กว่านี้ไม่ชอบ ไม่เอา ตัวละสามหมื่น สี่หมื่น ถึงแสน
นัยว่า จะเอาต่อมอะไรที่มันมีไม่รู้ ไปทำยารักษาเอดส์ ประมาณนั้นกระมัง

ผมนั่งฟังแม่ลูก คุยกันข้างข้าง ผมก็อนุมานว่า ข่าวนี้ เป็นข่าวของการตื่นมงคลอีกแล้ว การตื่นมงคล นั้นน่าจะเริ่มต้นจากกระต่ายในนิทานอีสป นอนใต้ต้นมะพร้าวหลับดี มีมะพร้าวหล่นก็กระโจนตื่น ว่าฟ้าถล่มและพาสัตว์ในหิมพานต์เขาตื่น มงคลตูมไปด้วย
นี่กระต่าย ไม่ใช่มงคลตื่น ในทางพระ ตื่นมงคลต้นตอแบบนั้นผมไม่รู้ แต่น่าจะอนุมานว่าตื่นแบบเดียวกัน
ไม่ว่าตื่นมงคล หรือกระต่ายตื่นตูม...

ไอ้ต้อที่บ้านทุ่งผมยังไม่มี ไม่มีนี่เพราะยังไม่มา พอผมทำใจนิ่งนิ่ง โดยนั่งนิ่งนิ่งในวันหนึ่ง ไอ้ต้อหรือนางต้อก็ไม่รู้ ก็มาในเย็นวันหนึ่ง มาอยู่ในห้องนอนดิบดี
น่าจะเป็นนางต้อ เฮ็ดพ้อว้อ มาเชียว เกาะอยู่ข้างฝาข้างเตียง

ผมก็ทัก คือพูด ว่า เป็นไง รู้กระแสหรือ กระแสก็กระแสใจนั่นแล นึกถึงก็มา ประมาณนั้น
นางต้อ น่าจะมาจากป่าละเมาะหลังบ้าน ตัวดำดำ ขมุกขะมอมมาเชียว พอลลูชั่นป่ายังเต็มตัว
แถมกระมิดกระเมี้ยนอีกต่างหาก คือไม่เปรียว ทำตาปริบปริบ
ผมก็บอกว่า มาก็ดีแล้วหัดร้อง หัดเร่งเสียงในลำคอนะ จะโน้ตสั้นสั้น ยาวยาว ก็ได้ไม่เป็นไร แต่ให้คงเมโลดี้สวยงามไว้ ยิ่งแนวทางคลาสสิก
ต๊อดดดด ต๊อดดดดด ต้อดดดด ต้อออ...แบบลูกคอสุปราโน หรือเทอเนอร์ ก็จะยิ่งชอบ

แต่ให้ฝีกลูกคอให้ดี หรือจะเอาสามชั้นหรือเจ็ดชั้นแหบ แบบศิริพร ลูกทุ่ง ก็ได้ ไม่มีปัญหา
เรื่องคลาสสิกหรือลูกทุ่ง

แต่เรื่องขี้ อย่าให้เรี่ยราด ถ้ารับข้อเสนอนี้ได้ก็ให้อยู่

เรื่องขี้นี้สำคัญ ขนาดจิ้งจก ยังถูกคุณผู้หญิงที่บ้านบ่น เพราะกวาดขี้ไม่ไหว ขี้ประมาณเกลื่อน
แบบขนมไข่ขี้จิ้งจก ผมเคยบอกว่า ถ้าคุณรำคาญ รถขายยากิน หรือยาพ่นโฮโลคอสต์จิ้งจกก็ประกาศออกบ่อย จะรมไหม รมจิ้งจกให้หมดบ้านปานฮิตเลอร์รมยิว เอาไหม

ผมก็ขู่ไปว่า จงเล่นโน้ตให้ดี แต่เรื่องขี้ ถ้าเป็นไปได้ให้ไปเกาะข้างฝาข้างนอกขี้ ขี้เกลื่อนในบ้านจะไม่ดี คนกวาดบ้านเขาถือ
เวลาขี้ จะมาขี้มาสมรมกับขี้จิ้งจก จะยิ่งเร่งยิ่งเกิดมลพิษแลภาวะ อันไม่พึงชอบ เดือดร้อน ไม่เอา ไม่ปรารถนา

ผมก็ว่าเสริมไป ไปประมาณกฎ กติกา มารยาท ในการอยู่ร่วมกัน ว่าถ้ามาแล้วก็ให้ แต่งองค์ ทาแป้ง ผัดหน้า ใส่ลาย ใส่เสื้อให้มีแต้มจุดสวย
ประมาณรักสาวเสื้อลาย อย่าใส่ดำเหมือนไว้ทุกข์ไม่ชอบ เรือนข้าเหมือนเรือนท่านขุน เป็นไม่สัก พื้นไม้แดง แต่งตัวมาเล่นมโหรี ต้องให้สมฐานะกัน อย่าเห่ย
เห่ยนี้เป็นศัพท์วัยรุ่น เห่ย หรือกาก ไม่ดีทั้งนั้น

อ้อ อนุญาตให้นำคู่มาได้...

ไม่รู้เป็นอะไร ตกเย็นอีกวันหนึ่ง ก็มีไอ้ต้อ ตัวลายหากแต่ยังใส่เสื้อไม่สวยหรือเท่นัก มาโผล่ตรงฝา ตรงโต๊ะที่ผมจิบกาแฟ
เอาละซี..ดีมาก เหมือนรู้ใจ

หาก แต่ตกกลางคืนก็ไม่ได้ยินโน้ต ต๊อดต้อ แต่อย่างใด คงยก คงเตรียม เตรียมเครื่องมือบรรเลงมาไม่ทัน

ผมก็ปริวิตก การปริวิตก นั้นไม่ดี ในวันต่อมา

เมื่อไอ้ต้อ และนางต้อ มาแล้วผมก็คิดเลยเถิดว่า ถ้ามันพาลูก และญาติโกโหติกามันมาอีก แล้วผมจะทำอย่างไร เลี้ยงนะไม่ได้เลี้ยงมันอยู่แล้ว แต่มันจะรกขี้
และรกเสียง รกดนตรี ต๊อด ต้อ...

ผมก็นั่งนึกว่าให้มาแค่สองตัว เป็นไอ้ต้อ และนางต๊อด เป็นพอ ห้ามชวนญาติมาจะเยอะเกินกำลังที่จะให้พักพิง

คิดดังนั้น วันรุ่งขึ้น ก็ไม่เห็นนางต๊อด และไอ้ต้ออีกเลย...
คงไม่พอใจ ที่ผมไม่ให้สร้างอาณานิคม ตามมุมเสา และผนังในบ้าน
เสียดายมโหฬี ต้อ ต๊อด อยู่เหมือนกัน

เมื่อได้ยินข่าวการตื่นมงคลจากลูกชายและจากสกู๊ปหนังสือพิมพ์ในเช้าวันนี้
ผมคงต้องนั่งอธิษฐานในใจ ต่อเมตตาไอ้ต้อ และนางต๊อด ทั่วประเทศ

เดือดร้อนเหมือนยิวในโปแลนด์สมัย เวิลร์ด์ วอร์ เดอะ เซ็กกั้น แน่แน่ ไอ้ต้อ และนางต๊อดเอ๋ย
จงกลับมาอาศัยในบ้านข้าเถิด อย่างน้อยก็เป็น อย่างหนัง เดอะ เปียนนิสต์ ก็ยังดี
ในหนังรอดแค่นักเปียนโนคนเดียว

แต่จงมาเป็นคู่ มาอาศัยหลบภัยพักเพิงในบ้านข้าเถิด

วงศานุวงศ์ ต๊อด ต้อ ของเจ้าน่าจะถูกฮอโลคอสต์ จิบแนวแน่แน่ ข้าได้ข่าวตื่นอัปมงคลสำหรับวงศ์วานว่านเครือของเจ้าแล้ว

ใจหายแทนจริงจริง.
********************