วันออกพรรษา  น้ำก็มาท่วมหมด                          พี่ใช้เรือแทนรถ  ทั้งขึ้นล่อง

                                 เอ่อ  เออ  เอิ้ง  เง้ย...  ฮ้าไฮ้  เจี๊ยบ  เจี๊ยบ 

                    น้อย  น้อย  นอย  หน่อย  น้อย  น้อย  นอย....  ฮ้าไฮ้  เจี๊ยบ  เจี๊ยบ 

       วันพระพรุ่งนี้  ตามที่มุ่งมาด                        จะตื่นไปใส่บาตร  (ฮ้าไฮ้)  พระสักสอง

จะกรวดน้ำรับพร  แล้วแบ่งบุญ                           แผ่อานิสงส์ค้ำจุน  (ฮ้าไฮ้)  โลกทั้งผอง

คิดแล้วก็เข้านอน  แต่ว่าก่อนจะเช้า                     เสียงร้องบอกว่าน้ำเข้า  (ฮ้าไฮ้)  ดังก้อง

รีบลุกขึ้นช่วยกัน  ปั้นเขื่อนตั้งเครื่องสูบ                แต่ละคนสารรูป  (ฮ้าไฮ้)  น่าจับจ้อง

บ้างชุดนอนบ้างขาวม้า  เสื้อผ้าหลุดลุ่ย                 พับขากางเกงลุย  (ฮ้าไฮ้)  น้ำครึ่งน่อง

หนุนรถขึ้นไว้  กะว่าให้พ้นน้ำ                             เก็บของที่อยู่ต่ำ  (ฮ้าไฮ้)  ขึ้นชั้นสอง

เสร็จเรื่องก็เหนื่อยนัก  หยุดพักลงนอน                 ปิดประตูลงกลอน  (ฮ้าไฮ้)  ล็อคห้อง

หลับ  หลับ  ตื่น  ตื่น  ฝืนความรู้สึก                     ที่เคยทำยามดึก  (ฮ้าไฮ้)  ก็บกพร่อง

ยามประสบเคราะห์กรรม  น้ำท่วมจ่อมจม              ก็เลยหมดอารมณ์  (ฮ้าไฮ้)  ที่เคยคล่อง

นึกถึงเมื่อคืนวาน  โรงงานจมก่อน                       คืนนี้ที่หลับนอน  (ฮ้าไฮ้)  ก็ลอยฟ่อง

การงานไม่มี  ยังแถมหนี้เป็นล้าน                                     ได้แต่แอบสงสาร  (ฮ้าไฮ้)  เมียทั้งสอง

เป็นชาวเกาะ  เฉพาะกิจ                                                    น้ำล้อมท่วมทั้งสี่ทิศ  (ฮ้าไฮ้)  เฝ้าหม่นหมอง

จะวักน้ำลูบตัว  รึก็กลัวไอ้เข้                                              เขาว่าเป็นเสน่ห์  (ฮ้าไฮ้)  ยามน้ำนอง

อีกถนนหนทาง  ต้องใช้เรือพาย                                        ทิ้งรถจมน้ำตาย  (ฮ้าไฮ้)  เพราะใช้คลอง

หนุ่มให้สาวขี่หลัง  ยิ้มอย่างเป็นสุข                                   ฉันแอบยิ้มแอบสนุก  (ฮ้าไฮ้)  เหลียวมอง

นั่นเมียลงนั่ง  กะละมังลาก                                                ผัวก็ยิ้มยามยาก  (ฮ้าไฮ้)  แก้มป่อง

เสียงเรือ  กบเสียงรถสนิท                                                เพราะถนนจมมิด  (ฮ้าไฮ้)  หมดทุกช่อง

ของที่แจกอีกทั้ง  ถุงยังชีพ                                              ทั้งที่ฉันก็รีบ  (ฮ้าไฮ้)  ยังอดของ

ออกลอยเรือหารัก  ก็ไม่ยักได้พบ                                     หรือสาวเจ้าเข้าหลบ  (ฮ้าไฮ้)  ในห้อง

อยากชวนเล่นเพลงเรือ  สานเยื่อใยรัก                              แล้วทำความรู้จัก  (ฮ้าไฮ้)  แม่ผิวผ่อง

ตั้งแต่ออกพรรษา  ล้วนเวลาทุกข์เข็ญ                              ครบเดือนที่คืนเพ็ญ  (ฮ้าไฮ้)  เดือนสิบสอง

เทศกาลลอยกระทง  ก็พะวงถึงแำ้ก้ว                                 ที่เชียงรายปีที่แล้ว  (ฮ้าไฮ้)  กับน้อง

ลอยกระทงเผื่อพี่  คืนนี้ได้ไหม                                         ที่ทุกข์เศร้าเหงาใจ  (ฮ้าไฮ้)  ให้ลอยล่อง

ใจดวงนี้  ของพี่รอน้อง.....                                                อยู่ที่บางบัวทอง....(เอ๋ย)  ทุกวันเอย......

                                    น้อย  น้อย  นอย  หน่อย  น้อย  น้อย  นอย...  ฮ้าไฮ้  เจี๊ยบ  เจี๊ยบ