จากแล้วใช่จากเลย

สหายเอยยังรำนึก

ถ้อยคำแห่งน้ำหมึก

ยังจารึกในแผ่นดิน

แม้ดาวหนึ่งกวีลับ

กลับสู่ผืนธรนินทร์

นึก นึกอาลัยถวิล

ภาพครั้งนั้นยังรู้จำ

อาจมาอาจไปต่างชีวิต

เส้นทางมิร้างทิศจารึกร่ำ

บนเส้นทางความฝันเพื่อก้าวนำ

บนเส้นทางคนสร้างคำอันงดงงาม

จเรวัตร เจริญรูป กวีหนึ่ง

มีแก่นสาสรอันลึกซึ้งทุกคำถาม

แต่งฟ้า แต่งดิน เสกนิยาม

เจริญรูป เจริญนาม ในนามคุณค่าแห่งกวี

อาลัยจากไปของ มิตรน้ำหมึก จเรวัตร เจริญรูป

นักกิจกรรม ครู กวีหนุ่มแห่ง มอ.ปัตตานี 

แด่ อาจารย์จเรวัฒน์ เจริญรูป

พบกันครั้งแรก เพียงเพื่อกล่าวคำอำลา

นิรันดร์

ขอให้ดวงวิญญาณของอาจารย์ไปสู่วิมานสถานทิพย์ซึ่งอบอวลไปด้วยมธุรส บทกวี

ขอให้พีบีหลับสบาย  แม้นตัวจะจากไปแตความดีทีพีทำไว้ไม่หายไปไหน

 ระลึกถึงพี่บีพี่ชายที่น่ารักและแสนดีเสมอ พี่จะอยู่ในความทรงจำที่งดงามเสมอไป ด้วยรัก คิดถึงและอาลัย