“จรรยาบรรณสื่อ”

@ จรรยาบรรณสื่อสร้าง                    หมดหาย   สิ้นหวัง

เหลือแค่เพียงคนขาย                                          กลอกกลิ้ง

ใจฝักใฝ่ไร้จุดหมาย                                             เลือกฝ่าย   นำเสนอ

ลืมซึ่งจรรยาบรรณทิ้ง                                         กู่ก้องพวกตน

…

                @ สืบค้นเพียงแต่ได้                           เอียงแอบ              

หาใช่นำเสนอแบบ                                             เที่ยงแท้

ปิดบังซ่อนใจแคบ                                               มองผ่าน   มุมเดียว

ยากยิ่งจะไขแก้                                                     ซื่อได้หักงอ

...

                @ สอพลอคอยด่าแกล้ง                     ใครต่าง

หมาด่างกระดิกหาง                                            วาดเส้น

เขียนคมข่าวแนวทาง                                          มีต่าง   ความจริง

เลือกแต่ดีมีเน้น                                                    เด่นชี้ดีกู

...

                @ คำครูเคยว่าไว้                                 ดีมี   ใส่ตัว

เอาชั่วแลศักดิ์ศรี                                                  ใส่ร้าย

เปรียบเฉกเช่นอัปรีย์                                           ชาติชั่ว   จัญไร

เติมแต่งสีแปดป้าย                                               ส่อแท้ถ่อยสถุล

...

                @ คุณธรรมนั่นแท้                             หมดหาย              

เห็นแบ่งพวกใจอับอาย                                       หม่นเศร้า

ธาตุแท้สื่อเขียนขาย                                             เพียงอ่าน    ด้านเดียว

ปลุกปั่นแลปลุกเร้า                                              เร่งร้อนไฟสุม

…

@ รุมรอนใจเร่งเร้า                             เพลิงไฟ 

สุมก่อเกลียดในใจ                                               เพื่อนพ้อง

มองเพียงต่างคนไทย                                          หาใช่    ไทยเดียว

เพียงข่าวเขียนปกป้อง                                        พี่น้องสองทาง

…

@ วางปากกาบ่งชี้                               ความจริง

เขียนข่าวเป็นกลางติติง                                      เชื่อได้

ใจวางปล่อยไม่แอบอิง                                        เลือกฝ่าย    พวกใด

แลนั่นจรรยาบรรณไซร้                                      สื่อซ้องสรรเสริญ

…

@ ความจริงเกินแต่งแต้ม                  สีสัน

บอกบ่งอะไรกัน                                                  สื่อนี้

ดราม่าใส่เอามัน                                                   กุข่าว   ขายกิน

คนอ่านตริตรองชี้                                                สืบค้นจริงเอง

ฯลฯ

ขอน้อมคารวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"

การต่อสร้อยในโคลงสี่สุภาพ ต่อได้บาทละ ๒ คำ (ยกเว้นบาทที่ ๒) ไม่นิยมใช้คำที่มีความหมายทั้ง ๒ คำ การใช้คำที่มีความหมายทั้ง ๒ คำเป็นสร้อยจะเรียกว่า "สร้อยเจตนัง" อย่างที่คุณทรชนฯ ใช้นี่ เป็นสร้อยเจตนังทั้งหมด เขาไม่นิยมกัน ถือว่ามือไม่ถึง

ปกติจะใช้คำที่ความหมายเพียง ๑ คำ แล้วเติมด้วยคำสร้อย (ปัจจุบันใช้กันใน ๑๘ คำ คือ พ่อ, แม่, พี่, นา, นอ, เนอ, เทอญ, บารนี, เลย, รา, ฤๅ, แล, ก็ดี, อา, เอย, ฮา, แฮ, เฮย) คำที่มีความหมาย ๑ คำนั้นมันยังไม่จบเนื้อความยื่นออกมา

ตัวอย่างที่ผมเขียนคือ ...เต้าข่าวแถลงข่าว  แยกลงตามวรรคแล้วคำเกิน เลยต้องเติมสร้อย เอย ให้ครบจังหวะ เป็น ... เต้า-    ข่าวแถลง-  ข่าวเอย (จะใช้คำอื่นก็ได้ แต่จังหวะคำตอนนี้ใช้ เอย จะเหมาะที่สุด)

บางทีในโคลงเก่า ๆ จะเห็นการใช้คำสร้อยสองคำ เช่น นาพี่, พี่เอย, เทอญรา ฯลฯ อย่างนี้ก็ทำได้ เพื่อช่วยในการเอื้อนเสียง ซึ่งต้องขึ้นอยู่กับจังหวะและความหมายด้วย แต่ไม่แนะนำสำหรับมือใหม่ เพราะยืดยาดเยิ่นเย้อ หรือบางทีก็ทำให้เสียความโดยใช่เหตุ ในตำราแต่งคำประพันธ์จึงมักแนะนำว่าไม่ควรมีสร้อยถ้าไม่จำเป็น

การใช้สร้อยแบบคุณทรชนฯ เห็นบ่อยในมือใหม่พึ่งหัดโคลง กางผังโคลงแล้ววางคำตาม ก็คงไม่ผิดมากนัก แต่คนเคร่งเขาถือว่าใช้ไม่ได้ ขอแนะนำว่าให้อ่านวรรณคดีเก่า ๆ แล้วจะรู้เองว่าสร้อยอย่างไหนดี อย่างไหนไม่ดี

ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ แต่งกลอนปนกาพย์ที่นักกลอนร่วมยุคต้องส่ายหัวว่าผิดตำราฉันทลักษณ์  แต่โคลงของท่านอังคาร ไม่มีการใช้สร้อยที่ผิดโบราณเลย ลองหามาอ่านดูนะครับ

(สิบอกให่ อิอิ)

ขอน้อมคารวะจากใจครับท่านอาจารย์ ราศิพิจิก 

เพราะความรู้อันน้อยนิดของศิษย์ จึงต้องรบกวน

ท่านอาจารย์ฯเคี่ยวให้เยอะหน่อยนะครับผม

ขอน้อมคารวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"

คุณทรชนบ้านนอกครับ ค่อยเป็นค่อยไปครับ ไม่มีทางลัดสำหรับกวีหรอก ต้องผ่านเส้นทางลำบากเคี่ยวกรำอย่างยาวนาน บางคนบรรลุฝั่งฝัน บางคนไปไม่ถึง ต้องแล้วแต่วาสนาแล้ว เด้อท้าวเด้อ เหอ เหอ เหอ

พอดีผมมีธุระเร่งรีบ คงไม่ได้เข้าเน็ตอีกสิบกว่าวัน ต้องขอบอกกล่าว ณ ที่นี้ จะได้ไม่ดีใจ เอ๊ย ตกใจที่ผมหายไปนะครับ

(สิบอกให่ อิอิ)

                เข้ามาเยี่ยมชมครับ คุณราศีพิจิก

ขมขมขื่นขื่นคล้าย                         คนคราง

เหน็ดเหน็ดเหนื่อยเหนื่อยนาง         แน่งน้อย

รักรักเร่เร่ลาง                                รักล่ม

โศกโศกเศร้าเศร้าสร้อย                 สุดแสร้งสุขสันต์

ปรัชญ์  วลีพร